دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 

موضوع ۱۰۲: پنج پاداش…

کسانی که بتوانند خواسته‌هایشان را تحت کنترل بگیرند و در مسیر کمال حرکت کنند در آیه پنج پاداش برایشان ذکر شده که برای آدم‌های فهمیده و دور‌اندیش جای تامل دارد.

پاداش اول:

«عند ربهم جنات» محل استقرارشان نزد پروردگارشان در بهشت است. همچین آیاتی در قرآن کریم که انسان نزد پروردگارش است در بهشت زیاد است. مثلا: «لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ» (انعام/۱۲٧) برای آن‌ها خانه سلامتی است نزد پروردگارشان. آسیه زن فرعون که خانم بسیار مؤمنی بود دعا کرد: «إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ» (تحریم/۱۱‌) پروردگارا! برای من در بهشت نزد خودت خانه‌ای بنا کن. پس اینکه آدم در بهشت نزد پروردگارش باشد امتیاز کمی نیست بلکه ارزشمند است، واقعا ارزشمند است.

پاداش دوم:

«جنات تجری من تحته الانهار» باغهایی که نهرها از زیر آن جاری است. دغدغه‌ای که باغداران دنیا دارند این است که یک وقت آب کافی و به‌ موقع به باغشان نرسد، خب حق دارند چون آب در ماندگاری محصول درخت خیلی تاثیر دارد، دغدغه‌ی دیگر آن‌ها این است که بعد از چند سال کم‌کم درخت‌ها کهنسال می‌شوند و اگر آب کمیاب باشد نمی‌توانند نهال‌های جوان رو جایگزین درخت‌های کهنسال کنند، وقتی می‌فرماید: «جنات تجری من تحتها الانهار» یعنی این باغ تمام شدنی نیست و باغداران آخرت هیچ دغدغه‌ای ندارند، حالا جالب این است رودخانه‌های نوشیدنی بهشت دقیقاً از همان جایی که خود اهل بهشت دوست دارند از همان قسمت می‌توانند چشمه‌هایشان را از زمین دربیاورند، بجوشند.

چشمه‌اش به خواسته‌ی اهل بهشت می‌جوشد، هرجا خودشان دوست داشته باشند و بعد هم به هر طرف که بخواهند می‌توانند جاری‌اش کنند آن‌طور که خداوند عزوجل در سوره مبارکه انسان آیه ششم فرموده: «عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا» چشمه‌ای که بندگان اللّه از آن می‌نوشند و هر جا که بخواهند آن را روان و جاری می‌کنند. می‌توانید برای توضیح بیشتر به تفسیر طبری و تفسیر ابن کثیر رحمهم اللّه مراجعه کنید.

پاداش سوم:

«خالدین فیها» جاودانند در آن. در باغ نزد پروردگار هستند، باغ نیز همیشگی است، آدم خودش نباشد خب چه فایده؟! پس «خالدین فیها» آدم نیز همیشه است و نه پیر می‌شود، نه می‌میرد و نه کسی آن را بیرون می‌کند.

پاداش چهارم:

«و ازواج ‌مطهره» همسران پاک، از نظر جسمی، روحی، اخلاقی.

ازواج: جمع زوج، به مرد و زن گفته می‌شود..

در فارسی به معنای همسر می‌آید به نقل از تهذیب اللغه الازهری و العین خلیل، مثل سوره انعام آیه ۱۴۳که می‌فرماید: «ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ» هشت جفت از گوسفند دوتا نر و ماده. پس ازواج شامل مرد و زن می‌شود، قرینه مشخص می‌کند که منظور مرد است یا زن یا هر دو.

کلمه‌ی(مطهره) به صورت مفرد آمده چون ازواج جمع تکثیره.

زنان بهشتی، زن‌های بهشتی هم شامل زن‌های دنیا می‌شوند که آنجا وارد بهشت شدند و هم شامل حوریون می‌شود که در بهشت آفریده می‌شوند.

پاداش پنجم:

که از هر چهار پاداش اول بزرگتر است «و رضوان من الله» و رضایت الله.

در سوره توبه آیه ۷۲ بعد از توصیف بهشت می فرماید: «وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ» و رضوان الله از همه‌ی نعمت‌ها بزرگ‌تر است. شاید الان هم همه‌ی مردم درک نکنند چطوری رضایت الله مهم‌تر است، ولی رسول اللّه صلی الله علیه و سلم در روایت بخاری و مسلم می‌فرماید: «خداوند متعال خطاب به بهشتیان می‌فرماید: ای بهشتیان!

می‌گویند: لبیک ای پروردگار آماده خدمتیم.

خدا می‌فرماید: آیا راضی هستید؟

می‌گویند: چرا راضی نباشیم تو به ما این همه نعمت دادی که به هیچ یک از مخلوقاتت عنایت نکردی. خدا می‌فرماید: بهتر از این به شما عنایت نکنم؟ می‌گویند: خدایا دیگر چه مانده است، دیگر چه چیزی بهتر از این است که به ما بدهی؟ پروردگار می‌فرماید: رضایت و خشنودی‌ام را شامل حال شما می‌کنم که دیگر بعد از این هرگز از شما ناخشنود نمی‌شوم.» همگی خودمان لطف کنیم در مورد پاداش پنجم و رضوان من الله فکر کنیم.

آیا واقعاً اهمیتش را احساس می‌کنیم؟ آیا واقعاً دوستش داریم؟