مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلنیاز به تصحیح
در بخش آیه 7 فاتحه شماره 43 قسمت قبلی تکرار شده است ( در قسمت متن )
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلیهدی به الله من اتبع رضوانه چطور اتباع را به معنای خواستن ذکر کردین در حالی که ظاهرا تبعیت به این معنا نیست و معنی خواهان و خواستن نمی دهد. اگه ممکنه این را بیشتر توضیح بدین . (مربوط به آیه 7 فاتحه شماره 42)
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلبا نیت بندگی انجام دادن کارها یعنی چطور؟ کاش بیشتر توضیح می دادین. مثلا مغازه دار الله را لحاظ کند در معامله اش این گ.نه می شود بندگی خدا درسته؟ یا وجوه دیگر داریم که به نیت بندگی مرتبط می شود؟ ممنون میشوم این نیت بندگی را در امور و کارهای شخصی و رفتارهای روزمره بیشتر بازش کنین
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلمردم شاید گاهی این واقعه از دست دادن سه عزیز در فاصله کمتر از 15 روز را نوعی عذاب و حتی نفرین خدا برای بازماندگانش می دانند. تعامل ما باید چگونه باشد ؟ مرز بین عذاب و ابتلا کجاست؟ چه موقع می توان گفت این مورد پیش آمدهای ناگوار عذاب است؟ اصلا امکان تمییز و تشخیص برای همه مردم وجود دارد یا فقط خود فرد مبتلا شده به مصیبت می تواند بفهمد که عذاب است و یا آزمایش ؟
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلآیا می توان گفت هر که الله او را بیشتر دوست دارد مصیبت های بیشتری به او می دهد ؟ حکمت مرگ و میرهای پی در پی در مورد یک شخص چه پیامی می تواند داشته باشد؟ مثلا همین چند وقت قبل شخصی هم پدر و هم مادرش و هم برادرش را در فاصله کمتر از 15 روز از دست داد. این فرد چطور با خدای خودش کنار بیاید؟ چه بگوید؟ چکار کند؟
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۴۵۵: جواب چالش.
آیه میخواهد به چالش ذهنی بنی اسرائیل جواب بدهد میفرماید: «كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ» همهی خوراکیها بر بنی اسرائیل حلال بوده البته وقتی میفرماید: همه خوراکیها منظور گوشت سگ و گربه و موش و اینها نیست چون فرمود: «كُلُّ الطَّعَامِ» و اینها جزو طعام به حساب نمیآمده اگر از حیوانات مثال بزنیم میشود گوشت گاو و گوسفند و بز و شتر اینها بر بنی اسرائیل حلال بوده است.
«إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ» مگر آن چه که اسرائیل خودش بر خودش حرام کرده، قبل از این که تورات نازل شود. اسرائیل لقب پیغمبر یعقوب هست و از کلمه اسرائیل استفاده کرده تا تعلق خاطر بنی اسراییل را بالاتر ببرد، چون بنی اسرائیل، فرزندان اسرائیل یعنی پیغمبر یعقوباند، پس به احترام پدرشان که شده باید خوب به مسئله دقت کنند که اگر پدرشان برخی چیزها بر خودش حرام کرده، خودش بر خودش حرام کرده، الله بر او حرام نکرده «مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ» دو تا نظریه وجود دارد؛ یکی اینکه میگوید جار و مجرور متعلق است به «حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ»؛ یعنی پیغمبر یعقوب قبل از نزول تورات بر خودش حرام کرده، خب معلوم است دیگر پیغمبر یعقوب که خیلی مدتها قبل از نزول تورات زندگی می کرده و نظریه دوم که به نظر میرسد بهتر هست به «كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ» برمیگردد متعلق به «حِلًّا» هست؛ یعنی همه خوراکیها بر بنی اسرائیل تا نزول تورات حلال بوده، بعد که تورات نازل شد یک سری چیزهایی بر آنها حرام شده آن هم چرا حرام شده؟ به خاطر یکسری جرم و جنایتهایی که انجام دادهاند، به خاطر یک سری خلافهایی که انجام دادهاند.
خدا من باب مجازات و تنبیه به صورت موقت بعضی خوراکیها را برایشان حرام کرد این که اصل نیست، این یک فرع، یک چیز موقتی است. بالاخره نتیجه جرم و گناه محرومیت است، مثل آدم و حوا وقتی از آن درخت خوردند از لباس بهشتی از خوراکیهای بهشت محروم شدند، بنیاسرائیل هم به همین شکل. پس اصل کدام است؟ اصل حلالهایی هست که از اول، از زمان پیغمبر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و یوسف و همینجور میآید بنیاسرائیل تا زمان پیغمبر موسی یک دوران بسیار طولانی تمام این دوره، تمام این زمان آن خوراکی حلال بوده، بعد که تورات نازل میشود، آن موقع یکسری مسائلی حرام میشود.
حالا این پیغمبر جدید دارد چهکار میکند؟ این پیغمبر دارد یکسری چیزهایی را حلال اعلام میکند بر اساس حکم قبل از نزول تورات؛ یعنی به زمان پیغمبر یعقوب جدشان برمیگرداند، به زمان پیغمبر ابراهیم علیه السلام جدشان، دارد به آنجا برمیگرداند، پس این پیغمبر جدید حرامی را دارد حلال نمیکند، حرام را دارد به اصلش برمیگرداند که حلال بوده و قشنگ حتی پیغمبر عیسی علیه السلام وقتی که مبعوث میشود میگوید: اصلا من مبعوث شدهام و یکی از رسالتهایم همین است که: «وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ» مبعوث شدم تا حلال کنم برای شما بعضی چیزهایی که برایتان حرام شده است، آیه پنجاه همین سوره که خواندیم و رسول الله هم صلی الله علیه و سلم وقتی مبعوث شدند، گفتند: من آمدهام که تمام حرامها را از دوش شما بر دارم و چیزهایی که برایتان حرام بود به خاطر تنبیه و مجازات، «وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ» و همه پاکیها را بر شما حلال میکند (اعراف/ آیه ١۵٧)
پس نتیجه اینکه هدایتگری قرآن با هدایتگری بقیه پیغمبران مثل پیغمبر ابراهیم، پیغمبر یعقوب، پیغمبر عیسی و ما بقی پیغمبرهایی که در این وسط که آمدند و حتی با قوم بنیاسرائیل تا قبل از نزول تورات همه و همه در یک خط قرار گرفت و هیچ تعارضی بین قرآن و بین این پیغمبر با بقیه کتابها و مابقی پیغمبران، الان دیگر وجود ندارد و حلال و حرام دارد به زمان پیغمبر ابراهیم علیه السلام که خلیل الله و ابوالانبیا بود برمیگردد، این پیغمبر دارد این کار را انجام میدهد، پس در ذهن شما که بنیاسرائیل هستین هیچ تعارضی وجود نداشته باشد.