مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
﴿قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾
بگو: الله راست گفت. پس از آیین ابراهیم پیروی کنید که مایل و مشتاق به سوی حق بود و جزو مشرکان نبود. (۹۵)
موضوع ۴۵۹: صدق الله.
«قُلْ صَدَقَ الله»: این شرط ایمان و آرامش است، یک شخص باید باور داشته باشد که در همه‌ی زمینه‌ها، از مسائل تاریخی گرفته تا احکام بینش ایدئولوژی و همه‌ی مسائل زمانی برایش آرامش‌آور باشد که از الله بشنود و حرف‌های الله را باور کند.
«وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا» (نساء/ ۸۷) کی از الله راستگو‌تر؟ «وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا» (نساء/ ۱۲۲) کی از الله قولش راست‌تر و درست‌تر؟
خب معلوم است دیگر، الله. الله نه سهواً و نه عمداً هیچ خطایی در صحبت‌های او راه ندارد، ولی هر کس دیگر امکان دارد عمداً یا سهواً اشتباه کند، پس«صَدَقَ الله» الله راست می‌گوید شما به سخنان الله اعتماد کنید و تحت تأثیر سخنان مخالف قرار نگیرید که می‌آیند و تعارض‌ها را پر رنگ می‌کنند که بین دین مسیحیت و یهودیت و اسلام جنگ به پا کنند: «فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا» پس شما از آیین ابراهیم تبعیت کنید.
آن نقطه‌ی مشترک بین همه‌ی شما باشد، آن که مورد قبول همه‌ی شما هست از آن تبعیت کنید، که چی بود؟ حنیفاً، حنیف بود. حنیف به نوشته‌ی ابن فارس در معجم المقاییس اللغه، یعنی: میل و پیچیدن، یعنی چی؟ یعنی پیغمبر ابراهیم علیه السلام هر زمان مسیر حق را تشخیص می‌داد راحتِ راحت مسیرش را چرخ می‌داد، به سمت حق می‌رفت، نه لج می‌کرد، نه به‌خاطر انتقام دست به کارهای سخیف و کودکانه می‌زد، مردم او را در آتش انداختند، سالم بیرون آمد، ولی نیامد محاکمه به پا کند، نیامد کار غیر اصولی انجام دهد، پدرش به او گفت: از خانه‌ی من برو بیرون، گفت می‌روم و راحت رفت بدون این‌که ناراحت شود، بدون این‌که مشکل خاصی برایش پیش بیاید،
گفت: «إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ» (صافات/ ۹۹) من می‌روم به سوی پروردگارم، پروردگارم راه را نشانم می‌دهد.
خیلی راحت و هیچ رفتار عجیب و غریبی هم از خودش بروز نداد، نه تعصبی داشت، نه نفسیتی، نه مشکلی و هر راه که الله به او نشان می‌داد، می‌رفت. این معنای حنیف هست و متأسفانه خودمان در این خصلتِ حنیف خیلی مشکل داریم، فوراً می‌افتیم در دامن تعصبات، نفسیت، منیّت، لج، رو کم کنی و این مشکلات سبب شده که ما خیلی وقت‌ها حق را زیر پا بگذاریم، خیلی آدم‌ها این‌جوری هستند، از حق‌های کوچک گرفته در رفتار با اهل و اعضای خانواده تا دوست و شریک و همکار و همسایه و گرفته تا مسائل بزرگ پذیرش حق خیلی وقت‌ها، ما حق را نمی‌پذیریم به‌خاطر همین مسائل.
«وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» و از مشرکان نبود پیامبر ابراهیم، کسی که دربست برای الله و مال الله بود، نفسیت و تعصب و منفعت خواهی و همه چیز غیر الله را رها کرده بود و آن‌ها را با حکم الله و رضای الله شریک نمی‌کرد، «وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» هیچ چیز، آن‌ها را شریک نمی‌کرد، خواسته‌های خودش را با خواسته‌های الله شریک نمی‌کرد، چون همین خواسته‌های نفس، همین تعصب‌ها و نفسیت‌ها و منیت‌هاست که آدم را وارد دنیای شرک می‌کند و ابراهیم از همه‌ی این‌ها پاک بود.
