مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۴۴۵: چهار جمله آیه ۹٠
آیه ۹٠ از چهار جمله تشکیل شده: جمله اول؛ «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ» کفر ورزیدن بعد از ایمانشان جمله دوم؛ «ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا» بر آن کفرشان افزایش دادند، برنگشتند، توبه نکردند مثل آیه قبلی «إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا» برعکس افزایش دادند بیشتر و بیشتر پا روی تشخیص‌شان گذاشتند.
یک مورد، دو مورد، ده مورد در زمینه‌های مختلف؛ یک جا به خاطر تعصب، یک جا به خاطر ضدیت با کسی، یک جا به خاطر پول، به خاطر رشوه، به خاطر موقعیت و به خاطر هزاران چیز دیگر… هر بار این‌ها پا روی تشخیص‌شان می‌گذاشتند، این‌ها اگر توبه هم بکنند جمله سوم؛ «لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ» توبه‌شان قبول نمی‌شود، چون اگر قرار بود که توبه بکنند از کل این کارهایشان و بربگردند که دیگر افزایش نمی‌دادند، پس شامل آیه قبل نمی‌شوند این‌ها «إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا» به صورت کلی توبه می‌کنند، دارند، خلاف تشخیص‌شان عمل می‌کنند، دارند خیانت می‌کنند و همه‌ی این‌ها و از آن طرف گهگاهی همینجور دست‌شان بلند می‌کنند، توبه می‌کنند، به صورت کلی استغفار می‌کنند، دعا می‌کنند، ولی قشنگ آن کارها را انجام می‌دهند، قشنگ دارند پا روی تشخیص‌شان و قوه تشخیص‌شان و خردشان می‌گذارند، ولی توبه هم می‌کنند همین جور این‌ها توبه هم بکنند ارزش ندارد، خدا ازشان نمی‌پذیرد و جمله چهارم؛ «وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ» دو تا ضمیر اشاره است «أُولَٰئِكَ» و «هُم» یعنی اگر شما می‌خواهید که گمراه‌ها را بشناسید دنبال گمراه‌ها می‌گردید «أُولَٰئِكَ» این‌ها همان گمراه‌ها هستند، گمراه‌های واقعی این‌ها هستند که راه نادرستی را برای خودشان تشخیص دادند و در راه نادرستی الان پا گذاشتند.
