موضوع ۶۰: عاقبت کسی که رابطه بین خود و خدا را قطع کند.

آن شخص چه کار کرده که مستحق عذاب شدید می‌شود؟ خوب دقت بکنیم آن شخص دارد اصل رابطه‌ی انسان با الله را قطع می‌کند و خودش و مردم را از نعمت فرموده‌های الله محروم می‌کند؛ زیرا رابطه‌ی میان الله و انسان با کتاب‌های آسمانی برقرار می‌شود.

که بر پیامبران نازل شده؛ «نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ» اگر این ارتباط قطع شود دیگر عبودیتی که مد نظر الله بوده شکل نمی‌گیرد؛ یعنی، هدفی را که الله برای آن انس و جن را آفریده دارد مخدوش می‌کند، زمین و فلکی که در اختیار انسان گذاشته تا راحت‌تر عبودیتش را انجام بدهد؛

«وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ» (جاثیه/۱۳) همه‌ی این‌ها را پوچ و بی‌هدف و باطل دانسته.

شخصی که انسان و جهان را بی‌هدف حساب کند، پیش الله اقرار به بندگی نکند و ایاک نعبد رو نگوید، چنین شخصی ممکن است هر کار خطرناکی از او صادر شود و دیگران هم در آتش کارش بسوزند.

حالا اندکی متوجه شدیم که چرا جهنم وجود دارد؟

و چرا الله چنین انسان‌هایی را به شدت عذاب می‌دهد؟ به یک نکته دیگر هم دقت بکنیم؛ خیلی از آدم‌ها از همین کسانی که به آیات الله کفر می‌ورزند در سن ۲۰، ۳۰ و ۴۵ سالگی این کارها را انجام می‌دهند و با آیات الله مشکل پیدا می‌کنند و در اثر کفر به آیات الله یک‌سری کارها و جرم‌هایی را انجام می‌دهند. بعد از چند سال دیگر آن مجرم پیر می‌شود، (آدم که همیشه جوان نیست وقتی که پیر شد کارهایش فراموش می‌شود. خودش هم ظلم‌هایش را فراموش می‌کند که در حق دیگران چه کارهایی انجام داده)

بعد مریض و فرسوده می‌شود..

و بدون ایمان و توبه از دنیا می‌رود سال‌ها هم از مرگش می‌گذرد همه چیز پیش مردم فراموش می‌شود، منتها «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآَيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ» سر جایش است و گذر زمان هیچ تاثیری بر این‌که شخص به سزای اعمالش برسد ندارد و چنان عذاب داده می‌شود که گویی اکنون آن جرم سنگین را انجام داده و به آیات الله کفر ورزیده است.