مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلنیاز به تصحیح
در بخش آیه 7 فاتحه شماره 43 قسمت قبلی تکرار شده است ( در قسمت متن )
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلیهدی به الله من اتبع رضوانه چطور اتباع را به معنای خواستن ذکر کردین در حالی که ظاهرا تبعیت به این معنا نیست و معنی خواهان و خواستن نمی دهد. اگه ممکنه این را بیشتر توضیح بدین . (مربوط به آیه 7 فاتحه شماره 42)
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلبا نیت بندگی انجام دادن کارها یعنی چطور؟ کاش بیشتر توضیح می دادین. مثلا مغازه دار الله را لحاظ کند در معامله اش این گ.نه می شود بندگی خدا درسته؟ یا وجوه دیگر داریم که به نیت بندگی مرتبط می شود؟ ممنون میشوم این نیت بندگی را در امور و کارهای شخصی و رفتارهای روزمره بیشتر بازش کنین
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلمردم شاید گاهی این واقعه از دست دادن سه عزیز در فاصله کمتر از 15 روز را نوعی عذاب و حتی نفرین خدا برای بازماندگانش می دانند. تعامل ما باید چگونه باشد ؟ مرز بین عذاب و ابتلا کجاست؟ چه موقع می توان گفت این مورد پیش آمدهای ناگوار عذاب است؟ اصلا امکان تمییز و تشخیص برای همه مردم وجود دارد یا فقط خود فرد مبتلا شده به مصیبت می تواند بفهمد که عذاب است و یا آزمایش ؟
پارسا زاهدیان
3 هفته قبلآیا می توان گفت هر که الله او را بیشتر دوست دارد مصیبت های بیشتری به او می دهد ؟ حکمت مرگ و میرهای پی در پی در مورد یک شخص چه پیامی می تواند داشته باشد؟ مثلا همین چند وقت قبل شخصی هم پدر و هم مادرش و هم برادرش را در فاصله کمتر از 15 روز از دست داد. این فرد چطور با خدای خودش کنار بیاید؟ چه بگوید؟ چکار کند؟
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
موضوع ۱۳۶: اختلاف و فرهنگ اختلاف.
درست است که نیروهای منفی زیادی در وجود انسان است،
اما نیروی دین واقعا قویتر از نیروی درون است. اگر ما نیرویی که براساس معنویت و معیت الله در وجودمان قوی کردیم، نیروهای منفیمان ضعیف میشود.
زندگی صحابه را نگاه کنیم؛ گاهی نمیبینیم کسی همسرش را کشته باشد یا فلانی عصبانی شده یا غیرتی شده و یکی از اعضای خانوادهاش را به قتل رسانده، همچین چیزی اصلا وجود ندارد. چرا؟ چون تسلیم بودند. بر اساس محوریت الله نیروی ایمان چنان قوی بود که نیروی منفی نفسانی عقب نشسته بود. اتفاقا البته حوادثی هم پیش آمده..
یکی از صحابه وقتی خانه آمد، متوجه خیانت همسرش شد..
هیچ اقدام خود سرانهای انجام نداد، رفت پیش رسول الله صلی الله علیه و سلم و پرسید کسی فلان مسئله برایش پیش بیاید، باید چه کار کند؟ میخواست تسلیم الله شود. رسول الله صلی الله علیه و سلم مدتی منتظر وحی بود و آیات چهارم تا دهم سوره مبارکه نور نازل شد.
به عنوان نکته آخر در این مبحث یک اشارهای هم بکنیم به اختلاف و فرهنگ اختلاف «وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ»
اختلاف نظر بین بشر همیشه وجود داشته و خواهد داشت. باز هم اختلاف نظر در هر زمینهای وجود دارد، فقط در بحث دینی نیست در علوم مختلف انسانی و تجربی اختلاف نظر وجود دارد، در نزد متخصصین آنها. این اختلافات آدم را رشد میدهد، ولی اختلافی که در این آیه بیان شده اختلاف مذموم است؛ اختلاف مذموم هر اختلافی که حس تسلیم الله در آن نباشد، یعنی آنجا الله در اولویت نباشد و دوم آن اختلاف برخواسته از دل و خواستهی درون باشد. البته اگر اولی حاصل نشد، دومی هم صد درصد خود به خود پیش نمیآید. حالا اگر این دو وجود داشت، آن اختلاف میشود اختلاف مذموم.
حتی اگر با علم و استدلال باشد، چون طرف فکر میکند مستدل دارد صحبت میکند..
ولی جاهایی قیچی میکند، جاهایی توجیه میکند، نصفی میگوید، نصفی نمیگوید و هزار گونه خیانت علمی میکند. چون تحت اِشراف الله آن بحث را جلو نمیبرد. آیه هم در مورد دانشمندان اهل کتاب صحبت کرده که هم عالم بودن، هم عالمانه صحبت میکردند. «مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ»، ولی در نهایت رسیدند به کفر به آیات الله و قرآن را انکار کردند.