تلاوت این صفحه:

صفحه ۴

«مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ» (بقره/17)

تمثیل‌شان به مثل کسی است که با یک زحمتی آتشی را فراهم کرده، وقتی که خوب آتش اطراف‌شان را روشن کرد، یک دفعه الله آن نور را از بین می‌برد و آن‌ها را در تاریکی‌ها رها می‌کند دیگر هیچ چیز نمی‌بینند.

حالا مثال می‌زند که مثال چنین آدم‌هایی چگونه است؟ چون مثال خیلی مهم است، مثال سبب می‌شود موضوع جا بیفتد و واضح شود. می فرماید: «مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا»

تمثیل شان به مثل کسی است که آتشی روشن کرده و حتما تاریک است که آتش فراهم کردند؛«فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ» وقتی که خوب آتش اطراف شان را روشن کرد، الله آن نور را یک دفعه از بین می‌برد، دیگر این آتش نوری برایشان ندارد و آن‌ها را در تاریکی‌ها رها می‌کند. آن‌ها خیلی زبان بازی کردند، زحمت کشیدند، پارتی بازی کردند، و آن همه برنامه ریزی و کار فعالیت برای رسیدن به اهدافشان همین آتشی بود که روشن کردند تا از آن بهره ببرند که یک دفعه در یک حرکت خداوند همه را نابود می‌کند و قشنگ بر می‌گردند به همان دوران قبل روشن کردن آتش یعنی؛ کار‌های منافق هیچ حاصلی برایش ندارد.

«صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ» (بقره/18)

کرانند، گنگ‌ها هستند، کورانند، پس آنها برنمی گردند هیچ برگشتی ندارند.

کرانند، گنگ‌ها هستند، کورانند، پس هیچ راهی برای برگشت ندارند، چشم، گوش و زبان ندارند و هیچ استفاده درستی از این‌ها نمی‌کنند، پس به همین خاطر از این راه گمراهی که خریدند «إشتروالضلاله»، هدایتی که از دست دادند دیگر هیچ راه برگشتی ندارند چون از این ابزاراستفاده نمی‌کنند که راه برگشتی داشته باشند و بر نمی‌گردند. این یک مثال.

أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ (بقره/19)

یا یک باران تندی است که از آسمان می‌بارد در آن تاریکی هست و رعد و برق می زند، انگشتان خود را توی گوششان فرو می‌برند از ترس مرگ و الله کاملا نسبت به کافران احاطه دارد.

یا مثال‌شان به مانند یک باران تندی است که از آسمان می‌بارد، «فِيهِ ظُلُمَاتٌ» در آن تاریکی هست «وَرَعْدٌ» دارد رعد و غرش می‌کند و «وَبَرْقٌ» برق می‌زند.

«يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ» انگشتان خود را توی گوششان فرو می‌برند از ترس مرگ، از درون هم می‌ترسند و نمی‌خواهند صدای رعد و برق را بشنوند و در آن شب بارانی کاملا در استرس و ترس هستند. «وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ» و الله کاملا نسبت به کافران احاطه دارد، (اسم فاعل، یعنی احاطه کننده). این‌ها نمی‌توانند از الله فرار کنند و هر چه قدر هم زرنگ باشند الله بر آن‌ها احاطه دارد.

«يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (بقره/20)

نزدیک است برق چشمانشان را کور کند و بینایی­شان را ببرد، الله اگر می‌خواست شنوایی و بینایی‌شان را می‌برد همه این‌ها را از آن‌ها می‌گرفت که الله بر هر چیزی قادر است

«يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ» نزدیک است برق چشمانشان را کور کند و دید آن­ها را برُباید و بینایی­شان را ببرد، برای رعد انگشت گذاشتند، برای برق که مشکل چشم است و برق می‌خواهد چشم­هایشان را کور کند، این مشکل را چه طور حل کنند؟ نمی‌توانند چشمشان را ببندند چون به نور احتیاج دارند. به همین خاطر«كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِيهِ» وقتی که  برق می‌زند و فضا را روشن می‌کند، راه می‌روند «وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا» و وقتی که برایشان تاریک می‌کند و برق نیست، یک‌جا می‌ایستند.

به همین خاطر زمانی که برق می‌زند و فضا را برای‌شان روشن می‌کند در آن راه می‌روند و زمانی که فضا را برای‌شان تاریک می‌کند و دیگر برق نیست، یک جا می‌ایستند سیخ می‌ایستند دیگر نمی‌توانند چشم‌هایشان را هم ببندند و از این برق ثانیه‌ای باید استفاده کنند سر جای خودشان می‌ایستند؛ زیرا تاریک شده و الان نمی توانند راه بروند؛ یعنی الان زندگی‌شان دارد با رعد و برق پیش می‌رود؛ یعنی هیچ حرکت قابل توجه‌ای به سمت جلو ندارند؛ زیرا هیچ هدایتی ندارند. این‌ها مثال‌هایی برای همان «اشترو الضلاله است» که هدایت را فروختند و گمراهی را خریدند الان راه را به جلو نمی‌برند، با این برق یک ثانیه‌ای چگونه می‌خواهند به جلو بروند. «وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ» الله اگر می‌خواست شنوایی و بینایی‌شان را می‌برد همه این‌ها را از آن‌ها می‌گرفت، ولی بگذار همه این‌ها را داشته باشند که به همین حرکت‌های آهسته دل خوش باشند و بگذار به همین فعالیت‌هایی که آخر به خاموشی می‌رسد دل خوش باشند. الله اگر می‌خواست این را هم از آن‌ها می‌گرفت «إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» که الله بر هر چیزی قادر است این‌ها از الله درنمی‌روند.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (بقره/۲۱)

