موضوع ۱: مقدمه

دنیای امروزه به دنیای سرعت تبدیل شده است؛ از برنامه‌ی گوشی گرفته تا انسان‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. طوری‌که؛ هیچ‌کس حوصله‌ی وقت‌گذاشتن برای کاری را ندارد، همه دوست دارند که هر چیز زودتر انجام شود و برود.

ولی باید دقت کرد که پرورش با سرعت انجام نمی‌گیرد؛

همان‌طور که ما از نظر پرورش‌اندام و تربیت بدنی نمی‌توانیم با چند دقیقه رشد پیدا کنیم؛ از نظر فکری، اخلاقی و ایمانی هم همین‌طور است، باید وقت لازم را به آن اختصاص دهیم. فقط انسان‌هایی که صبور هستند و باحوصله کارهای خود را پیش می‌برند می‌توانند به پرورش دست پیدا کنند.

طبق آیه زیر: خداوند عزوجل می‌فرماید:  

«إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ» (الزمر/۱٠) بدون شک صابران اجرشان بدون حساب داده می‌شود. چرا؟ زیرا آدمی که صبور است با آرامش برنامه‌ریزی می‌کند و کارهای مهم و مفید را تشخیص می‌دهد و اولویت بندی می‌کند و برای آن کار وقت می‌گذارد و به سمت تعالی و کمال پیش می‌رود. یک خواهش دوستانه: برنامه‌های پرورشی و تربیتی، خصوصاً تربیت تحت آموزه‌های قرآن را با تأمل و  فکر و وقت‌گذاشتن و صبوری دنبال کنیم و زود خسته نشویم.

نکته دوم؛ 

دنیای امروز به دنیای سرگرمی و خوش‌گذرانی و لذت و… تبدیل شده؛ الله هم فرموده: «إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ» (محمد/۳۶) همانا زندگی دنیا بازی و سرگرمی است. وقتی به اطراف‌مان نگاه کنیم، به بعضی از اعضای خانواده‌مان نگاه کنیم؛ چه‌قدر در سردرگمی و خوش‌گذرانی و مواردی از این قبیل غوطه‌ور هستند، ولی آن چیزهایی که در سرنوشت ما تاثیرگذار است، مواضع جدی زندگی است نه سرگرمی! مثلا مطالعه یک کتاب تاثیرگذار و دنبال کردن فایل‌های آموزشی با محتوای تاثیرگذار.

زیرا این مسائل، مسائل جدی زندگی است؛

که امروزه کمتر کسی حوصله‌ی دنبال کردن آن‌ها را دارد. خواهش دوم از شما اینکه مسائل تاثیرگذار، سرنوشت‌ساز و پرورش‌دهنده را با جدیت پیگیری کنیم.