سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46

سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481

آیه 56 و 57 / شماره 322 / موضع قرآن نسبت به کافران

 دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 
﴿فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِیداً فِى الْدُّنْیَا وَالْأَخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِّن نَّصِرِینَ‏ وَأَمَّا الَّذِینَ ءَاَمِنُواْ وَعَمِلُواْالْصَّلِحَتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْظَّلِمِینَ﴾

پس اما آنان که کافر شدند عذاب‌شان می‌دهم عذابی شدید در دنیا و آخرت، در حالی که هیچ یاری‌رسانی ندارند. و اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پاداش آن‌ها را به طور کامل خواهد داد و الله ستمکاران را دوست ندارد. (۵۶ و ۵۷)

موضوع ۳۲۲: موضع قرآن نسبت به کافران.

به قول امام طبری رحمه الله در توضیح آیه ۵۶ می‌گوید: ای عیسی! کسانی که با نبوت تو مشکل پیدا کردند، و با ارشادات تو مخالفت کردند، معجزاتی که نشان‌شان دادی تکذیب کردند و در مورد تو قضاوت‌های ناعادلانه‌ای کردند، من آن‌ها را «فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِیداً فِى الْدُّنْیَا وَالْأَخِرَةِ» به شدت در دنیا و آخرت عذاب می‌دهم. «فَأُعَذِّبُهُمْ» من عذاب‌شان می‌دهم؛

با صیغه‌ی متکلم وحده آمده، بیان فرموده: الله می‌گوید من خودم عذاب‌شان می‌دهم. وقتی دقت کنیم متوجه می‌شویم موضع قرآن همانطوری که نسبت به مؤمنان موضع مهربانانه همراه با رحمت بیکران هست نسبت به کافران هم موضع‌اش خیلی سخت‌گیرانه و طاقت‌فرسایی هست؛

هیچ ترحمی نسبت به کافران ندارد. در این آیه به کلمات و جملاتی که به کار رفته دقت کنیم: «فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِیداً» اول: «أُعَذِّبُهُمْ» من خودم عذاب‌شان می‌دهم و خود الله بگوید من عذاب‌شان می‌دهم دیگر مشخص است که چقدر وحشتناک است. بعد آمده «عَذَاباً» اگر می‌گفت «أُعَذِّبُهُمْ» تمام شد من آن‌ها را عذاب می‌دهم کافی بود.

اما عذاب را دوباره تکرار می‌کند در قالب مفعول مطلق «أُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً» و بعد هم صفت «شَدِیداً» هم به عذاب می‌دهد «عَذَاباً شَدِیداً» این سه تاکید. چهارم فرموده: «فِى الْدُّنْیَا» که یک مرحله زندگی آن‌هاست. و پنجم: «وَالْأَخِرَةِ» عذاب شدید هم در دنیا و هم در آخرت آن هم مرحله بعدی از زندگی آن‌هاست، در هر دو مرحله عذاب شدید.

و ششم فرموده: «وَمَا لَهُمْ مِّن نَّصِرِینَ» ‏خدا این کار را با کافران می‌کند و در هر دو زندگی‌شان عذاب‌شان می‌دهد. حالا شاید یکی پیدا شود که نجات‌شان دهد، ولی «وَمَا لَهُمْ مِّن نَّصِرِینَ‏» هیچ کس پیدا نمی‌شود که نجات‌شان دهد، هیچ یاری رسانی ندارند نه در دنیا و نه در آخرت. و فرموده «مِّن نَّصِرِینَ‏»  «مِّن»: حرف جرّ آورده که کاملا نیرو و قدرت‌های دیگر را در برابر الله منتفی کند، پس دقت کنیم همانطوری که در قرآن رحمت پررنگ هست عذاب هم‌ پررنگ هست.

متاسفانه بعضی‌ها فقط قسمت رحمت را پررنگ می‌کنند و روی عذاب لاک می‌گیرند و بعضی‌ها فقط چشمان‌شان آیات عذاب را می‌بیند و آن همه آیات رحمت و لطف و عنایت الله که در دنیا و آخرت نصیب بندگانش می‌شود آن‌ها را نمی‌بینند.

کم‌تر کسی می‌تواند خیلی خوب بین این دوتا مسئله موازنه برقرار کند و بین رحمت خدا و عذاب خدا جمع کند و روی هر دو حساب باز کند و زندگی و رفتار خودش را بر اساس هر دو مورد تنظیم کند.