مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۴۶۶: فرق مَقام و مُقام.
تا این جا فهمیدیم که موسس و بنیان‌گذار شهر مکه هیچ کس نبود جز پیغمبر ابراهیم (علیه السلام) و بنا کننده کعبه هیچ کس نبود جز پیغمبر ابراهیم (علیه السلام) و فرزندش اسماعیل (علیه السلام) که جد رسول (الله صلی الله علیه و سلم) است.
یک توضیحات مختصری خدمت شما می‌گویم در مورد مقام ابراهیم؛ کلمه «مَقام» با فتح میم داریم و با ضمه میم هر دو در قرآن آمده و ریشه هر دو کلمه «مَقام» و «مُقام»، «قَوَمَ» است. «مَقام» از «قام» «یقومُ»، یعنی ایستاد و «مَقام» یعنی محل ایستادن، جای ایستادن و «مُقام» از «اقام یُقیمُ» اقامت کرد و «مُقام» از اقامت کردن، اقامت گزیدن، در قرآن آمده:
«وَإِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ» ای اهل یثرب! برگردید که محل ماندن برایتان نیست. محل اقامت برایتان نیست.
پس مقام ابراهیم معنایش واضح شد، یعنی محلی که پیغمبر ابراهیم علیه السلام آن‌جا ایستاده، آن سنگ بعد از اتمام بنای کعبه همان‌جا باقی ماند، کسی به آن دست نزد. پیغمبر ابراهیم حتی وقتی که از دنیا رفت هم همچنان آن سنگ سر جایش بود و مدت‌ها و سال‌ها و قرن‌ها کسی به آن دست نزد تا بالاخره در دین اسلام در قرآن کریم آیه نازل می‌شود:
«وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى» سوره مبارکه بقره آیه ۱۲۵ از مقام ابراهیم محل نمازی برای خودتان انتخاب کنید؛ یعنی رو به روی مقام ابراهیم نماز بخوانید.
در کنارش نماز بخوانید، مردم وقتی می‌خواستند نماز بخوانند، چون آن سنگ کنار دیوار کعبه بود از آن طرف مردم داشتند دور کعبه طواف می‌کردند یک عده رو به روی مقام می‌ایستادند نماز می‌خواندند. وقتی جمعیت کم بود مشکلی پیش نمی‌آمد، ولی وقتی جمعیت زیاد شد دیگر برای طواف‌کننده‌ها یک مقدار کار سخت می‌شد و در زمان خلیفه دوم عمر (رضی الله عنه) وقتی که جمعیت حجاج خیلی زیاد شده بود و طواف سخت بود، آن موقع دیگر دستور داد آن سنگ را یک مقدار از دیوار کعبه فاصله بدهند تا نه برای نمازگزاران مشکلی پیش بیابد، نه برای طواف‌کنندگان و همانجایی که الان مشاهده می‌کنیم بردند.
