سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46

سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481

آیه 64 / شماره 345 / دومین کلمه ای که همه ادیان باید گردش جمع بشوند.

موضوع ۳۴۵: دومین کلمه‌ای که همه ادیان باید گردش جمع بشوند.

دومین گزینه‌ای که با اهل کتاب مطرح شد بیاییم گردِ آن جمع شویم این بود که کسی را به عنوان خدایی از بین خودمان نگیریم. «وَلا يَتَّخِذَ بَعضُنا بَعضًا أَربابًا مِن دونِ اللَّهِ»

«لا يَتَّخِذَ»: کسی نگیرد، یعنی طرف خدا نیست هیچ ارتباطی به خدایی ندارد، ولی او را به عنوان خدایی انتخاب می‌کنند، یعنی واقعیت از درون ندارد از بیرون است که اینجوری برایش تصمیم می‌گیرند.

«أَرباب»: جمع ربّ و معنای رب واضح است پس بیاییم ما هیچ آدمی را به عنوان ربّ نگیریم و این مفهوم مشترک هست بین تمام ادیان آسمانی اصلا پیامبران آمده‌اند برای همین، برای اینکه نگذراند مردم به سمت خدایان متفرق بروند.

پیامبر یوسف علیه السلام در زندان وقتی دو تا هم سلولی‌هایش خواب‌شان را برایش تعریف کردند و قرار شد پیامبر یوسف علیه السلام خواب‌شان را برای‌شان تعبیر کند و چه‌ قدر ذوق داشتند تا خواب‌شان تعبیر شود و تمام حواس‌شان به پیامبر یوسف بود.

آن موقع پیامبر یوسف ازشان وقت گرفت که اول یک‌سری صحبت‌های مهم با آن‌ها دارد و بعد از آن صحبت‌ها که خیلی مختصر و کوتاه هست، قبل از اینکه وقت غذا برسد حتما تعبیر را برایشان بیان می‌کند و سرِ صحبت را باز کرد: اول از پیغمبریش گفت و بعد در مورد همین موضوعی که داریم در موردش صحبت می‌کنیم:

«يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ» ای دوستان زندانی من آیا خدایان متفرقه و چند خدا بودن بهتر است یا الله یکتا‌ی قهار، خدایش فقط یکی باشد، فرمانده‌اش فقط یکی باشد

کدوم یکی بهتر است؟؟

«مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ» این معبود‌هایی که غیر از الله می‌پرستید چیزی جز اسم‌ها نیستند، این ها اسم‌هایی هستند که خودتان و پدرانتان اسم خدایی روی آن گذاشتید این‌ها که خدا نیستند شما الکی اسم خدا را روی آن‌ها گذاشتید.

«مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ» الله هیچ دلیلی مبتنی بر این که آن‌ها خدا باشند نازل نکرده، اصلا دلیلی وجود ندارد. «إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ» حکم و فرماندهی فقط شایسته‌ی الله است. «أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ» فرمان داده که هیچ‌ کس را جز الله نپرستید. «ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ» این راه و رسم درست و محکم است. «وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» ولی اکثریت مردم این را نمی‌دانند.