صفحه۶۶

«إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»(آل‌عمران/۱۲۲)

آنگاه که دو طایفه از شما اراده کردند که سست شوند و الله باورشان بود و مؤمنان باید بر الله توکل کنند.

آنگاه که دو طائفه از شما اراده کردند که سست شوند. اراده سستی به آن‌ها دست داد خواستند از رفتن به جنگ سستی کنند. نزدیک بود که فشل شوند و عزمشان، اراده‌شان سست شود و به هم بریزد. منتها!«وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ» الله یار و یاورشان بود. ومؤمنان باید بر الله توکل کنند. یعنی وقتی که شما تقوا را رعایت می‌کنید یک جاهایی امکان دارد صحبت‌هایی، موقعیت‌هایی بر شما اثر بد بگذارد. امکان دارد شما از مسیر درست چرخ بخورید. آن‌جا الله از شما حمایت می‌کند؛ اگر آن اوامر الله را انجام دهید. دقیقا مثل این‌ که، البته این‌ها همه سبب نزول دارد. دو طایفه از مسلمانان، مؤمنان در جنگ(این از داستان جنگ احد است) خواستند که سست شوند و برگردند. صحنه جنگ را رها کنند. چون تحت تاثیر همان!«بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ» آن‌هایی که می‌خواستند نفوذ کنند. نفوذی‌های منافقینی که برای کسانی دیگر کار می‌کردند«مِنْ دُونِكُمْ» برای یهودی‌ها کار می‌کردند. برای کسانی دیگر کار می‌کردند. آن نفوذی‌هایی آمدند که این دو طایفه را سست کنند. منتها این‌ها چون آن احکام الله را رعایت کرده بودند. نزدیک بود تحت تأثیر قرار بگیرند الله آمد آن‌ها را تقویت کرد از آن‌ها پشتیبانی کرد. کرد. دوباره دلشان را محکم کرد و دیگر صحنه را رها نکردند. آدم‌های مؤمن که بر الله توکل کنند این گونه حاصل توکلشان را می‌بینند. و الله رهایشان نمی‌کند.

«وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» (آل‌عمران/۱۲۳)

و قطعا که الله شما را در بدر یاری داد در حالی که شما ضعیف بودید. پس تقوای الله را باید داشته باشید تا شاید شکرگزاری کنید.

و قطعا که الله شما را در بدر یاری داد. نصرتتان داد. پس تقوای الله باید داشته باشید تا شاید شکر گزاری کنید. آن‌جا هم به عنوان مثال دوم، در جنگ بدر با وجود این که باز عوامل نفوذی‌باز مسائل هراسان‌آور. اخباری که امکان دارد آدم از درون بپاشد. و بعد سستی به او دست بدهد. جنگ بدر از هر نظر استرس‌زا بود.«وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ » در موقعیت پایین‌تر بودند. ولی الله چکار کرد؟! توضیح می‌دهد.

«إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ»(آل‌عمران/۱۲۴)

آنگاه که تو به مؤمنان گفتی:«آیا کفایتتان نمی‌کند که پروردگارتان سه هزار ملائکه را برایتان نازل کند؟!»

آنگاه که تو به مؤمنان می‌گفتی:«آیا بس‌تان نیست، کفایتتان نمی‌کند که پروردگار تان سه هزار ملائکه به سمتتان بفرستد، آن‌ها را نازل کند.» شما در ضعفید. تعدادتان کم است. امکان دارد کم‌کم در شما استرس ایجاد شود. آیا برایتان کافی نیست که الله سه هزار ملائکه برایتان نازل کند. سه هزار!

«بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ»(آل‌عمران/۱۲۵)

آری اگر صبر پیشه کنید وتقوا را رعایت کنید. با عجله و شتاب می‌آیند. پروردگارتان شما را امداد می‌کند به پنج هزار ملائکه که نشاندار هستند.

