مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع۱۴۹: چه کسانی راه خوشبختی را بلدن؟؟
«أُولَئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا» این مجازات دوم‌شان است. أُولَئِكَ: اسم اشاره بر‌می‌گردد به همان سه دسته که در آیه ۲۱ ذکر شد. حَبِطَ: قبلاً این فعل برای شتر استفاده می‌شد که به چراگاه می‌رفت و علوفه می‌خورد، اما شکم‌درد می‌گیرد و ورم می‌کند به نقل از العین خلیل بن احمد؛ یعنی شتر زحمت کشیده رفته است غذا بخورد لذت ببرد، ولی برعکس مریض می‌شود و کلاً زحمتش هدر می‌رود، بلای جانش می‌شود شاید هم سقط شود.
سقط شدن:
این فعل برای مردن چهارپایان استفاده می‌شود به نقل از لغت نامه‌ی دهخدا. حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ: برای ما انسان‌ها چگونه اتفاق می‌افتد؟ زمانی که تمام زحمات انسان بر باد می‌رود؛ مثلاً در دنیا زحمت می‌کشد پول در می‌آورد، کار می‌کند، تا خانه خوبی برای خودش درست کند، ماشین بخرد امکانات بخرد و بعد راحت زندگی کند؛ در رفتارش هم زحمت می‌کشد کارهای خوب انجام می‌دهد، با دوستان ضوابط رفتاری را رعایت می‌کند، سر کار ضوابط کاری را رعایت می‌کند تا جسم و روانش آسوده باشد، حس خوبی داشته باشد، دغدغه نداشته باشد، آدم برای رسیدن به این‌ها زحمت می‌کشد؛ ولی این‌ها تمام این زحمت‌ها را که دارند فعالیت می‌کند، فکر، برنامه ریزی، مدیریت، هزینه، شغل، دوستانی که اطرافشان هست و هزاران زحمت دیگر به این خواسته‌ها نمی‌رسد یعنی به آرامش روح و روان نمی‌رسد..
چرا؟!
«أُولَئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا» همه چیزشان را از دست می‌دهند، آرامش و خوشبختی‌شان را از دست می‌دهند می‌دانید چرا؟؟ چون تنها راه رسیدن به خوشبختی و آرامش روح و روان، فرموده‌های اللّه است؛ این‌ها که با فرموده‌های الله مشکل داشتند «یکفرون بایات الله» چطوری می‌خواهند به آن برسند نبیین و داعیان که فرموده‌های الله را ترویج می‌دادند، با این‌ها هم که باز مشکل داشتند دیگر هیچ راهی نیست که آن‌ها به آرامش فکر و قلب دست پیدا کنند واقعاً هیچ راهی نیست. اکثر مردم دنیا یا این قضیه را نشنیدند یا اگر شنیدند باورش ندارند، حتی خیلی از آن‌هایی که دین را می پسندند می‌گویند: یکی از راه‌های خوشبختی، دینِ خداست و راه‌های دیگری هم وجود دارد دانشمندان و متفکرین و قانون‌گذاران و روان‌شناسان و باقی باسواد‌ها راه‌های خوشبختی را بلدند آن‌ها هم می‌توانند مردم را به خوشبختی برسانند با آن علمی که به مردم آموزش می‌دهند؛ یعنی اگر شخص دین‌دار نباشد مشکلی نیست راه‌های دیگری هم برای رسیدن به خوشبختی هست، خیر، جز این هیچ راهی برای آرامش وجود ندارد.
قطار خوشبختی انسانیت؛ اولش که این قطار در صحرا حرکت نمی‌کند..
قطار باید بر رویِ ریل که همان آموزه‌های دین باشند حرکت کند، و ریل مستقیمی که به مقصد انسان می‌رسد، فقط یک ریل است که خدا با ارسال پیغمبران و کتاب‌ها برای ما چیده است.
دیگر آدمیان هرچه‌قدر دانشمند باشند قدرت ریل‌کشی برای خوشبختی و عزت انسان‌ها را ندارند، پس در همین توضیح کوتاه
یکی دیگر از رسالت‌های دین و قرآن مشخص می‌شود:
دین آمده که رفتارهایمان حلقه حلقه ول نشوند، آمده آن‌ها را به هم وصل کند و به آن‌ها جهت بدهد و به هدفی وصل کند و دست آخر یک خروجی خوبی هم در دنیا و هم در آخرت داشته باشد.
