سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46

سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481

آیه 28 / شماره 180 / چرا مومنان نباید کافران را به دوستی بگیرند (1)

 دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 

موضوع ۱۸۰: چرا مؤمنان نباید کافران را به دوستی بگیرند؟ (۱)

و اما برگردیم به سوال اصلی، چرا مؤمنان نباید کافران را به دوستی بگیرند؟ و اگر کسی به دوستی گرفت چرا الله او را به حال خودش رها می‌کند؟

اصلِ کلمه‌ی اولیاء از ریشه ی وَلِیَ است، و وَلِی و مُوالاة؛ زمانی از این کلمات استفاده می‌شود که دو یا چند چیز با هم ارتباط نزدیکی داشته باشند و غریبه‌ای بین آن‌ها نباشد، به قول راغب اصفهانی الله و مؤمن دوست همدیگرند؛ بین‌شان ارتباط صمیمی وجود دارد.

وقتی شخص مؤمن کافری را به دوستی می‌گیرد چیکار می‌کند؟ یک غریبه‌ای را وسطِ خودش و خدا می‌آورد. اینگونه بین مؤمن و خدا جدایی می‌اندازد. خدا از مؤمن فاصله می‌گیرد؛ چرا؟ چون پای یک کافر میان آمده است.

چرا خدا از مؤمن فاصله می‌گیرد؟ چون دشمن آمده است.

کافر دشمن چه کسی است؟ کافر دشمن خداست. این واقعیت است! اگر دشمن خدا نبود که با خدا و فرموده‌هایش مشکل پیدا نمی‌کرد. با قرآن خدا، با پیغمبر خدا، با مؤمنین مشکل پیدا نمی‌کرد.

البته این دقت را داشته باشیم ممکن است طرف بگوید: (من خدا را قبول دارم، حتی دوستش هم دارم! من دشمن خدا نیستم.) ولی بدانیم که منظورش خدای مورد نظر خودش است، نه خدایی که خودش را در قرآن معرفی کرده یا از زبان پیغمبرش خودش را معرفی کرده است.

منظورش خدایی که قرآن فرستاده، محمد را به عنوان پیغمبر فرستاده، آن خدایی که به نماز، روزه، حج و حجاب نیست. کافر با الله مشکل دارد. با خدایی که  در ذهنش ساخته مشکلی ندارد، این هیچ اعتباری ندارد و دردی از او دوا نمی‌کند. پس کافر دشمن خداست چطور آدم دشمن خدا را به دوستی بگیرد؟! این بی‌انصافی نیست؟! خود الله مفصلا کافر را توضیح می‌دهد: در آیه اول سوره ممتحنه

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ» (ممتحنه/۱) ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید که با آن‌ها طرح دوستی می‌افکنید، در حالی که آن‌ها به آنچه از حق برای شما آمده کافر شده‌اند، و رسول‌الله و شما را به خاطر ایمان آوردن به الله که پروردگارتان است (از شهر و دیارتان) بیرون می‌کنند…

امروزه باور داریم، چقدر کشور وجود دارد؛ مثل فلسطین و ده‌ها کشور دیگر که آن قدر اذیت و جنگ و ناامنی ایجاد کردند، که مجبور شوند شهرشان را ترک کنند. این‌ها همان کافرانی هستند که الله از دوستی با آن‌ها نهی کرده است. واقعا این‌ها لیاقت دوستی دارند؟ واقعا حکم خدا آیا به جا نیست که ما را نهی کرده؟