دانلود فایل تصویری   دانلود فایل صوتی 

صفحه ۱۳

«وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ لا تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ وَلا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ» (بقره/۸۴)

و آن گاه که از شما عهد و پیمان محکم گرفتیم که خون‌های یکدیگر را نریزید و همدیگر را از شهر بیرون نکنید آن‌گاه شما اقرار کردید و در حالی که الان هم گواهید.

باز یک صحنه دیگر که الله دارد می‌گوید ای بنی اسرائیل ما از شما دو تا پیمان محکم گرفتیم، اول: آدم‌هایتان را نکشید و آن‌ها را از شهرشان آواره نکنید شما هم قبول کردید که این حکم را انجام دهید الان هم بعد از این همه قرن گذشته از روز اول، الان که دارید این قرآن را می‌خوانید خودتان نیز گواهید که این در کتاب مقدس‌تان نوشته شده است.

«ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ » (بقره/۸۵)

اما همین شما خودتان یکدیگر را می‌کشید، و گروهی از خودتان را از شهر خودشان آواره می‌کنید و بر علیه آن‌ها با همدیگر پشتیبان می‌شوید، آن هم از روی گناه و تعدی در حق آن‌ها، و اگر به نزد شما بیایند در حالی‌که اسیر شدند شما فدیه می‌دهید، در حالی‌که بر شما حرام شده بیرون راندن‌شان، عجب! شما به قسمتی از کتاب ایمان دارید ولی به قسمتی دیگر کافر می‌شوید؟ پس جزای کسی که همچین کاری را انجام دهد چیست جز گرفتاری و بیچارگی در زندگی دنیا و روز قیامت هم بر‌می‌گردند به بدترین عذاب‌ها و الله ذره‌ای هم از آن‌چه شما انجام می‌دهید غافل نیست.

«ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقًا مِنْکُمْ مِنْ دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِمْ» اما همین شما خودتان یکدیگر را می‌کشید، افراد خودتان را می‌کشید و گروهی از خودتان را از شهر خودشان آواره می‌کنید بر علیه آن‌ها با همدیگر پشتیبان می‌شوید، از همدیگر حمایت می‌کنید، دست به دست هم می‌دهید علیه آن‌ها، آن هم از روی گناه و تعدی در حق آن‌ها؛ یعنی کارتان درست نیست «و بِالإثْمِ»است گناه است، از روی عدالت هم نیست، از روی «الْعُدْوَانِ» و تعدی و ستم هست که این کار را می‌کنید و افراد خودتان را می‌کشید و گروهی از آن‌ها را از شهر آواره می‌کنید، این بلا را سر هم‌کیش‌های خودتان در می‌آورید شما الان هم دارید همین کار را می‌کنید «ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلاءِ، تَقْتُلُونَ» فعل مضارع، الان هم شما دارید این کارها را انجام می‌دهید. «وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ» و اگر به نزد شما بیایند در حالی‌که اسیر شدند شما فدیه می‌دهید، شما تلاش می‌کنید پول‌شان را پرداخت می‌کنید تا از اسارت در بیایند. «وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ» در حالی‌که بر شما حرام شده بیرون راندن‌شان، آواره کردن‌شان بر شما حرام شده، در کل موضوع این است که الله بر بنی اسرائیل واجب کرده بود تا جمع‌شان را حفظ کنند چون حقیقت را می‌دانید که قدرت انسان‌ها با جمع است و وقتی یک  ملتی  تشکیل می‌شود، وقتی دور هم جمع می‌شوند و با هم هم‌بستگی دارند آن جمع نیرو می‌گیرد و خیلی کارها را می‌تواند انجام دهند، فردا حکم جهاد آمد آن‌ها می‌توانند این کار را انجام دهند و خیلی مسائل و احکام دین الله بر اساس جمع و جمعیت انجام می‌شود پس این جمع‌شدن‌شان و حفظ شدن‌شان خیلی مهم است، حالا الله دستور داده بود که شما حق ندارید به خودتان، به افراد خودتان آسیب بزنید، حق ندارید افراد خودتان را شهر آواره کنید، برای این قضیه که جمع یهود و جمع بنی اسرائیل و کلاً جمع دین‌داران یک جمع خوب و قوی تشکیل شود، این حکم، حالا آن‌ها چه‌کار می‌کردند؟ نگاه می‌کردند جایی که به نفع‌شان نیست دوستی با آن‌ها به نفع‌شان هست، دوستی با دشمن آن‌ها، می‌رفتند قشنگ با دشمن آن‌ها دوست می‌شدند و این افراد خودشان را با هم‌‌دستی آن‌ها می‌کشتند یا این‌ها را آواره می‌کردند یا با این‌ها می‌جنگیدند، نگاه می‌کردند کجا منفعت‌شان است، کجا منفعت قبیله‌شان است، هر جا به نفع‌شان بود همان‌ کار را انجام می‌دادند، به منفعت سیاسی‌شان هر جا بود، به منفعت فردی‌شان هر جا بود، این کارها را خیلی راحت انجام می‌دادند حالا یک وقتی افرادشان اسیر می‌شدند، می آمدند می‌گفتند همکاری کنید از اسارت در بیاییم، آن‌جا حس دینی‌شان گل می‌کرد می‌گفتند آره، باید کمک کنیم الله دستور داده که ما به فکر هم‌کیشان‌مان باشیم، آن‌ها را از اسارت نجات دهیم و در کل در خدمت آن‌ها باشیم و به خاطر این حس دینی می‌آمدند آزادشان می‌کردند و چه‌قدر پول‌ها خرج می‌کردند حالا الله می‌گوید شما این‌جا به خاطر حس دینی این‌ کار را انجام می‌دهید پس چرا ان‌ها را از روز اول از شهر بیرون می‌کردید، آن‌جا چرا حس دینی نداشتید؟ چون منفعت‌تان این نبود، چرا آن‌ همه آدم را می‌کشتید چرا؟ چون متفعت‌تان این نبود و از نوع کشتن‌شان که در صفحه قبل خواندیم یک نمونه که فردی را کشته بودند و «وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا» و بعدش حالا امر به قربانی کردن یک گاو آمد داستان گاو هم و مربوط به قتل بود دوباره نمونه قتل‌شان در صفحه قبل ذکر شد.

«أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ» عجب! شما به قسمتی از کتاب ایمان دارید ولی به قسمتی دیگر کافر می‌شوید. «فَمَا جَزَاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذَلِکَ مِنْکُمْ إِلا خِزْیٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا» پس جزای کسی که همچین کاری را انجام دهد چیست جز گرفتاری و بیچارگی در زندگی دنیا، «وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ» و روز قیامت هم بر‌می‌گردند، دچار می‌شوند به بدترین عذاب‌ها. «وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ» و الله ذره‌ای هم از آن‌چه شما انجام می‌دهید غافل نیست همه کارهای شما را دارد می‌بیند، گرفتاری در دنیا که معلوم است جمع‌شان که متلاشی شد، نیروشان که معلوم است می‌ریزد و قوم بدون قدرت و نیرو همیشه در دنیا گرفتارند روز قیامت که آن‌ها تحت امر خدا چه مصیبت‌ها و عذاب‌های می‌کشند، اصل داستان هم این قضیه که می‌گوید الان هم شما دارید این کار را انجام می‌دهید؛ یعنی یک کلام، این‌ها می‌گفتند اول ما بعد خدا.

