مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۲۲۰: نذر زن عمران.
زن عمران جنینش را برای خدا نذر کرد. اصل نذر یعنی بخواهی عبادتی، صدقهای یا هر چیز دیگری با میل و اختیار خودت بر خودت واجب کنی بدون اینکه شریعت از تو خواسته باشد یا یک کاری که شریعت حرام نکرده با اختیار خودت بر خودت حرام کنی این میشود نذر، پس نذر هم در انجام یک کار است و هم ترک یک کار به نقل از النّهایه ابن اثیر: «زن عمران نذر کرد وقتی جنینش دنیا آمد برای خدا آزاد باشد».
«محرّراً»: مُحَرَر از ریشه “حُر” به معنای آزاد است برعکس برده و “مُحَرر” اسم مفعول است از باب تفعیل یعنی کسی که آزاد شده آزاد از چی؟ آزاد از قید و بند، آزاد از کار و بار دنیا، آزاد از هرچیزی که پای آدم را گیر میدهد مثلا مردم میروند سرکار، برای این کار میکنند، برای آن کار میکنند، پول به دست میآورند، ولی کسی که برای خدا نذر شده دیگر برای کسی کار نمیکند کل وقتش را باید به خدا بدهد و فارغ باشد از کارهای دیگر، این نوع نذر در امتهای گذشته وجود داشته، ولی در دین اسلام بچه نذر کردن دیگر وجود ندارد و اتفاقاً کار پسندیدهای هم نیست..
در جلسه قبل توضیح دادیم «لکل جعلنا منکم شرعة و منهاجا» خدا میگوید: «ما برای هر ملتی راه و روشی و برنامهای قرار دادیم.» این نذر جزء روش و برنامه آنها بوده، شریعت آنها بوده و خدا به آنها اجازه داده است اتفاقاً ثواب داشتند، عبادت بوده این کار و غالبا هم پسر برای بیتالمقدس نذر میکردند ظاهراً شکلش اینجوری بوده که وقتی کسی پسرش را برای بیتالمقدس وقف میکرد و برای خدا نذر میکرد
وقتی سنش به سن قابل میرسید
حالا شش، هفت سال، هشت سال میرسید در بیتالمقدس مشغول میشد آنجا خدمت میکرد و وقتی به سن بلوغ میرسید آن موقع مختارش میکردند که میخواهد آیا خادم بیتالمقدس باقی بماند یا ترک کند و پی زندگی معمولیاش برود. به مثل باقی آدمها این را نقل کرده سلیمان الجمل در کتابش “حاشیه الجمل عَلی الجلالین”. البته یک منفعت بزرگی که نصیب آن پسر بچه میشود حالا ممکن است بپرسیم خب این کار ظلم در حق پسر بچه است، چرا باید خدمت کند و چرا باید بچگی نکنیم و این حرفها، یک منفعت بزرگی که نصیب آن پسر بچه میشده و نصیب آن خانواده این است که میتوانست از دانشمندانی که در بیتالمقدس میآیند کسب علمکند و از آنها تجربه حاصل کند
و در نتیجه میتوانست اصلا خودش هم عالم و دانشمند شود
- و این ارزش کمی نیست خصوصاً در آن زمان که روشهای علمآموزی بسیار محدود بوده پس ما نیاییم فرهنگ امروزی خودمان را با فرهنگ آن زمان مقایسه کنیم الان چون فرهنگمان در دین اسلام متفاوت شده، میبینیم که خدا حکم را هم عوض کرد بنابر شرایط حکم خدا عوض میشود و قرآن آخرین کتاب خدا که باز توضیح دادیم بشر به آن سنی رسیده به آن بلوغی رسیده که دیگر برایش تا آخرت کافی است و قرآن برای این نسل و زمان تنظیم شده، اما در اسلام یک چند نوع نذر دیگر وجود دارد به شکل های مختلف دیگر که هر چند یک مقدار خارج از بحث آیه هست ولی یک مختصری به آن میپردازیم.
