تلاوت این صفحه:

صفحه ۲۲۱

«وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (یونس/١٠٧)

و اگر الله تو را مبتلا کرد به ضرری، پس هیچ کسی نیست که  آن را برایت کشف کند (برطرف) کند مگر خودش و اگر الله برای تو اراده‌ی خیری کرد هیچ‌کس نیست که آن فضل را از تو بگیرد. هرکس را که بخواهد از بندگانش به آن می‌رساند.

 (خوبی یا بدی را، آن را مبتلا می‌کند) والله غفور و رحیم است.

یعنی این را بفهم که الله چه‌قدر در زندگی تو موثر است. یعنی بفهم که چه کسی را داری پشتوانه‌ی خودت قرار می‌دهی. می‌فرماید: که اگر الله خواست به تو ضرری برساند بعد از الله هیچ کس نیست «فَلَا كَاشِفَ لَهُ» هیچ کشف کننده و برطرف کننده‌ای نیست که آن ضرر را از سرش بردارد، مگر آخر نیازت می‌افتد به خود الله «إِلَّا هُوَ» و اگر هم الله هم بخواهد که به تو منفعتی برساند، حالا «خَيْرٍ» هر گونه منفعتی، مادی باشد و معنوی باشد، دیگر هیچ کس نمی‌تواند که آن فضل الله را رد کند «فَلَا رَادَّ لِفَضْلِه» هیچ‌ کس نیست که آن فضل را از تو بگیرد. «يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ» حتما آن منفعت، الله به تو می‌رساند، ولو که تمام انسان‌های روی زمین دست به دست هم بدهند که تو را از آن منفعت محروم کنند، قدرتش را ندارند، نمی‌توانند، الله آن را به تو می‌رساند، نصیبت می‌کند و هیچ کس نیست فضل الله را از تو بگیرد. و می‌فرماید: «وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» و الله در گذرنده‌ی مهرورز است. آن کارهایش هم بر اساس رحمت است؛ خوبی و بدی، مشکلات و خوشی‌ها، همش هم زیر بخشندگی و رحمت الله تفسیر می‌شود، آن‌ها هم دست آخر به منفعت انسان تمام می‌شود و الله از رحمتش است که این قوانین را در دنیا گذاشته است.

«قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ» (یونس/١٠٨)

بگو: ای مردم! قطعا  برای شما از جانب پروردگارتان حق آمد، حالا هر کس که خواهان هدایت شد پس همانا که به نفع خودش هدایت را انتخاب کرده، و کسی که به سمت گمراهی رفت پس قطعا که به ضرر خودش به گمراهی رفته، و من بر شما وکیل نیستم.

آیات پایانی هست. از ابتدای قرآن بیان فرمود که این کتاب از جانب الله آمده، این آیات قرآن از جانب الله است. و آیا جای تعجب است که الله پیغمبری را بفرستد تا به مردم آن‌هایی که حرف گوش می‌دهند وعده‌ی خوب بدهد، آن‌هایی که کافر می‌شوند به آن‌ها هشدار بده، کجای آن جای تعجب است؟

حالا می‌فرماید: که ای پیغمبر به همه‌ی مردم اعلام کن، که این حق از جانب پروردگارتان آمد. قشنگ مثل آیات اول سوره. این قرآن آمد. حالا هر کس که رفت دنبال هدایت، خواهان هدایت بود «مَنِ اهْتَدَىٰ» هر کس خواهان هدایت بود به نفع خودش است و هر کس که به سمت گمراهی رفت «وَمَنْ ضَلَّ» و هدایت را از دست داد می‌گوید: به ضرر خودش تمام می‌شود. و من مراقب شما نیستم. «بِوَكِيلٍ» یعنی مراقب و محافظ شما، یعنی من در زندگی همراه شما نیستم که قدم به قدم به شما بگویم این کار بکن، این کار نکن، خودت باید حواست به خودت باشد.

«وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ» (یونس/١٠٩)

و آن‌چه که به سوی تو وحی شده است دنبال کن، و صبر کن، تا الله قضاوت خودش را انجام دهد و الله بهترین قضاوت کنندگان است.

 تو تا زمانی که زنده‌ای از این چیزی که به سوی تو وحی شده دنبال بگیر و ادامه بده. ابتدا رسول‌الله (صلی الله علیه وسلم) الان ما، هر کسی به زمانه‌ی خودش الله دارد با آن شخص صحبت می‌کند، که تو آن چیزی که به سوی تو وحی شده، این قرآنی که الان به سوی شما آمده، این را دنبال کن و صبر کن، صبوری کن، چون دنبال کردن قرآن و انجام دادن دین خدا و پایبندی به این، صبر می‌خواهد.، بردباری می‌خواهد، هزار مسئله پیش می‌آید، هزار کیف و لذت و شهوت جلو آدم می‌آید. صبر کن بر آن چیزی که به سوی تو وحی شده، تا زمانی که الله قضاوت کند. یعنی مشخص شود آن روزهایی که تو صبر می‌کردی، در سختی و گرفتاری بودی، الله قضاوت می‌کند که یک پایان شیرینی برای تو رقم می‌زند. آن‌هایی که آن موقع مسخره می‌کردند، خودشان را راحت کرده بودند از یک‌سری احکام خدا، آن چیزی که خدا امر کرده، وحی کرده، از نماز، از چیزهای دیگر، از صداقت و خودشان را آزاد کرده بودند به شهوات و دل‌بخواهی‌های خودشان و حقوق مردم‌ می‌خوردند و تمام آن‌ها ودرخوشبختی فکر می‌کردند، تو صبرکن که الله در پایان قضاوت می‌کند. و پایان تلخی در انتظارشان هست، تو صبر کن تا الله قضاوت‌شان کند. زود قضاوت نکن، به ظاهر قضاوت نکن. «وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ» و الله بهترین داوران است و داوری عادلانه‌ای انجام می‌دهد و هر کسی بنا بر آن چیزی که انتخاب کرده، راه هدایت یا گمراهی را، آن‌ها را به حق خودشان و به نتیجه‌ی کار خودشان آن‌ها را می‌رساند.