اصل داستان هم این قضیه که می‌گوید: شما الان هم دارید این کار را انجام می‌دهید؛ یعنی یک کلام، این‌ها می‌گفتند: اول ما بعد خدا و البته خیلی از مسائل دیگر که وجود دارد؛ بحث خودگرایی، خودمحوری تا الان که این اخلاق وجود دارد و الله دارد می‌گوید: که ما شخصیت این‌ها را متوجه باشیم و این‌گونه نباشیم، خودگرا نباشیم و البته اگر بخواهیم امروزی بگوییم خیلی از حرکت‌ها وجود دارد؛ مانند اومانیسم، فمینیسم، لیبرالیسم، سکولاریسم و خیلی از اینها و همه این‌ها حرف‌شان یکی است؛ اول انسان بعد خدا اول منافع ما؛ سیاسی، فردی، اجتماعی بعد خدا. حالا این معنایش می‌شود

آیه‌ی ۸۶:

«أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/۸۶)

این‌ها کسانی هستند که زندگی دنیا را به ازای آخرت خریدند و از عذاب آن‌ها کم نمی‌شود و یاری هم داده نمی‌شوند.

این‌ها کسانی هستند که زندگی دنیا را به ازای آخرت خریدند (زندگی دنیا همین است؛ یعنی همین ما)  آخرت را از دست دادند تحت هیچ شرایطی عذاب از آن‌ها کم نمی‌شود و یاری هم داده نمی‌شوند.

«وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ» (بقره/۸۷)

و یقینا که ما به موسی کتاب دادیم و از پشت سرش پیامبرانی ارسال کردیم  و ما به عیسی بن مریم دلیل‌های روشن بخشیدیم و آن را به وسیله‌ی روح‌القدس تقویت کردیم، پس آیا هرگاه که پیامبری به سراغ شما آمد به آن‌چه که به منفعت‌تان نبود تکبر ورزیدید پس گروهی را تکذیب کردید و گروهی را دارید می‌کشید.

«وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ» و یقینا که ما به موسی کتاب دادیم و از پشت سرش پیامبرانی ارسال کردیم «وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ» و ما به عیسی بن مریم دلیل‌های روشن بخشیدیم «وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» و آن را به وسیله‌ی روح‌القدس تقویت کردیم «أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ» پس آیا هرگاه که پیامبری به سراغ شما آمد به آن‌چه که باب میل‌تان نبود (به منفعت‌تان نبود) تکبر ورزیدید پس گروهی را تکذیب کردید و گروهی را دارید می‌کشید، هم‌چنان دارید ادامه می‌دهید؛ یعنی هر زمان حکمی می‌آمد می‌سنجیدند به منفعت‌شان است یا نه، اگر نبود فورا تکذیب می‌کردند و الان بحث نزول قرآن است. اوایل سوره بقره و الان ایمان آوردن به قرآن به این دلیل که به منفعت‌شان نیست، مانند پیامبران دیگر دارند عمل می‌کنند و تکذیب و قتل.

«وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ» (بقره/۸۸)

می‌گویند: دل‌های ما در پوشش است بلکه الله آن‌ها را بخاطر کفرشان لعنت و نفرین کرده پس کسانی که ایمان می‌آورند کم هستند.

و جواب چه می‌دهند؟

«وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ» می‌گویند: دل‌های ما در پوشش است. ما می‌دانیم که کار درست چه است ما دین را شناخته‌ایم، ما می‌دانیم خواسته‌ی خدا چه است دیگر این حرف‌های تو برای ما نفعی ندارد، ما دل‌های‌مان دیگر از این چیزها بسته شده می‌دانیم که تو داری اشتباه می‌گویی، حرف‌های تو دیگر در ما اثر ندارد، ما راه را بلد هستیم می‌دانیم به کدام سو داریم می‌رویم، کارهایمان درست است و از این چیزهایی که تو داری می‌گویی بر دل‌های‌مان سرپوش گذاشته شده چیزی توی دل و ذهن ما جا نمی‌گیرد. حرف‌های تو برای ما پوچ است، می‌دانیم که شما اشتباه می‌گویید. «بَل لَّعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ» بلکه الله آن‌ها را بخاطر کفرشان لعنت و نفرین کرده، پس کسانی که ایمان می‌آورند کم هستند.