ای مردم! پروردگارتان را بندگی بکنید؛ آن پروردگاری که شما را آفرید و تمام کسانی که قبل از شما بودند، تا به تقوا و راه درست برسید.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ» ای مردم «اعْبُدُوا رَبَّكُمُ» پروردگارتان را بندگی بکنید طوق بندگی او را به گردن بنهید؛ «الَّذِي خَلَقَكُمْ» آن پروردگاری که شما را آفرید «وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ» تمام کسانی که قبل از شما بودند آن‌ها را هم آفرید این پروردگار را بندگی کنید «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» تا به تقوا و راه درست برسید.

«الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ» (بقره/۲۲)

همان پروردگاری که زمین را فرش کرد و آسمان را سقفی بالای سرتان قرار داد و از آسمان بالای سرتان برای‌تان آب باران می‌ریزد و از آب باران برای‌تان انواع ثمرات و محصولات از زمین در می‌آورد و برای الله شریکانی قرار ندهید درحالی که خودتان می‌دانید.

«الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشً» همان پروردگاری که زمین را زیرِ پایتان فرش کرد و همه‌ی شما راحت دارید روی آن زندگی می‌کنید «وَالسَّمَاءَ بِنَاءً» و آسمان را سقفی بالای سرتان قرار داد هر کجا می‌روید «وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً» این آسمان بالای سرتان است و از همین آسمان بالای سرتان برای‌تان آب باران می‌ریزد «فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ» و توسط همان آب باران برای‌تان انواع ثمرات و محصولات از زمین در می‌آورد الله این‌ها را برای‌تان در می‌آورد، یک وقتی این‌گونه نشود که باران را ببینید الله را نبینید، یک وقتی نشود که درخت و میوه را ببینید، ولی الله را نبینید که الله این‌ها را گذاشته، پدر و مادرتان را ببینید ولی الله را نبینید که اصل کاری او شما را آفریده آن پروردگاری که عامل همه‌ی این‌هاست و به وجود آورنده‌ی همه‌ی این‌هاست او را بندگی کنید. «فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ» و برای الله شریکانی قرار ندهید درحالی که خودتان می‌دانید که هیچ‌کس به سوی الله راه ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند در کار الله دخالت بکند هیچ کس را با الله شریک نکنید همه این‌ها را از الله بدانید و بس.

«وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ» (بقره/۲۳)

و اگر شما در شک هستید از آنچه که بر بنده‌مان نازل کردیم پس شما یک سوره مانند این قرآن بیاورید و همه‌ی همفکران و گواهان‌تان را فرا بخوانید و از آن‌ها کمک و مشورت بگیرید به غیر از الله.

و اگر شما در شک هستید از آنچه که بر بنده‌مان نازل کردیم این قرآنی که بر بنده‌مان نازل کردیم (در اول سوره بقره «ذلک الکتب لا ریب فیه هدی للمتقین» خوب دارد در اول سوره کار می‌کند تا جا بیندازد برای مردم که در آن هیچ شکی نیست). یعنی هیچ شکی در آن نیست باور کنید این کتاب از جانب الله است، اگر شما شک دارید که آن چیزی که ما بر بنده‌مان نازل کردیم از جانب الله نیست اشکالی ندارد، شما یک سوره مانند این قرآن بیاورید و همه‌ی همکاران، همفکران و گواهان‌تان را فرا بخوانید و از آن‌ها هم کمک و مشورت بگیرید به غیر از الله. از هر کس که دوست دارید کمک بگیرید و سوره‌ای مانند قرآن بیاورید اگر واقعاً راست می‌گویید.

«فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا وَلَن تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ» (بقره/۲۴)

اگر این کار را نتوانستید انجام بدهید که هرگز هم نخواهید توانست، مواظب آتشی که از جسد و سنگ‌های بزرگ برمی‌افروزد باشید که به شما نرسد که آن آتش برای کافران مهیا شده است.

«فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا» ولی اگر این کار را نتوانستید انجام بدهید، «وَلَن تَفْعَلُوا» که هرگز هم نخواهید توانست «فَاتَّقُوا النَّارَ» پس حواس‌تان به آتش باشد مواظب آن آتش باشید و بترسید از آن آتشی که «الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ» افروزنده آن مردمان و لاشه‌ی مردمان، جسد، بدن و سنگ‌های بزرگ آن آتش را روشن می‌کنند و برمی‌افروزند، مواظب آن آتش باشید که به شما نرسد «أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ» که آن آتش برای کافران مهیا شده است.