سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46

سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449

سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481

آیه 85 / شماره 431 / اسلام به ذات خود ندارد عیبی!

 دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 

موضوع ۴۳۱: اسلام به ذات خود ندارد عیبی!

از روز اول که الله دین را بر روی زمین فرستاد، دین اسلام بوده همه‌ی انبیاء تابع دین اسلام بودند مثلاً: پیامبر نوح علیه السلام به قومش می‌گوید:

«‌وَ أُمِرتُ أن أکُوُن مِنَ المُسلِمین» (یونس/ ۷۲) و من امر شده‌ام که از مسلما‌ن‌ها باشم. پیامبر ابراهیم علیه السلام در سوره مبارکه‌ی بقره آیه ۱۲۸ می‌فرماید:

«رَبَّنَا وَٱجۡعَلۡنَا مُسۡلِمَیۡنِ لَكَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَاۤ أُمَّة مُّسۡلِمَة لَّكَ» خدایا و ما دو نفر را مسلمان قرار بده؛ یعنی خودش و فرزندش اسماعیل علیها السلام، ما دو نفر را مسلمان برای خودت قرار بده و از ذریه‌ی ما، از بچه‌های ما هم امّتی مسلمان پدید بیاور. این از پیامبر ابراهیم و پیامبر اسماعیل علیها السلام.

در مورد قوم لوط می‌فرماید: «فَمَا وَجَدۡنَا فِیهَا غَیۡرَ بَیۡت مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِینَ» (الذاريات/ ۳۶) ما غیر از یک خانه‌ی مسلمان کسی را پیدا نکردیم؛ یعنی خانواده دیگری، خانواده‌ی مسلمان دیگری در آن شهر یافت نمی‌شد؛ یعنی خانواده‌ی پیامبر لوط نامیده «بَیْت مِنَ الْمُسْلِمین» همین مسلمین و مسلمانی که خودمان می‌گوییم.

پیروان پیامبر موسی علیه السلام وقتی که فرعون تهدیدشان کرد که دست و پای‌شان را قطع می‌کند دعا کردند: «رَبَّنَاۤ أَفۡرِغۡ عَلَیۡنَا صَبۡرا وَ تَوَفَنَا مُسْلَمَیْن» (اعراف/ ۱۲۶) پروردگارا صبر را بر ما بریزان، سرازیر بکن «وَتَوَفَنَا مُسْلمین» و ما را از دنیا ببر در حالی که ما مسلمان هستیم، مسلمان ما را از دنیا ببر. این از پیروان پیامبر موسی علیه السلام و اتفاقاً خود پیغمبر موسی علیه السلام هم به آن‌ها می‌گوید: «وَقَالَ مُوسَىٰ یَـٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَیۡهِ تَوَكَّلُوۤا۟ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِینَ» (يونس/۸۴)ای قوم من اگر شما به اللَّه ایمان آوردید، پس باید بر اللّه توکل کنید اگر شما واقعاً مسلمانید، اگر مسلمان واقعی هستید، این هم از پیامبر موسی و قومش.

پیامبر عیسی علیه السلام می‌گفت که قومش به پیامبر عیسی گفتند: «قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ» حوارییون گفتند ما یاری دهندگان الله هستیم «ءامنا بالله» به الله ایمان داریم «وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» و گواه باش که ما مسلمانیم (آل عمران/۵۲)

قبلا خواندیم این آیه را و در مورد پیغمبر خاتم، رسول الله صلی الله علیه و سلم سوره مبارکه انعام آیه ۱۶۲ و۱۶۳ می‌فرماید: «قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» بگو نماز من، عبادت من، زندگی من، مرگ من همه و همه برای الله صاحب جهانیان است «لاٰ شَرِيكَ لَهُ وَ بِذٰلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ» هیچ شریکی ندارد الله و به این امر شده‌ام و من از اولین مسلمان‌ها هستم، که همین دعای استفتاح همه‌ی خودمان می‌خوانیم؛ یعنی یکی از دعاهایی است که قبل از شروع سوره مبارکه فاتحه سر نماز در رکعت اول خونده می‌شود «لاٰ شَرِيكَ لَهُ وَ بِذٰلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ» یعنی همه‌ی مسلمان‌ها آن‌جا می‌گویند که خدایا ما هم از جزو مسلمان‌ها هستیم، یعنی چی؟

یعنی این یک خط راست نقطه‌ی شروع و نقطه‌ی پایان با یک خطِ راستی به هم دیگر وصل می‌شود و همه‌ی انبیاء روی همین خط راست به‌نام اسلام آمدند زندگی کردند و از دنیا رفتند، پیروان واقعیِ پیغمبران هم روی همین خط راست زندگی کردند، مسلمان بودند و مسلمان از دنیا رفتند و این اختلافاتی که بین مسلمان‌ها و یهودیان و نصرانیان و بقیه‌ی ملت‌ها که می‌بینیم این‌ها از دین اسلام نشئت نمی‌گیرد؛ چون دین اسلام که یک دین بوده، ریشه اختلاف به آن‌جا بر نمی‌گردد، ریشه اختلاف به تبدیل و تحریفاتی بر می‌گردد که درون آن دین خودشان ایجاد کردند، به آن رقابت‌هایی بر می‌گردد، به آن حسادت‌هایی برمی‌گردد که هر کدام خواستند دیگری را حذف کنند، به اینجا بر می‌گردد و به قول شیخ بهایی می‌گوید:

آبادی می‌خانه ز ویرانی ماست                 جمعیت کفر از پریشانی ماست

اسلام به ذات خود ندارد عیبی               هرعیب که هست از مسلمانی ماست