سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46

سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481

آیه 41 / شماره 257 / یک سوال

 دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 

موضوع ۲۵۷: یک سوال.

در پایان آیه الله به پیامبر زکریا می‌فرماید:

«وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا» و پروردگارت را زیاد یاد کن؛

یعنی، از یاد خدا غفلت نکن، با زبان و قلب و فکرت اسم و بزرگی و شأن الله را یاد کن و الطاف و عنایات الله را نسبت به خودت و کل جهان هستی مرور کن و مذاکره کن و به یاد خودت بیاور.

«وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ» و تسبیح الله را بگو؛

الله را از هر عیب و نقصی که ممکن است موجودات دیگر داشته باشند مبرا و پاک بدان. «بِالعَشِیِّ» عشی بعد از ظهر است تا غروب خورشید که بعد از آن شب شروع می‌شود و «ابکار» اول صبح است قبل از این‌که هوا روشن شود و تقریبا تا وقت ضحی که دیگر فعالیت روز شروع شده است. حالا می‌خواهم یک سوال مطرح کنم کسانی که می‌توانند جواب بدهند:

در سوره مبارکه آل‌عمران اول آمده  «بالعشی» و بعد «ابکار» قبل از آن «ثَلاثَةَ أیّام» فرموده و آن جایی که «ایام» گفته با «العشی» شروع شده و بعد «ابکار» در سوره مبارکه مریم به جای «ایام» «لیال» (شب) گفته است؛ «ثَلاثَ لَیالٍ» و آن‌جایی که شب گفته در سوره مریم در پایان آیه ۱۱ فرموده:

«أنْ سَبِّحُوا بُکرَةً و عَشِیّاً»

اول «بُکرة» گفته بعد «عَشی»؛ یعنی، برعکس سوره آل‌عمران که اول «عَشي» گفت بعد «إبکار» و مریم اول «بُکرَة» که از همان «ابکارِ» و بعد «عَشي»

به نظر شما این دلیل تقدیم و تاخیر چه می‌تواند باشد؟