مقدمه
مقدمه / شماره 1 الی 5
سوره مبارکه فاتحه
آیات 1 الی 7 / شماره 6 الی 46
سوره مبارکه بقره
تفسیر آسان - سوره مبارکه بقره
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 50
آیات 1 الی 9 / شماره 47 الی 73
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 51
آیات 10 الی 15 / شماره 74 الی 104
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 52
آیات 16 الی 22 / شماره 105 الی 151
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 53
آیات 23 الی 29 / شماره 152 الی 194
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 54
آیات 30 الی 37 / شماره 195 الی 237
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 55
آیات 38 الی 45 / شماره 238 الی 270
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 56
آیات 46 الی 52 / شماره 271 الی 307
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 57
آیات 53 الی 61 / شماره 308 الی 337
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 58
آیات 62 الی 69 / شماره 338 الی 367
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 59
آیات 71 الی 77 / شماره 368 الی 393
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 60
آیات 78 الی 83 / شماره 394 الی 425
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 61
آیات 84 الی 91 / شماره 426 الی 449
سوره مبارکه آل عمران / صفحه 62
آیات 92 الی 100 / شماره 450 الی 481
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
دانلود فایل تصویری دانلود فایل صوتی
موضوع۸: آثار توجه به وسعت رحمت الله.
در ادامه‌ی بحث رحمت الله می‌خواهم خدمتتان عرض کنم نه تنها در راحتی‌ها و نعمت‌ها؛ بلکه در اوج سختی‌ها و مشکلات هم رحمت خدا وجود دارد. اگر ما مریض، خسته و رنجور شدیم، یک‌بار دیگر به اطراف‌مان نگاه کنیم!
هنوز داشته‌های زیادی داریم..
می‌توانیم بسیاری از نعمت‌های خدا را در زندگی ببینیم. اگر ما بیماری در خانه داریم و از او پرستاری می‌کنیم و فکر می‌کنیم زندگی تلخ و سخت شده، به اطراف‌مان نگاه کنیم! همه جا پر از رحمت خداست. اصلاً وجود همان بیماری موجب کسب ثواب برای ما می‌شود و همچنین وجود فرد در کنار ما و زنده‌بودن او، خودش رحمت خداست.
اگر کسی در زندگی زناشویی از بداخلاقی‌های همسر
و از مشکلات مالی طاقتش سر رفته یک بار دیگر به زندگی‌اش نگاه کند رحمت خدا را فراوان در زندگی‌اش مشاهده خواهد کرد. اصلاً در عین سختی و مشکلات و بیماری، آیا نمی‌شد که بدتر از این بود؟ پس همین خودش در همین سطح رحمت خداست.
اصلا احتمال نمی‌دهیم که اگر فلان مشکل نداشتیم…
ممکن بود خودمان با دست خودمان بلایی سرمان در بیاوریم که خیلی بدتر از آن مشکلی بود که الان داریم. توجه به رحمت الله به آدم امید می‌دهد، زندگی را از خوش‌مزگی و تازگی نمی‌اندازد؛ ولی وقتی به این قضایا دقت نکنیم احساس می‌کنیم خدا به ما توجه ندارد.
به فلان آرزویم نرسیدم، فلان عزیزم از دنیا رفت..
فلان چیز ارزشمندی را از دست دادم، ولی وقتی به رحمت الله دقت می‌کنیم بین ما و الله انس پیش می‌آید. هیچ کدام از آن‌ها را ضرر نمی‌دانیم. اگر عزیزی را از دست دادیم یک روز دیگر همدیگر را خواهیم دید، پس برای ملاقات یک روز خوب و شیرین که ما یک بار دیگر با عزیزان‌مان باشیم اعمال‌مان را مرتب کنیم، اعمال خوب انجام بدهیم که آن‌جا در جای خوب و گوارا دور هم جمع شویم. وقتی به وسعت رحمت الله دقت می‌کنیم با الله احساس دل نزدیکی می‌کنیم، الله را دست‌یافتنی می‌بینیم.
احساس می‌کنیم الله مال خودمان است.
اگر «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را در عمق جان‌مان جادادیم یک چیز ارزشمند به ما می‌رسد و آن اللهِ رحمان است، رحمان بر وزن فعلان و نشانه‌ی پر بودن دریای رحمت است، رحمتی وسیع و بیکران. رحیم بر وزن فعیل؛ کسی که رحمتش را می‌بخشد، به همه رحمتش را داده. «وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ» و زندگی من و تو هم پر از همان رحمت خداست. دیگر نه احساس حقارت می‌کنیم، نه احساس پوچی و بی‌هویتی، بلکه حضور الله و وجود الله را در زندگی‌مان احساس می‌کنیم و به این زندگی دل می‌دهیم.
