سوره فاتحه + مقدمه
صفحه 1 / جز 1 / آیات 7
سوره بقره
صفحه 2 الی 49 / جزء 1 و 3 / آیات 286
سوره آل عمران
صفحه 50 الی 76 / جزء 3 و 4 / آیات 200
سوره نساء
صفحه 77 الی 106 / جزء 4 و 6 / آیات 176
سوره مائده
صفحه ۱۰۶ الی 127 / جزء ۶ و 7 / آیات 120
سوره انعام
صفحه 128 الی 150 / جزء 7 و 8 / آیات 165
سوره اعراف
صفحه 151 الی 176 / جزء 8 و 9 / آیات 206
سوره انفال
صفحه 177 الی 186 / جزء 9 و 10 / آیات 75
سوره توبه
صفحه 187 الی 207 / جزء 10 و 11 / آیات 129
سوره یونس
صفحه 208 الی 221 / جزء 11 / آیات 109
سوره هود
صفحه 221 الی 235 / جزء 11 و 12 / آیات 123
سوره یوسف
صفحه 235 الی 248 / جزء 12 و 13 / آیات 111
سوره رعد
صفحه 249 الی 254 / جزء 13 / آیات 43
سوره ابراهیم
صفحه 255 الی 261 / جزء 13 / آیات 52
سوره حجر
صفحه 262 الی 267 / جزء 14 / آیات 99
سوره نحل
صفحه 267 الی 281 / جزء 14 / آیات 128
سوره اسراء
صفحه 282 الی 293 / جزء 15 / آیات 111
سوره کهف
صفحه 293 الی 304 / جزء 15 و 16 / آیات 110
سوره مریم
صفحه 305 الی 312 / جزء 16 / آیات 98
سوره طه
صفحه 312 الی 321 / جزء 16 / آیات 135
سوره انبیاء
صفحه 322 الی 331 / جزء 17 / آیات 112
سوره حج
صفحه 332 الی 341 / جزء 17 / آیات 78
سوره مؤمنون
صفحه 342 الی 349 / جزء 18 / آیات 118
سوره نور
صفحه 350 الی 359 / جزء 18 / آیات 64
سوره فرقان
صفحه 359 الی 366 / جزء 18 و 19 / آیات 77
سوره شعراء
صفحه 367 الی 376 / جزء 19 / آیات 227
سوره نمل
صفحه 377 الی 385 / جزء 19 و 20 / آیات 93
سوره قصص
صفحه 385 الی 396 / جزء 20 / آیات 88
سوره عنکبوت
صفحه 396 الی 404 / جزء 20 و 21 / آیات 69
سوره روم
صفحه 404 الی 410 / جزء 21 / آیات 60
سوره لقمان
صفحه 411 الی 414 / جزء 21 / آیات 34
سوره سجده
صفحه 415 الی 418 / جزء 21 / آیات 30
سوره احزاب
صفحه 418 الی 427 / جزء 21 و 22 / آیات 73
سوره سبا
صفحه 428 الی 434 / جزء 22 / آیات 54
سوره فاطر
صفحه 434 الی 440 / جزء 22 / آیات 45
سوره یس
صفحه 440 الی 445 / جزء 22 و 23 / آیات 83
سوره صافات
صفحه 446 الی 452 / جزء 23 / آیات 182
سوره ص
صفحه 453 الی 458 / جزء 23 / آیات 88
سوره زمر
صفحه 458 الی 467 / جزء 23 و 24 / آیات 75
سوره غافر
صفحه 467 الی 476 / جزء 24 / آیات 85
سوره فصلت
صفحه 477 الی 482 / جزء 24 و 25 / آیات 54
سوره شوری
صفحه 483 الی 489 / جزء 25 / آیات 53
سوره زخرف
صفحه 489 الی 495 / جزء 25 / آیات 89
سوره دخان
صفحه 496 الی 498 / جزء 25 / آیات 59
سوره جاثیه
صفحه 499 الی 502 / جزء 25 و 26 / آیات 37
سوره احقاف
صفحه 502 الی 506 / جزء 26 / آیات 29
سوره محمد
صفحه 507 الی 510 / جزء 26 / آیات 38
سوره فتح
صفحه 511 الی 515 / جزء 26 / آیات 29
سوره حجرات
صفحه 515 الی 517 / جزء 26 / آیات 18
سوره ق
صفحه518 الی 520 / جزء 26 / آیات 45
سوره ذاریات
صفحه 520 الی 523 / جزء 26 و 27 / آیات 60
سوره طور
صفحه 523 الی 525 / جزء 27 / آیات 49
سوره نجم
صفحه 526 الی 528 / جزء 27 / آیات 62
سوره قمر
صفحه 528 الی 531 / جزء 27 / آیات 55
سوره رحمن
صفحه 531 الی 534 / جزء 27 / آیات 78
سوره واقعه
صفحه 534 الی 537 / جزء 27 / آیات 29
سوره حدید
صفحه 537 الی 541 / جزء 27 / آیات 29
سوره مجادله
صفحه 542 الی 545 / جزء 28 / آیات 28
سوره حشر
صفحه 545 الی 548 / جزء 28 / آیات 24
