مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
parsa
2 ماه قبلنیاز به تصحیح
در بخش آیه 7 فاتحه شماره 43 قسمت قبلی تکرار شده است ( در قسمت متن )
parsa
2 ماه قبلیهدی به الله من اتبع رضوانه چطور اتباع را به معنای خواستن ذکر کردین در حالی که ظاهرا تبعیت به این معنا نیست و معنی خواهان و خواستن نمی دهد. اگه ممکنه این را بیشتر توضیح بدین . (مربوط به آیه 7 فاتحه شماره 42)
parsa
2 ماه قبلبا نیت بندگی انجام دادن کارها یعنی چطور؟ کاش بیشتر توضیح می دادین. مثلا مغازه دار الله را لحاظ کند در معامله اش این گ.نه می شود بندگی خدا درسته؟ یا وجوه دیگر داریم که به نیت بندگی مرتبط می شود؟ ممنون میشوم این نیت بندگی را در امور و کارهای شخصی و رفتارهای روزمره بیشتر بازش کنین
parsa
2 ماه قبلمردم شاید گاهی این واقعه از دست دادن سه عزیز در فاصله کمتر از 15 روز را نوعی عذاب و حتی نفرین خدا برای بازماندگانش می دانند. تعامل ما باید چگونه باشد ؟ مرز بین عذاب و ابتلا کجاست؟ چه موقع می توان گفت این مورد پیش آمدهای ناگوار عذاب است؟ اصلا امکان تمییز و تشخیص برای همه مردم وجود دارد یا فقط خود فرد مبتلا شده به مصیبت می تواند بفهمد که عذاب است و یا آزمایش ؟
parsa
2 ماه قبلآیا می توان گفت هر که الله او را بیشتر دوست دارد مصیبت های بیشتری به او می دهد ؟ حکمت مرگ و میرهای پی در پی در مورد یک شخص چه پیامی می تواند داشته باشد؟ مثلا همین چند وقت قبل شخصی هم پدر و هم مادرش و هم برادرش را در فاصله کمتر از 15 روز از دست داد. این فرد چطور با خدای خودش کنار بیاید؟ چه بگوید؟ چکار کند؟
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۳۸۸: مجازات‌های ترسناک!
در آیه ۷۷ پنج مورد مجازات ذکر شده است که اگر آدم تصورش را داشته باشد بدن آدم به لرزه می‌افتد. این مجازات‌ها مخصوص یهود نیست.
ابن عطیه در تفسیرش المحرر الوجیز می‌نویسد:
آیه شامل هر کس که این عمل را انجام بدهد می‌شود و تا روز قیامت ادامه دارد. این آیه از کفر شامل می‌شود تا گناه‌های کمتر مثل حقوق مردم را به رسمیت نشناختن، زیر قول و قرار زدن و گناه‌های دیگر، البته هر کس به اندازه‌ی جرمش مجازات می‌شود، اما آن مجازات‌ها چه است؟
پس جرم شد «يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا» مجازت‌شان: «أُولَئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ» هیچ بهره و سهمی در آخرت ندارند. «خَلَاقَ» از ریشه‌ی «خَلَقَ» و به فرموده‌ی خلیل بن احمد در کتاب العین می‌گوید: خلق؛ یعنی یک چیز را به نحو احسن و اکمل اندازه گرفتن و ساختن. خلیق؛ یعنی شایسته بودن، لیاقت داشتن. مرد و زن خلیق؛ یعنی مرد و زن شایسته، لایق، صالح، خوب و با‌کمالات.
خَلاق؛ یعنی بهره‌ی خیر و خوب و جمله‌ی «هَذا رَجُلٌ لَیسَ لَهُ خَلَاقٌ»؛ یعنی این کسی است که هیچ رغبتی به خیر ندارد و هیچ خیری در او نیست و عبارت «لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ» لای نفی جنس است؛ یعنی مطلقاً هیچ سهمی از خیر و خوبی در آخرت ندارند البته آن‌هایی که عهد خدا را می‌شکستند و قسم دروغ می‌خوردند برای این‌که بهره‌ی بیشتری در دنیا به دست بیاورند «يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا» در دنیا دنبال منافع‌شان بودند و حالا آن منافع به آنها رسیده یا نرسیده کاری نداریم به هر حال در آخرت دیگر چیزی ندارند. وقتی انسان در آخرت که نیاز به هزار نوع لطف، مرحمت و عنایت خداوند دارد آن‌جا اگر آدم هیچ سهمی نداشته باشد؛
آدم بدون سهم، آدم بدون سرمایه و رحمت خدا و بدون هیچ داشته‌ای دستش خالی است هیچ داشته‌ای ندارد و از آن طرف بار سنگین گناهان هم روی دوشش است آن‌جا این آدم می‌خواهد چه کار بکند؟ «وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ» و الله با آنها سخن نمی‌گوید. ممکن است که الله با آنها سخن بگوید، ولی سخن رحمت نمی‌گوید، سخنی که دردشان را دوا کند نمی‌گوید چه بسا که الله با آنها سخن بگوید دردشان بیشتر هم بشود مثلاً در سوره‌ی مبارکه‌ی مؤمنون آیه ۱٠۶ الی ۱٠۸ آنها می‌خواهند با الله صحبت کنند؛ در پیش‌گاه الله بدبختی خودشان را می‌گویند.
می‌گویند: «قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَت عَلَینَا شِقوَتُنَا وَكُنَّا قَوما ضَالِّینَ» پرودگارا بدبختی بر ما غالب شد ما آدم‌های بدبختی هستیم ما آدم‌های گمراهی بودیم «رَبَّنَا أَخرِجنَا مِنهَا فَإِن عُدنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ» پروردگارا ما را از آتش دوزخ در بیاور که اگر باز گناه کردیم حالا آن موقع ما ظالم هستیم، ولی خدا در جواب‌شان می‌گوید: «قَالَ ٱخسَـُوا فِیهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ» ساکت شوید با من حرف نزنید.
