سوره فاتحه + مقدمه
صفحه 1 / جز 1 / آیات 7

سوره بقره
صفحه 2 الی 49 / جزء 1 و 3 / آیات 286

سوره آل عمران
صفحه 50 الی 76 / جزء 3 و 4 / آیات 200

سوره نساء
صفحه 77 الی 106 / جزء 4 و 6 / آیات 176

سوره منافقون
صفحه 554 الی 555 / جزء 28 / آیات 11

سوره مزمل
صفحه 574 الی 575 / جزء 29 / آیات 20

سوره عبس
صفحه 585 / جزء 30 / آیات 42

سوره تکویر
صفحه 586 / جزء 30 / آیات 29

سوره انفطار
صفحه 587 / جزء 30 / آیات 19

سوره انشقاق
صفحه 589 / جزء 30 / آیات 25

سوره بروج
صفحه 590 / جزء 30 / آیات 22

سوره طارق
صفحه 591 الی 591 / جزء 30 / آیات 17

سوره غاشیه
صفحه 592 / جزء 30 / آیات 25

سوره فجر
صفحه 593 الی 594 / جزء 30 / آیات 30

سوره بلد
صفحه 594 / جزء 30 / آیات 20

سوره شمس
صفحه 595 / جزء 30 / آیات 15

سوره لیل
صفحه 595 الی 596 / جزء 30 / آیات 21

سوره ضحی
صفحه 596 / جزء 30 / آیات 11

سوره شرح
صفحه 596 / جزء 30 / آیات 8

سوره تین
صفحه 597 / جزء 30 / آیات 8

سوره علق
صفحه 597 / سوره علق / جزء 30 / آیات 19

سوره قدر
صفحه 598 / سوره قدر /جزء 30 / آیات 25

سوره بینه
صفحه 598 / سوره بینه/ جزء 30 / آیات 8

سوره زلزله
صفحه 599 / سوره زلزله/ جزء 30 / آیات 8

سوره عادیات
صفحه 599 / سوره عادیات/ جزء 30 / آیات 9

سوره قارعه
صفحه ۶۰۰ / قارعه / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۱۱

سوره تکاثر
صفحه ۶۰۰ / تکاثر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی 8

سوره عصر
صفحه ۶۰۱ / عصر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳

سوره همزه
صفحه ۶۰۱ / همزه / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۹

سوره فیل
صفحه ۶۰۱ / فیل / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵

سوره قریش
صفحه ۶۰۲ / قریش / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۴

سوره ماعون
صفحه ۶۰۲ / ماعون / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۷

سوره کوثر
صفحه ۶۰۲ / کوثر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳

سوره کافرون
صفحه ۶۰۳ / کافرون / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۶

سوره نصر
صفحه ۶۰۳ / نصر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳

سوره مسد
صفحه ۶۰۳ / مسد / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵

سوره اخلاص
صفحه ۶۰۴ / اخلاص / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۴

سوره فلق
صفحه ۶۰۴ / فلق / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵

سوره ناس
صفحه ۶۰۴ / ناس / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۶

صفحه 211 / جزء 11 / آیه 21 الی 25

 دانلود فایل تصویری   دانلود فایل صوتی   پرسش و پاسخ صفحه

تلاوت این صفحه:

صفحه۲۱۱

«وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُمْ مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ (یونس/۲۱)

و زمانی که بعد ازمصیبتی که به آن‌ها رسیده بود ما به مردم مزه رحمت را بچشانیم، ناگهان آنها در آیات ما در پی مکر(نیرنگ و دسیسه) هستند. بگو: الله از نظر مکر و دسیسه سریع‌تر است. بدون شک فرستاده‌های ما آنچه که مکر می‌کنید می‌نویسند.

