مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۲۳۵: مریم و محراب.
از چهار باری که کلمه “مِحْرَابْ” در قرآن آمده، دو بار در سوره مبارکه آل عمران؛ یک‌بار در آیه ۳۷ که می‌فرماید: مریم در محراب بود و آیه ۳۹ می‌فرماید: زکریا در محراب بود.
بعضی‌ها می‌گویند کلیساها محل عبادت مسیحیان و یهودیان محراب نداشته، پس چگونه در قرآن فرموده که ایشان در محراب بودند. ما مسلمانان محراب را به خوبی می‌شناسیم، فضای نیم دایره یا چند ضلعی که امام هنگام نماز در آنجا می‌ایستد. محراب در مسجد جهت قبله را مشخص می‌کند، اصل کلمه محراب به معنای صدر مجلس و بهترین قسمت یک مکان به نقل از جمهره اللغه ابن درید و لسان العرب ابن منظور.
چون محل عبادت، بهترین و ارزشمندترینِ مکان‌ها هستند که شخص در آن‌جاها ساخته می‌شود و با نفس و شیطان مبارزه می‌کند و به الله مقرب و نزدیک می‌شود، به آن‌جاها محراب گفته می‌شود، چون ارزشمندترین مکان‌ها است.
محرابی که در قرآن آمده و به مریم نسبت داده شده
و پیامبر زکریا که در محراب بودند از این جهت است که مریم علیه السلام گوشه‌ای در بیت المقدس برای عبادت خود انتخاب کرده بود و لازم نیست که چند ضلعی و در قسمت جلوی مسجد باشد. مثل مساجد مسلمانان، خیر، ممکن است هر کس چند گوشه یا چند قسمت از یک عبادتگاه را برای خودش انتخاب کرده باشد که برای هر شخصی هر کدام از آن‌ها، محراب آن شخص می‌شود.
البته این‌که شخصی در مسجد برای خود محل عبادت انتخاب کند
در اسلام هم وجود دارد؛ مثلاً بعضی از همسران پیغمبر صلی الله علیه و سلم برای اعتکاف و عبادت یک خیمه کوچکی در گوشه‌ای از مسجد می‌زدند و داخل آن به عبادت مشغول می‌شدند.
به طور کلی این‌که خانم‌ها در محوطه‌ی مخصوص خود عبادت کنند در اسلام، از زمان پیامبر صلی الله علیه و سلم وجود داشته و تا الان نیز در اکثریت مناطق جهان اسلام وجود دارد.
عاتکه دختر زید، همسر عمر رضی الله عنهما خلیفه دوم به مسجد می‌رفت، آن موقع برای نماز عشاء و صبح هم به مسجد می‌رفت.
افرادی به ایشان گفتند:
می‌دانی که عمر شخص با غیرتی است و نمی‌پسندد که مدام به مسجد بروی آن هم در این دو وقت حساس و تاریک، با توجه به نبود برق در آن زمان. خانم عمر به آن‌ها می‌گوید: اگر عمر دوست ندارد خودش مرا نهی می‌کند یا نمی‌گذاشت، چرا نهی نمی‌کند؟ چرا چیزی به من نمی‌گوید؟ شما به من می‌گویید؟ چرا عمر مانعم نمی‌شود؟ گفتند: چون پیغمبر صلی الله علیه و سلم فرموده: «لَا تَمْنَعُوا إمَاءَ ﷲِ مَسَاجِدَ ﷲ»: کنیزکان خدا یعنی خانم‌ها، مانع مسجد رفتن‌شان نشوید. این روایت در صحیح بخاری و صحیح مسلم نقل شده است.
پس این فضا که مریم در عبادتگاه گوشه‌ای عبادت کرده
یا نمازهایش را آنجا می‌خواندند، این فضا هم در اسلام برای خانم‌ها وجود دارد و خوب است که خانم‌ها برنامه‌ریزی کنند و با هماهنگی و مدیریت، جاهایی که امکانات باشد و فضاهای امن وجود داشته باشد، خانم‌ها تلاش کنند این میدان را برای خود ایجاد کنند که در تقویت ایمان و علم و روحیه‌ی خانم‌ها می‌تواند خیلی مؤثر باشد و فرهنگ بسیار زیبایی است که برخی جاها وجود دارد.
