موضوع ۳۶۷: داستان ابلیس و آدم و حوا همیشه تکرار می‌شود.

عرض کردیم بنی‌اسرائیل و اهل کتاب قرن‌ها سکان‌دار دین بودند از میان همه ملت‌های دنیا آن‌ها پرچم‌دار دیانت بودند، ولی صلاحیت خودشان را رفته رفته از دست دادند وارد ظلم شدند، وارد ستم شدند، حاضر هم نشدند به صراط مستقیم بربگردند، حتی با حضور انبیاء اینجا بود که الله اراده کرد پرچم‌داری را از آن‌ها بگیرد و همین کار هم کرد پرچم را به دست ملت دیگری داد، پرچم را به دست پیغمبری داد که از جنس یهود و نصارا نبود، قرآن آخرین کتابش را بر کسی نازل کرد که نه یهودی بود و نه نصرانی اینجا بود که آنها فهمیدند..

احساس کردند که دیگر دارند محوریت‌شان را از دست می‌دهند، حالشان گرفته شد فهمیدند که اگر نجنبند ممکن است کم کم به حاشیه بروند به جای اینکه بیایند خدا را محور قرار بدهند به انتخاب الله احترام بگذارند و خدا را اطاعت کنند، دل و هوایشان را اطاعت کردند و منافع‌شان را اصل قرار دادند و به همین خاطر به جای ایمان شروع کردند به اذیت، به حسادت نسبت به همین پیغمبری که آمده بود..

حسادت نسبت به کسانی که پیرو این پیغمبر شده بودند، از آن روز تا حالا و تا روز قیامت این همان معنایی هست که در سوره مبارکه بقره آیه ۱۰۹ خواندیم: «کفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ» حالا اینها را که می‌گوییم از شما می‌خواهیم که همزمان داستان ابلیس و آدم و حوا را هم به یادتان بیاورید، یادتان است اول ابلیس قبل از آدم حضور داشت (وجود داشت) خیلی کارها انجام می‌داد همه کاره بود، ولی به خودش مغرور شد، اصالت را به خودش و منافعش قرار داد، وارد حوزه تکبر و خودبرتر بینی به جا خدا محوری شد. الله چی کارش کرد؟ آدم و حوا را آفرید و به او گفت:

به آدم و حوا سجده کن که معلوم شود ابلیس خدامحور هست یا خودمحور؟

امتحانش کرد، ولی  چون خودمحور بود همان غرورش به او اجازه نداد به آدم سجده کند و به حضور آدم اعتراف کند و به همین خاطر محوریت از او گرفته شد به آدم و حوا داده شد و ابلیس فهمید که دارد از محوریت کنار می‌رود و امکان دارد اگر نجنبد به حاشیه رانده شود به همین خاطر جلو الله ایستاد و قسم خورد که حالا که قرار است محور نباشد آن‌ها را هم نمی‌گذارد محور شوند، خودش طرد شد، گمراه شد و قسم خورد همه آن‌ها را گمراه می‌کند و دست به کار شد، شروع کرد. حالا سوال، سوال اهل کتاب وقتی به مثل ابلیس سر عداوت و رقابت و حسادت با مسلمان‌ها افتادند و به قول قرآن فرمود:

«وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ» آنها دوست داشتند که شما را گمراه کنند، آیا این دوست داشتن فقط در دلشان بود یا عملا هم تلاش می‌کردند برای گمراه کردن مسلمان‌ها؟

مثل ابلیس که اقدام کرد، عملا برای گمراه کردن آدم و فرزندانش اقدام کرد، آیا اهل کتاب هم اقدام کردند یا فقط دوست داشتند؟ آره آن‌ها هم دقیقا مثل ابلیس اقدام کردند و شروع به فعالیت کردند، فعالیت‌های بی‌رحمانه با روش‌های مختلف به چه شکل؟ با چه روش‌هایی؟ آیه بعد به آن اشاره می‌کند. از آیه بعد تا پایان صفحه بعد یعنی آیه ۷۷ مفصلا روش‌هایی که اهل کتاب در پیش گرفتند تا مسلمان‌ها را گمراه کنند بیان می‌کند. ان شاءالله درآیات بعدی می‌خوانیم، ولی در تمام این گمراه کردن یک نکته قابل توجه که فرموده:

«وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ‌» اگر شما مسلمان‌ها بر صراط مستقیم برمسیر فرموده‌های قرآن استوار باقی بمانید آنها نمی‌توانند شما را گمراه کنند. اگر شما خدا و قرآن را محور زندگی‌تان قرار دهید، شما هیچ وقت گمراه نمی‌شوید آنها چی؟

آنها همین گمراه ساختن مردم وبال گردن خودشان می‌شود، در حقیقت دارند خودشان را گمراه می‌کنند و بیشتر دارند پرت می‌شوند و به حاشیه می‌روند «وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ‌» ولی خودشان متوجه این قضیه نیستند، نمی‌فهمند که دارند خودشان را بیچاره‌تر می‌کنند.