موضوع، از ابتدای سوره دارد کار می‌کند اینکه انسان‌ها دل به دیدار الله دهند. و دو صفحه قبل آن‌هایی که امیدی به لقای الله ندارند و به همین دنیا دل می‌دهند. بیان فرمود: «وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا» این‌ها چه رفتارهایی در این افراد در این مجموعه از مردم شکل می‌گیرد. باز هم خواندیم در صفحه قبل که در وقت مشکلات فقط الله را می‌شناسند. وقتی که راحت می‌شوند خدا را فراموش می‌کنند و به همان کارهای قبلیشان برمی‌گردند. (آیه ۱۲) خواندیم و بعد هم صفحه قبل باز بیان فرمود: که این‌ها آیات بینات، برایشان می‌آید. همه چیز واضح است ولی باز شروع به لج کردن و بهانه در آوردن می‌کنند. قرآن را عوض کن، این آیات را بردار، فلان کن و این کارها چون که نمی‌خواهند دل از دنیا بکنند و حرف‌های آخرت و خدا و دین و نماز و این‌ها مانع دنیا پرستی‌شان و شهوت و گناهانشان می‌شود. به همین جهت لج می‌کنند و بهانه در می‌آورند. حال دارد صحبت می‌کند که این آدم‌ها باز در این زندگی دنیا چه رفتارهایی امکان دارد از خودشان نشان دهند. می‌فرماید: «مجموعه‌ای از مردم اینگونه هستند که وقتی ما رحمتی را به آنها می‌چشانیم یعنی بعد از یک مشکلی که داشتند، مریضی داشتند، و مریضی آنها شفا پیدا کرد. فقیر بودند وضعشان خوب شد. آدم معمولی بودند، مشهور شدند. مثلاً امکاناتی نداشتند به دست آوردند و به هر شکل می‌فرماید: وقتی رحمتی، که ما به مردم بعد از مشکلاتی که پشت سر گذاشتند رساندیم. «مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ» آن مشکلات هم «مَسَّتْهُمْ» یعنی اینکه مشکلات دنیا در حقیقت اصلاً مشکل نیست یک کمی به آدم می‌رسد. و بعد«أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً» آن امکانات دنیا و خوبی و شهرت و فلان هم می‌فرماید: ما به مردم می‌چشانیم یعنی چشاندن است، فقط یک مزه کردن است و الا اصل رحمت و امکانات و بهره برداری و استفاده کردن و این‌ها کیف و لذتش، اصل کاری در آخرت است. این دنیا که خیلی محدود است، خیلی اندک است. الان که کل خوشی‌های دنیا مردم دارند ازآن رحمتی که خدا دارد به آنها می‌دهد، یک مزه‌ای می‌کنند. می‌گوید: همین که به این‌ها  خوبی و منفعتی رسید «إِذَا لَهُمْ مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ» شروع به دسیسه در مورد آیات ما می‌کنند. حال باز همان، می‌خواهند یک وقتی چون امید به خدا ندارند، آن آیات مزاحمشان است، می‌آیند و با آن آیات مبارزه می‌کنند.(مثل صفحه قبل) که کتاب خدا را می‌گفتند: عوض کن، آن آیات را فلان کن، مبارزه‌شان را شروع کردند یا نمی‌خواهند بپذیرند که خدا دارد در حقشان خوبی می‌کند. خوبی‌ها را نمی‌بینند یا به چیزهای دیگر حواله می‌دهند؛ این را نمی‌دانم، اگر این مسئله اتفاق افتاد، آن مشکل به خاطر یک مسئله طبیعی بود، به خاطر مسئله فلانی بود، ما خودمان فلان کردیم، و اگر برطرف شد؛ ما چنین علمی را به دست آوردیم، در اثر فلان مسئله طبیعی بود که از بین رفت، حال ربطش می‌دهند به علم فیزیک و شیمی و این مسائل و خدا را صفر تا صد حذف می‌کنند.(اصل کاری) که آن عامل را گذاشته، آن سبب را می‌گیرند. اصل کاری را حذف می‌کنند و شروع  به گفتن، این حرف‌ها می‌کنند. می‌فرماید: «که اگر شما این حرف‌ها را بلد هستید که خداوند در مکر و دسیسه خیلی سریع‌تر از شما است؛ یعنی خیلی راحت می‌تواند جلوی شما را بگیرد. ولی فرستاده‌های ما، ملائکه ما همه این‌ها را از شما می‌نویسند که شما چه کارهایی را دارید انجام می‌دهید و چگونه دارید خودتان را به ندیدن و  نفهمیدن می‌زنید وقتی که دارید از این همه الطاف خدا استفاده می‌کنید.

«هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ»(یونس/۲۲)

الله کسی است که شما را در خشکی و دریا به حرکت در می‌آورد تا زمانی که شما در کشتی قرار بگیرید و کشتی آنها را به وسیله باد ملایم به حرکت در می‌آورد و در آن وضعیت خوشحال هستند، ناگهان طوفان و باد شدیدی می‌وزد و موج از هر طرف به سراغ آن‌ها می‌آید، و می‌فهمند که دیگر گرفتار شده‌اند آنجا الله را با تمام فرمانبری واطاعت و دین، مال خودش است۸ را با اخلاص فرا می‌خوانند که خدایا! اگر ما را از این مهلکه نجات دهید قطعاً که ما از انسان‌های شکرگزار خواهیم بود.

الله کسی است که شما را در خشکی و دریا به حرکت در می‌آورد تا زمانی که شما در کشتی قرار بگیرید، و کشتی آنها را به وسیله باد ملایم می‌برد به حرکت در می‌آورد ودر آن وضعیت خوبی که وجود دارد خوشحال هستند. ناگهان  طوفانی شدید، بادی شدید، می‌وزد و موج از هر طرف به سراغ آنها می‌آید و می‌فهمند که حال دیگر گرفتار شدند، در چنگ مرگ افتادند. آنجا الله را با اخلاص دعا می‌کنند، فرا می‌خوانند. تمام فرمانبری و اطاعت و دین مال خودش است. حق خودش است. که خدایا! اگر ما را از این مهلکه نجات دهید قطعاً که ما از انسان‌های شکرگزار خواهیم بود. حال همان انسانی که وقتی یک خوبی به او رسید فوراً خودش را گم می‌کند و غرور او را در بر می‌گیرد همان آدم می‌فرماید: که «مجموعه‌ای از آدم‌ها این گونه هستند.» می‌گوید: در خشکی و دریا در حال حرکت هستند الله دارد شما را در خشکی و دریا حرکت می‌دهد. در خشکی ماشین با چه سرعتی در شب تاریک دارد در لابلای کوه و دشت و صحرا  حرکت می‌کند، قطار و بعد کشتی‌ها در دریا. می‌فرماید: که الله است که دارد شما را جابجا می‌کند، حرکت می‌دهد. پیاده می‌روید، سواره هستید، به خودتان به حرکت و نقل و انتقالتان نگاه کنید الله است که شما را دارد جابجا می‌کند، می‌برد. می‌گوید:  تا آن لحظه یک صحنه را مثال می‌زند می‌گوید: این صحنه را به یاد داشته باشید که شما در کشتی هستید. گویا، تصور کنید بعد کشتی هم آن‌ها را دارد خیلی خوب می‌برد.«وَجَرَيْنَ بِهِمْ» آن کشتی هر نوع فلک هر شناوری که در دریا هست حال از قایق مسافربری باشد، باری باشد، کشتی باشد، لنج باشد، اقیانوس پیما باشد، هر چیزی که در حرکت است.«فِي الْفُلْكِ» حرکت کردن «وَجَرَيْنَ بِهِمْ» چیزی که آن‌ها را حرکت می‌دهد می‌برد، دارد می‌برد و بعد هم هوا خیلی خوب، ملایم، عالی دارد می‌آید، همه چیز مرتب،(حال امکان دارد آن کشتی بادبانی باشد یا کشتی موتوری باشد. فرقی نمی‌کند منظور که هوا مساعد است) که آن کشتی دارد می‌رود و بعد آن‌ها خوشحال هستند. «وَفَرِحُوا بِهَا» و از این وضعیتی که در آن هستند دارند لذت می‌برند. حال اشاره کن به آن مثلاً پرنده دریایی، ماهی دریا، به آن صحنه‌ای که هست، آن هوای مطبوع و عالی که الان دارد می‌وزد، همه خوشحال هستند، نزد هم هستند، همه صحبت می‌کنند، می‌خندند، شاد هستند.«وَفَرِحُوا بِهَا» ناگهان «جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ» «عَاصِفٌ» یعنی شدید، تند، ناگهان باد تندی می‌وزد وبعد دریا مواج می‌شود.«وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ» از هر طرف موج روی سرشان می‌آید. واکنون می‌فهمند که  دیگر گرفتار شدند، گیر افتادند، هیچکسی نیست در چنین جایی به دادشان برسد. در این موقعیت «دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ» الله را با اخلاص فرا می‌خوانند. حال دیگر می‌فهمند فرمانبری مال خودش است. «لَهُ الدِّينَ» يعنی فقط از الله باید فرمان برد، اطاعت کرد. و اقرار می‌کنند و می‌گویند: قول می‌دهند که از این به بعد خدا را فرمانبری می‌کنند.» و اگر خدایا! تو ما را از این مهلکه نجات دهی دیگر ما از شکرگزاران خواهیم بود. این همه خوبی به ما دادی ما خوبی‌ها را می‌بینیم، در پی دسیسه و مکر نمی‌افتیم که نعمت‌های تو را به کس دیگری نسبت دهیم. به خودمان نسبت دهیم. آن موقع دیگر ما شکر گزار خواهیم بود. بعد کارهای ما رفتارهایمان هم یک رفتار شکرگزارانه خواهد بود.

«فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ ۖ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»(یونس/۲۳)

پس زمانی که آن‌ها را نجات داد  دیگر بعد از آن در زمین  شروع به فساد می‌کنند.  ای مردم! سرکشی شما به خودتان برمی‌گردد، کالاهای زندگی دنیا است. سپس به سوی ما بر خواهی گشت، آن موقع شما را به کارهایی که انجام دادید با خبرمی‌کنیم.

پس زمانی که آن‌ها را نجات داد دیگر بعد از آن بدون حق در زمین شروع به فساد، به نافرمانی، به گناه، به طغیان، به عصیان می‌کنند. ای مردم سرکشی شما، نافرمانی شما به خودتان برمی‌گردد. به ضرر خودتان است. کالاهای زندگی دنیا است سپس به سوی ما بر خواهی گشت آن موقع شما را به کارهایی که انجام می‌دادید با خبر می‌کنیم. حال در آن ورطه گرفتاری که الان در وسط دریای مواج  افتادند، می‌فرماید: «دعا می‌کنند، هزار تا قول و قرار می‌گذارند، و نذر و نیاز می‌کنند.» می‌فرماید:«فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ» زمانی که الله آنها را از آن وضعیت نجات داد آمدند به ساحل رسیدند.«إِذَا هُمْ» انگار نه انگار آنجا اتفاقی افتاده بود، قول و قرارهایی داشتند، به هوش آمده بودند، انگار هیچی، دوباره شروع  به طغیان و سرکشی و نافرمانی و عصیان می‌کنند. «يَبْغُونَ» بغی و نافرمانی. ای مردم! حال دارد همه مردم دنیا را صدا می‌زند. الله آفریننده آنها است یعنی زندگی آدم‌ها را جلوی چشم آن‌ها به تصویر می‌کشد؛ شما این کارها دارید انجام می‌دهید ولی ای مردم این نافرمانی شما متوجه خودتان می‌شود.«إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ ۖ» به ضرر خودتان است. زندگی دنیا است دل به زندگی دنیا ندهید. داشته باشید ولی به آن دل ندهید که به خاطر دنیا هر کاری را انجام دهید، هر کار بدی را مرتکبش شوید. زندگی دنیاست و دست آخر سر کار شما بار دیگر به ما می‌افتد. «ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ» همان بازگشت به سوی الله بعد به شما خبر می‌دهیم به تک تک کارهایی که شما انجام می‌دادید. آن جا که ملائکه می‌نوشتند  آن مکرها و دسیسه‌ها و حقه و کارهایتان را می‌نوشتند. حال دیگر دانه دانه کارهایتان را ما با ملائکه برایتان حفظ کردیم. بعد به شما خبر می‌دهیم که چه کارهایی انجام دادید. این را خواهید دید، به این مرحله خواهی رسید.

«إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(یونس/۲۴)

قطعاً مثال زندگی دنیا به مثل آبی است که ما آن را از آسمان نازل کردیم. پس آن آب با روییدنی‌های زمین مختلط می‌شود از آنچه که مردم و چهارپایان می‌خورند تا زمانی که زمین زینت خودش را بگیرد و مزین شود و اهلش یقین پیدا کنند که حالا بر آن قادر هستند.

ناگهان دستور ما شبانگاه یا در هنگام روز می‌آید پس آن را درو شده قرار می‌دهیم، گویا که اصلاً دیروز هیچ چیزی نبود. این چنین ما آیات را برای قومی که تفکر می‌کنند به تفضیل بیان می‌کنیم.

قطعاً مثال زندگی دنیا به مثل آبی است که ما آن را از آسمان نازل کردیم. پس  آن آب با روییدنی‌های زمین مختلط می‌شود، آمیخته می‌شود از آنچه که مردم و چهارپایان می‌خورند و تا زمانی که زمین زینت خودش را بگیرد، زمین آرایش خودش را خوشگلی و زیبایی خودش را بگیرد و مزین شود. زیبا شود و اهلش یقین پیدا کنند که حالا بر آن قادر هستند، تحت قدرت آن‌ها است، تحت اراده آن‌هاست آن محصولات، آن حاصلی که الان به وجود آمده است. ناگهان شبانگاه یا در هنگام روز دستور ما می‌آید. پس آن را درو شده قرار می‌دهیم گویا که اصلاً دیروز هیچ چیزی نبود این چنین ما آیات را به تفصیل بیان می‌کنیم برای قومی که تفکر می‌کنند.  این آیه دارد بیان می‌کند که واقعاً آدم‌هایی که دل به زندگی دنیا بستند و اصالت را به دنیا دادند. حال واقعیت دنیا را به تصویر می‌کشد تا بفهمند که به چه چیزی دل داده‌اند که البته اکثریت مردم اینگونه هستند. یعنی خیلی وقت‌ها کسی که تصورش نمی‌کنید که این گونه  دل به دنیا داده باشد او هم دل به دنیا داده است که خودمان باشیم. شاید به فکر ما نیاید تصورش را هم نکنیم ولی واقعا خیلی وقت‌ها برای دنیا می‌جنگیم، برای دنیا خیلی کارها انجام می‌دهیم. حال دارد برای ما بیان می‌کند که حقیقت دنیا چیست تا ما در زندگی دنیا شکست نخوریم می‌فرماید: «مثال زندگی دنیا، شما دارید زندگی می‌کنید این گونه است که یک آبی از آسمان  الله می‌فرماید: ما نازل کردیم. باران آمد بعد آن باران رسید  به آن روییدنی‌های زمین یعنی آن دانه‌هایی که داخل زمین است الان خاک مرطوب شده سرش را در می‌آورد. یا باران چندم هست آن روییدنی‌ها درآمده، و با باران بعدی آبیاری می‌شود. می‌رسد به همان روییدنی‌ها، سبزه‌ها از آن سبزی‌هایی که مردم می‌خورند. حالا بعداً این درخت می‌شود یا بالفرض گندم است یا چیزهایی که خوراکی مردم است حاصل آن خوراکی مردم می‌شود.«مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ» يا اینکه آن علف‌هایی است که چهارپایان می‌خورند فرقی نمی‌کند. می‌گوید: «آب به آن رسید و آن‌ها حسابی آب باران را خوردند. و بعد زمین هم زیبا شد، زینتش را گرفت.«زُخْرُفَ» يعني قشنگی، زیبایی. زمین زیباییش را پوشید و الان «وَازَّيَّنَتْ» و خودش را مزین کرد. زمین آنقدر سرسبز شده آنقدر که چشم انسان را خیره می‌کند. آدم دوست دارد با خانواده برود وسط این سرسبزی و بهارآنجا بنشیند وکیف کند. در چنین موقعی که الان آن علوفه‌ها، آن خوردنی‌ها، آن کشاورزی‌ها، خیلی بزرگ شده و الان نوبت محصولش است و می‌فهمند که دیگر نوبتش فردا یا پس فردا است که باید بروند محصولش را جمع کنند، برداشتش کنند «وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا» تمام شد دیگرالان رسید، خدا را شکر و الان دیگر وقت درو کردن محصول هست. چیدن محصولات است. می‌فرماید: «أَتَاهَا أَمْرُنَا» دیگر قبل از اینکه چیدن شروع شود، برداشت شروع شود امر ما  در وقت شب یا روز و می‌آید.«فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا» «حَصِيدًا» یعنی درو شده. آن را مثلاً یک باد بسیار سردی که همه را می‌خشکاند و دیگر می‌افتند، می‌ریزند و گویا که محصول «حَصِيد» یعنی محصول یعنی درو شده، چیده شده. دیگر همه ریختند باد آتشین می‌آید و آن را می‌سوزاند و همه محصولات از بین می‌رود. وقتی به زمین نگاه می‌کنید زمین دیروز آنقدر سرسبز بود الان که نگاه می‌کنید انگار اصلاً این زمین گاهی سرسبز نبوده، گاهی روییدنی و کشتنی چیزی از آن بیرون نیامده، گویا هیچ چیز نیست. می‌گوید: «ما این گونه آیات را مفصل بیان می‌کنیم توضیح می‌دهیم برای قومی که تفکر می‌کنند. که در می‌یابند زندگی واقعی دنیا این است؛ یعنی وقتی که آدم خیلی جوان است، زیبایی دارد، پول و مال دارد و الان دارد استفاده می‌کند از آن موقعیتی که دارد شهرت و تمام امکانات دنیا و گول این را می‌خورد که فکر می‌کند دائمی است. اصلاً تصور نمی‌کند که هر لحظه امکان دارد از دستش بدهد. می‌فرماید: یک دفعه به جایی می‌رسد که دیگرهیچ چیزی ندارد ظرف فقط چند دقیقه، ظرف فقط چند ساعت، همه را از دست می‌دهد. می‌گوید: آن‌هایی که اهل تفکر هستند، می‌فهمند. و با در نظر گرفتن این، زندگی می‌کنند و تصمیم می‌گیرند و شهوت‌هایشان را کنترل می‌کنند، خواسته‌هایشان را کنترل می‌کنند.

«وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ»(یونس/۲۵)

والله  به سوی خانه سلامتی دعوت می‌دهد، وهر کس را که خواست به صراط مستقیم هدایت می‌دهد.

این دنیا  آدم را این گونه می‌بلعد، گول می‌زند، آن شهوات و آن خوشی‌ها و این گونه آدم غرقش می‌شود. گویا طلسم می‌شود و نمی‌فهمد که دنیا یک چیزی است که آدم را در خودش غوطه ور می‌کند. و یک دفعه همه چیز را تمام می‌کند، همه چیز را خاتمه می‌دهد، یک دفعه از آدم می‌گیرد آن چیزی را که داشته است. دنیا یک چنین حرکتی را رویش می‌زند. دنیا این است ولی از آن طرف می‌فرماید: که «الله شما را به خانه آرامش دعوت می‌کند خانه‌ای که سلامتی در آن است هیچ گونه دغدغه و اضطراب و پریشانی در آن نیست.» حال همین دنیا باشد وبه خصوص بهشت، هر کس را هم بخواهد به صراط مستقیم راهنمایی می‌کند که راه درست را در این دنیا در پیش بگیرد و در این اضطراب‌های دنیا نیفتد، گول دنیا را نخورد، و به خانه سلامتی برسد. البته معنایش این نیست که خودش را از دنیا محروم کند. قشنگ داشته‌های دنیا را دارد ولی به امید دیدار الله زندگی می‌کند.