مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
پارسا زاهدیان
2 ماه قبلنیاز به تصحیح
در بخش آیه 7 فاتحه شماره 43 قسمت قبلی تکرار شده است ( در قسمت متن )
پارسا زاهدیان
2 ماه قبلیهدی به الله من اتبع رضوانه چطور اتباع را به معنای خواستن ذکر کردین در حالی که ظاهرا تبعیت به این معنا نیست و معنی خواهان و خواستن نمی دهد. اگه ممکنه این را بیش‌تر توضیح بدین . (مربوط به آیه 7 فاتحه شماره 42)
پارسا زاهدیان
2 ماه قبلبا نیت بندگی انجام دادن کارها یعنی چطور؟ کاش بیش‌تر توضیح می دادین. مثلا مغازه دار الله را لحاظ کند در معامله اش این گ.نه می شود بندگی خدا درسته؟ یا وجوه دیگر داریم که به نیت بندگی مرتبط می شود؟ ممنون میشوم این نیت بندگی را در امور و کارهای شخصی و رفتارهای روزمره بیش‌تر بازش کنین
پارسا زاهدیان
2 ماه قبلمردم شاید گاهی این واقعه از دست دادن سه عزیز در فاصله کمتر از 15 روز را نوعی عذاب و حتی نفرین خدا برای بازماندگانش می دانند. تعامل ما باید چگونه باشد ؟ مرز بین عذاب و ابتلا کجاست؟ چه موقع می توان گفت این مورد پیش آمدهای ناگوار عذاب است؟ اصلا امکان تمییز و تشخیص برای همه مردم وجود دارد یا فقط خود فرد مبتلا شده به مصیبت می تواند بفهمد که عذاب است و یا آزمایش ؟
پارسا زاهدیان
2 ماه قبلآیا می توان گفت هر که الله او را بیش‌تر دوست دارد مصیبت های بیشتری به او می دهد ؟ حکمت مرگ و میرهای پی در پی در مورد یک شخص چه پیامی می تواند داشته باشد؟ مثلا همین چند وقت قبل شخصی هم پدر و هم مادرش و هم برادرش را در فاصله کمتر از 15 روز از دست داد. این فرد چطور با خدای خودش کنار بیاید؟ چه بگوید؟ چکار کند؟
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۶۸: آیات قرآن دو دسته‌اند؛ محکم و متشابه.
از آیه‌ی هفتم یاد گرفتیم که آیات قرآن دو دسته‌اند؛ آیات محکم و متشابه.
محکم از ریشه‌ی حَکَمَ است و به قول ابن‌درید صاحب جمهرة‌اللغه و بیش‌تر کتاب‌های لغت به معنای منع و جلوگیری می‌آید و به آیاتی گفته می‌شود: که دلالتش آن‌قدر واضح است که مانع می‌شود کسی برداشت متناقض کند.
و مانع می‌شود کسی برایش سردرگمی و التباس پیش بیاید؛ مثل آیه‌ی «ٱللَّهُ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ ٱلحَيُّ ٱلقَيُّومُ» و این آیاتی که تا حالا خواندیم از سوره‌ی مبارکه آل‌عمران، مجموعه‌ی دوم آیات متشابه هستند. متشابه از ریشه‌ی شَبَهَ و به معنای شبیه و هم شکل است. امام ابن کثیر در تفسیرش نقل می‌کند: آیات متشابه آیاتی است..
که دلالتش بر بسیاری از مردم یا بر برخی از مردم واضح نباشد و مشتبه باشد و می‌فرماید: که هرکس آیاتی که برایش مشتبه شد؛ یعنی معنای اصلی‌اش را درک نکرد به واضح برگرداند و آیات متشابه قرآن را تحت اشراف آیات محکم تفسیر کند.
هر کس این کار را انجام داد به هدایت قرآن می‌رسد..
و کسی که این کار را انجام نداد ازهدایت دور می‌شود. این صحبت که آیات متشابه به آیات محکم برگشت داده بشود و در زیر سایه ی آن فهمیده شود دلیلش عبارت «مِنهُ ءَاياتٌ مُّحكَماتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلكِتَبِ» است.
أُمُّ ٱلْكِتَابِ: أُمُّ؛ یعنی مرجع؛ یعنی چیزی که بقیه به آن بر می‌گردند و دور آن جمع می‌شوند به فرموده‌ی خلیل ابن احمد صاحب کتاب العین برای این‌که شخص بتواند متشابهات را دور محکمات جمع کند و زیر سایه‌ی محکمات بفهمد، تبحر می‌خواهد که الله فرموده: «وَٱلرَّاسِخُونَ فِي ٱلعِلمِ» کسانی که در علم راسخند.
اصل رَسَخَ؛ یعنی پایدار و محکم «وَٱلرَّاسِخُونَ فِي ٱلعِلمِ»؛ یعنی کسانی که علم راسخ، محکم و پایدار دارند. رسوخ در علم نسبت به موضوع و افراد هم متفاوت است.
کسی که بخواهد در علمی به درجات بالا برسد باید هم به صورت فردی قرآن کریم و احادیث پیامبر صلی الله علیه و سلم را مطالعه بکند و هم به صورت جمعی آن را مدارسه بکند..
و هم باید زیر نظر اساتید بزرگ باشد همان‌گونه که علمای بزرگ در جهان اسلام تأثیرگذار بودند از علمای گذشته؛
مثل امام ابوحنیفه، امام شافعی، امام مالک، امام احمد، امام طحاوی، امام بخاری، امام مسلم و خیلی از ائمه بزرگ که خدا همه‌ی آن‌ها را مورد رحمت خودش قرار دهد- این کار را کردند، سفرها کردند و زیر نظر اساتید زمانه‌شان کسب علم کردند تا این‌که درعلم راسخ و متبحر شدند.
