مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۰
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۱
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۲
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۳
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۴
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۵
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۶
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۷
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۸
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۵۹
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۶۰
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۶۱
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه ۶۲
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۳۲۳: موضع قرآن نسبت به مؤمنان.
آیه ۵۷ «وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» هم به قول امام طبری یعنی: ای عیسی! کسانی که به تو ایمان آوردند و سخنان تو را باور کردند و چیزهایی که از طرف من به آنها گفتی و پذیرفتند، و به فرائض و شریعتی که من به زبان تو بر آنها واجب کردم، عمل کردند، آنها «فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ» کاملا نتیجه اعمال صالح‌شان را به آنها می‌دهم و چیزی از پاداش‌شان کم نمی‌کنم. این وعده هم شامل دنیا می‌شود و هم شامل آخرت. حالا دقت کنیم؛ الله فرموده پاداش‌شان می‌دهم، چیزی کم نمی‌کنم. وقتی این جمله را بیان می‌کند، خیلی مسائل وسط می‌آید.
این یک جمله ساده نیست، الله در آخرت یک چیزی به نام بهشت خلق می‌کند، نعمت‌ها و امکانات رفاهی را در آن قرار می‌دهد، امکاناتی که اگر یک آدم در اختیار داشته باشد، قطعا احساس آرامش و خوشبختی می‌کند. بعد خود آدم را دوباره زنده می‌کند و آن آدم و آن امکانات را دوباره به هم می‌رساند و خیلی از آن امکانات را هم به آدم می‌دهد: «فَیُوَّفیهِم أُجورَهُم» یا مثلاً در دنیا اگر مثال بزنیم، نتیجه اعمال‌شان را به آنها می‌دهد، یعنی زندگی‌شان پر از راحتی می‌شود. نتیجه اعمال‌شان را در همین دنیا می‌بینند و آن آدم دارای هدف می‌شود و آدمی که هدف دارد، سردرگم نیست، از خودش راضی است. این‌ها معانی «فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ» است که تحقق پیدا می‌کند.
و در پایان فرموده «وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» الله ظالمان را دوست ندارد. این امکانات را اگر در اختیار مؤمنان قرار می‌دهد، چون پیروان واقعی پیامبر عیسی و پیروان حق بودند، اما کسی که ظالم بوده، با حق رقابت ناسالم کرده، علیه حق نقشه کشیده، ظلم کرده، حق را نپذیرفته، این‌ها ظالم‌اند.
و الله ظالمان را دوست ندارد. حالا چرا عبارت «وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» را در موضوع پیروان عیسی بیان کرده؟ بعد از «وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ»که افراد مثبت هستند، چرا آیه ختم پیدا کرده با «وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» اگر می‌شد «والله یحب المتقین» یا «یحب المؤمنین» که موضوع خود مؤمنین بود، چرا فرموده «وَاللَّـهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» تا همان آدم‌های مؤمن و متقی به خودشان مغرور نشوند و از موقعیتی که الله به آنها می‌دهد سوء استفاده نکنند و دست به ظلم نزنند حواس‌شان جمع باشد. در دو آیه قبل در مورد پیروان پیامبر عیسی چه فرمود؟
«ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ» پس همان طور که آدم‌های غیر مؤمن نیاز به تذکر دارند، آدم‌های مؤمن هم نیاز به تذکر دارند و مدام باید قیامت را جلوی رویشان احساس کنند، مدام باید حواس‌شان باشد که مرتکب ظلم نشوند و ظاهراً می‌خواهد برساند که بین مدعیان پیروان پیامبر عیسی علیه‌السلام، انحراف و غلو و ظلم زیاد شکل می‌گیرد. پس این‌ها باید بیشتر مواظب باشند.