سوره ممتحنه
صفحه 549 الی 551 / جزء 28 / آیات 13
سوره صف
صفحه 551 الی 552 / جزء 28 / آیات 14
سوره جمعه
صفحه 553 الی 554 / جزء 28 / آیات 11
سوره منافقون
صفحه 554 الی 555 / جزء 28 / آیات 11
سوره تغابن
صفحه 556 الی 557 / جزء 28 / آیات 18
سوره طلاق
صفحه 558 الی 559 / جزء 28 / آیات 12
سوره تحریم
صفحه 560 الی 561 / جزء 28 / آیات 12
سوره ملک
صفحه 562 الی 564 / جزء 28 / آیات 30
سوره قلم
صفحه 564 الی 566 / جزء 29 / آیات 52
سوره حاقه
صفحه 566 الی 568 / جزء 29 / آیات 52
سوره معارج
صفحه 568 الی 570 / جزء 29 / آیات 44
سوره نوح
صفحه 570 الی 571 / جزء 29 / آیات 52
سوره جن
صفحه 572 الی 573 / جزء 29 / آیات 28
سوره مزمل
صفحه 574 الی 575 / جزء 29 / آیات 20
سوره مدثر
صفحه 575 الی 577 / جزء 29 / آیات 56
سوره قیامت
صفحه 577 الی 578 / جزء 29 / آیات 40
سوره انسان
صفحه 578 الی 580 / جزء 29 / آیات 31
سوره مرسلات
صفحه 580 الی 581 / جزء 29 / آیات 50
سوره نباء
صفحه 582 الی 583 / جزء 30 / آیات 40
سوره نازعات
صفحه 583 الی 584 / جزء 30 / آیات 46
سوره عبس
صفحه 585 / جزء 30 / آیات 42
سوره تکویر
صفحه 586 / جزء 30 / آیات 29
سوره انفطار
صفحه 587 / جزء 30 / آیات 19
سوره مطففین
صفحه 587 الی 589 / جزء 30 / آیات 36
سوره انشقاق
صفحه 589 / جزء 30 / آیات 25
سوره بروج
صفحه 590 / جزء 30 / آیات 22
سوره طارق
صفحه 591 الی 591 / جزء 30 / آیات 17
سوره اعلی
صفحه 591 الی 592 / جزء 30 / آیات 19
سوره غاشیه
صفحه 592 / جزء 30 / آیات 25
سوره فجر
صفحه 593 الی 594 / جزء 30 / آیات 30
سوره بلد
صفحه 594 / جزء 30 / آیات 20
سوره شمس
صفحه 595 / جزء 30 / آیات 15
سوره لیل
صفحه 595 الی 596 / جزء 30 / آیات 21
سوره ضحی
صفحه 596 / جزء 30 / آیات 11
سوره شرح
صفحه 596 / جزء 30 / آیات 8
سوره تین
صفحه 597 / جزء 30 / آیات 8
سوره علق
صفحه 597 / سوره علق / جزء 30 / آیات 19
سوره قدر
صفحه 598 / سوره قدر /جزء 30 / آیات 25
سوره بینه
صفحه 598 / سوره بینه/ جزء 30 / آیات 8
سوره زلزله
صفحه 599 / سوره زلزله/ جزء 30 / آیات 8
سوره عادیات
صفحه 599 / سوره عادیات/ جزء 30 / آیات 9
سوره قارعه
صفحه ۶۰۰ / قارعه / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۱۱
سوره تکاثر
صفحه ۶۰۰ / تکاثر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی 8
سوره عصر
صفحه ۶۰۱ / عصر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳
سوره همزه
صفحه ۶۰۱ / همزه / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۹
سوره فیل
صفحه ۶۰۱ / فیل / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵
سوره قریش
صفحه ۶۰۲ / قریش / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۴
سوره ماعون
صفحه ۶۰۲ / ماعون / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۷
سوره کوثر
صفحه ۶۰۲ / کوثر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳
سوره کافرون
صفحه ۶۰۳ / کافرون / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۶
سوره نصر
صفحه ۶۰۳ / نصر / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۳
سوره مسد
صفحه ۶۰۳ / مسد / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵
سوره اخلاص
صفحه ۶۰۴ / اخلاص / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۴
سوره فلق
صفحه ۶۰۴ / فلق / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۵
سوره ناس
صفحه ۶۰۴ / ناس / جزء ۳۰ / آیه ۱ الی ۶
هنوز پرسشی پرسیده نشده
اولین کسی باشید که سؤال خود را مطرح می کنید! در مرحله بعدی می توانید جزئیات را اضافه کنید.
یک پرسش جدید بپرسید
افزودن پاسخ
تلاوت این صفحه:
صفحه ۷۲
«وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ»(آلعمران/١۶۶)
و آن صدمهای که به شما رسید روزی که دو لشکر باهم رو در رو شدند، پس به اذن الله بود و تا مؤمنان را بشناسد.
و آن صدمهای که به شما رسید روزی که دو لشکر باهم رو در رو شدند، پس به اذن الله بود آن صدمهای که به شما رسید به اذن الله بود و تا مؤمنان را بشناسد؛ آن جا معلوم شد هرکسی که چه کاره است، اسرار درونیاش آنجا برملا شد.
«وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا ۚ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا ۖ قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَاتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ ۚ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ»(آلعمران/١٦٧)
و تا بدانند؛ آن کسانی که منافق هستند. و به آنها گفته شد که بیایید در راه الله بجنگید، یا حداقل دفاع بکنید، ما میجنگیم. جواب دادند: که اگر ما جنگی میدیدیم، میدانستیم که جنگی در کار است، قطعا دنبال شما میآمدیم. آنها در آن روز به کفر نزدیکتر از ایمان بودند. با دهانشان میگویند، آنچه که در دلهایشان نیست. و الله داناتر است به آنچه که آنها مخفی میکنند.
و تا بدانند؛ آن کسانی که دو رنگ و دو رو هستند، آنها را هم بشناسند. و به آنها گفته شد که بیایید در راه الله بجنگید. یا لااقل دفاع کنید. در وسط، راه قبل از جنگ همان منافقان، یک سوم لشکر، نه تعداد دو سه نفر، یک سوم لشکر، سیصد و اندی نفر، یک دفعه لشکر را رها کردند و برگشتند در حالی که تمام آن هزار نفر هم هنوز خیلی کم بودند. یک سوم برگشتند. بعد موقع برگشت به آنها گفتند بر بگردید، بیایید، از ما جدا نشوید در راه الله هستید شما، بیایید در راه الله بجنگید یا لااقل دفاع بکنید ما میجنگیم؛ شما اطراف لشکر بایستید، نگهبانی بدهید، مواظبت بکنید از ما، حالت دفاعی به خودتان بگیرید.«قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَاتَّبَعْنَاكُمْ»جواب دادند که اگر ما جنگی میدیدیم، میدانستیم که جنگی در کار است، یا این جنگ، جنگ درستی است قطعا دنبال شما میآمدیم. ولی از نظر ما این جنگ، جنگ نیست. یا اتفاق نمیافتد یا این جنگی که اسمش جنگ بگذاریم، آبرومند باشد، این جنگ به نظر ما همچنین جنگی نیست و توجیه ندارد، بر میگردیم.«هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ» آنها در آن روزبه کفر نزدیکتر بودند از ایمان.« يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ» با دهانشان میگویند، آنچه که در دلهایشان نیست،دروغ میگویند. میفهمند که جنگ در میگیرد. میفهمند که این جنگ یک جنگ تمام عیار است. ولی میگویند اینها در حالی که در دلشان نیست و به صورت کلی در زندگیشان آنچه که از ایمان ادعا میکنند، فقط به زبان میگویند در دلشان نیست.«وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ» و الله داناتر است به آنچه که آنها دارند مخفی میکنند، کتمانش میکنند و به زبان اقرار نمیکنند، الله آنها را میداند.
«الَّذِينَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا ۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِين»(آلعمران /١٦٨)
کسانی که گفتند به برادران خود و خود نشستند؛ اگر آنها از ما اطاعت میکردند، کشته نمیشدند. بگو شما از خودتان مردن را دفع بکنید، اگر واقعا راست میگویید.
همان منافقان: کسانی که گفتند به برادران خود و خود نشستند؛ اگر آنها از ما اطاعت میکردند کشته نمیشدند. خود آنها بر گشتند، بعد به آنها گفتند که شما بیایید، از شهر تکان نخوردند، برگشتند خانههای خود نشستند، بعد آنهایی که رفته بودند و کشته شدند در جنگ از مومنان، حالا میگویند به آنها،(خود آنها نشستند:«وَقَعَدُوا») اگر آنها حرف ما را گوش میداند:«مَا قُتِلُوا» کشته نمیشدند.«قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِين» بگو شما از خودتان مردن را دفع بکنید. اگر واقعا راست میگویید. امروز نمردید، فردا چی؟ بعدا چی؟ راست میگویید این مردن را از خودتان دفع کنید که نمیرید اگر واقعا راست میگویید.
«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»(آلعمران/١٦٩)
نسبت به کسانی که در راه الله کشته شدند، آنها را مردگان تصور نکنید. بلکه آنها زنده هستند، نزد پروردگار خود روزی داده میشوند.
و شما تصور نکنید، در ذهنتان؛ چون قبلا گفته با زبان تکرار نکنید (خواندیم) اینجا در ذهنتان تصور نکنید، نسبت به کسانی که در راه الله کشته شدند، آنها را مردگان تصور نکنید.« بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» بلکه آنها زنده هستند، نزد پروردگار خود روزی داده میشوند، میخورند، روزی میخورند.
«فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ»(آلعمران/١٧٠)
خوشحال هستند، به آنچه که الله از فضل خودش به آنها عنایت کرده است، شادمان هستند. و خوشحال هستند، نسبت به کسانی که هنوز از پشت سرشان به آنها ملحق نشدند که هیچ ترسی بر آنها نیست و از هیچ چیزی اندوهگین نمیشوند.
شاد و شادمان هستند، به آنچه که الله از فضل خودش به آنها عنایت کرده است.«وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» و خوشحال هستند، نسبت به کسانی که هنوز از پشت سرشان به آنها ملحق نشدند، که هیچ ترسی بر آنها نیست و از هیچ چیزی اندوهگین نمیشوند. خودشان جلوتر رفتند، همه چیز را تجربه کردند، دیدند، با چشمان خودشان دیدند، و الان کاملا بر قضیه مسلط هستند که کسانی که در راه الله شهید میشوند چه آیندهای دارند، بعد از مرگ چه سرنوشتی دارند. چه سرنوشت خوب و خوشآیندی در جلو رویشان است. خودشان رسیدند، منتها؛ آنها هنوز در دنیا هستند، دارند تلاش میکنند، هنوز نمردند که بفهمند، اینها که جلوتر هستند شادمانی میکنند، به کسانی که هنوز به آنها ملحق نشدند. و به آنها مژدگانی میدهند، که از هیچ چیزی نترسید، از این قضیه خوشحال هستند. خوشحال هستند که میفهمند که وقتی که آنها بیایند نه از چیزی میترسند، نه اینجا چیزی برای نگرانی وجود دارد. بابت این قضیه دلشان شاد است.
«يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ»(آلعمران/١٧١)
شادمان هستند، به نعمت الله و آن امتیازات، و اینکه الله اجر مومنان را ضایع نمیکند.
شادمان هستند، دلشان خوش است، خوشحال هستند، به نعمت الله که نصیب خودشان شده و نصیب آنها خواهد شد. «وَفَضْلٍ» و آن امتیازاتی که الله به خودشان داده و بعدا به آنها میدهد.« وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ» و خوشحال هستند، و به اینکه الله اجر مومنان را ضایع نمیکند.
«الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ»(آلعمران/١٧٢)
آن کسانی که اجابت کردند برای الله و رسول، بعد از آنکه، آن جراحت و صدمه به آنها رسیده بود. برای کسانی که این نیکوکاری را انجام دادند، و تقوا را در پیش گرفتند. اجر عظیمی برای آنها آماده است.
آن کسانی که اجابت کردند، فورا این دستور را اجرا کردند. دستور الله و رسول، بعد از اینکه آن جراحت، آن شکت، آن هزیمت به آنها رسیده بود. بعد از آن جراحت، بعد از آن صدمه (البته مومنان در جنگ احد شکست نخوردند. الان همین دارد توضیح میدهد و صفحهٔ بعد هم، ادامهٔ همین میآید که نتیجهٔ جنگ احد شکست نبود برای مومنان) آن کسانی که اجابت کردند برای الله و رسول، بعد از اینکه، آن جراحت و صدمه به آنها رسیده بود؛ یعنی دوباره پیامبر (ص) وقتی که جنگ احد تمام شد و برگشتند به شهر و خبر به گوششان رسید که نیروی دشمن دوباره برگشته که الان این بار میخواهد به مدینه حمله بکند. چون در وسط راه مشرکان پشیمان شدند که چرا ما تا این مرحله پیش رفتیم ولی کار را یکسره نکردیم که آنها را با خاک یکسان بکنیم که دیگر هیچ وقت نباشد که با ما بجنگند، دیگر آنها را تار و مار بکنیم و دیگر مستئسلشان بکنیم، ریشهکنشان بکنیم، مسلمانها را دیگر هیچ کس زنده باقی نگذاریم تا برای همیشه خیالمان راحت باشد. وسط راه یکدفعه این فکر به ذهنشان رسید و برگشتند. برگشتند، خبر دار شد پیغمبر(صلی الله) و دستور داد با وجود آنهمه زخمی بودن و خستگی و ناراحتی و همهٔ آنها، دوباره انگار که هیچ چیزی نشده، همه آماده باش و با پیغمبر حرکت کردند. دستور پیغمبر را استجابت کردند.« لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ» برای کسانی که این نیکوکاری را انجام دادند، و تقوا را در پیش گرفتند، اجر عظیمی برای آنها آماده است، هم در این صحنه احسان و تقوا و هم در ادامهٔ زندگیشان احسان و تقوا، آنها برایشان اجر عظیمی آماده است.
«الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ»(آلعمران/١٧٣)
آن کسانی که؛ یک گروهی از مردم به آنها گفتند: که مردم برای شما جمع شدند، از آنها بترسید. ایمانشان زیاد شد. و گفتند: الله برای ما بس است و بهترین وکیل الله است.
آن کسانی که؛ یک گروه از مردم به آنها گفتند: که مردم برای شما جمع شدند، از آنها بترسید. لشکر خود را جمع کردند، یک لشکر بزرگ، میخواهند به جنگ شما بیایند و شما را بکشند. از آنها بترسید. «فَزَادَهُمْ إِيمَانًا» اتفاقا نه که نترسیدند، نه که متزلزل نشدند، ایمانشان زیاد شد.« وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ» و گفتند: الله برای ما بس است و بهترین وکیل الله است.