اگر صبر پیشه کنید. و تقوا را رعایت کنید.همان چیزهایی را که بیان کرد؛ اوامر الله را انچامش دهید، اعتماد کنید، آری قطعا آن زمانی که آن‌ها با خشم به سراغتان می‌آیند.«وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ» با خشمشان و با عجله و شتاب می‌آیند که بر شما یورش ببرند، بر شما شبیخون بزنند، یکباره می‌خواهند بر شما حمله‌ور شوند،  در چنین موقعیت نفس‌گیر«يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ» پروردگارتان به یادتان می‌رسد. شما را امداد می‌دهد به پنج هزار ملائکه که نشان‌دار هستند. مخصوص! این پنج هزار ملائکه جدا شدند که بیایند و به شما امداد برسانند. خودشان نشاندارند و بر گروهی که می‌خواهند آن‌ها را نابود کنند هم نشانه‌هایی بر آن‌ها می‌گذارند. که معلوم می‌شود این‌ها مقتولینی هستند که به دست ملائکه کشته شدند. حالا این به تفصیلش می‌آید در همین سوره. خیلی زود ان شاء الله به آن می‌رسیم. شما کافیست که به الله اعتماد کنید. به این قرآن عمل کنید. این صد در صد الله می‌آید با سه هزار، اگر بس‌تان نیست، پنج هزار ملائکه برایتان می‌فرستد. این الله

«وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ»(آل‌عمران/۱۲۶)

و الله آن را قرار نداد مگر بشارتی برای شما که قوت قلب بگیرید. ونصرت از جانب هیچ کس نیست جزء از نزد الله قدرتمند و با حکمت.

و الله آن‌ را قرار نداد مگر بشارتی برای شما که قوت قلب بگیرید. دلتان شاد شود. این وعده را به شما داد تا دلتان به وعده او جمع شود. تا دلتان محکم و قرص شود. منتها نصرت از جانب هیچ کس نیست جزء از نزد الله قدرتمند باحکمت. الله خواست نصرت می‌دهد. آن‌ها را می‌فرستد؛ ملائکه و کسان دیگر را. نصرت فقط و فقط دستورش از جانب الله صادر می‌شود. ولی این را بدانید دیگر دل به ملائکه و چیزهای دیگر ندهید. منبع و سرچشمه اصلی خود الله است که نصرت از جانب‌ ارسال می‌شود.

«لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ»(آل‌عمران/۱۲۷)

تا قسمتی از کافران را قطع کنند یا آن‌ها را سرنگون کنند. پس بی‌نتیجه و خار به شهرشان برگردند.

تا قطع کنند یک شقی از کسانی که کافر شدند. یک قسمتی از کافران را قطع کنند. یعنی یک قسمتی از کافران را نابود کنند. «أَوْ يَكْبِتَهُمْ» یا آن‌ها را سرنگون کنند که عقب‌نشینی کنند و پا به فرار بگذارند.«فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ» پس در نتیجه، دست خالی و بی‌نتیجه به شهرشان بر‌گردند. می‌فرستد که نتیجه این شود؛ یا بمیرند یا خار و ذلیل، دست خالی فرار کنند و به شهرشان برگردند.

«لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ»(آل‌عمران/۱۲۸)

اما بر تو چیزی از امر نیست. خواست آن‌ها را ببخشد یا خواست آن‌ها را عذاب دهد. پس آن‌ها ظالمند.

اما بر تو چیزی از امر نیست. چیزی بر عهده تو گذاشته نشده است. خواست آن‌ها را ببخشد یا خواست آن‌ها را عذاب دهد. پس آن‌ها ظالمند. حال قسمتی از آن‌ها مردند. قسمتی از آن‌ها خار و ذلیل فرار کردند. حال نتیجه این‌ها چه می‌شود؟ الله با این‌ها چه کار کند؟ با این کافران، با مرده‌هایشان یا با باقي‌ماندگانشان، چطور با آن‌ها تعامل کند؟ ای پیغمبر! این دیگر با تو و نه با هیچ احد دیگری نیست. تصمیم نحوه برخورد الله با آن‌ها با خود الله است. دیگر با شما چیزی نیست. خواست آن‌ها را می‌بخشد؛ رحمت الله. خواست آن‌ها را می‌بخشد تا این‌ که‌ دلشان را به سمت ایمان هدایت دهد یا این‌ که‌ آن‌ها را عذاب دهد که اگر آن‌ها را عذاب دهد، آن‌ها سزاوارند چون آن‌هاظالمند.«فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ»

«وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ»(آل‌عمران/۱۲۹)

و برای الله است هر آن‌چه که در آسمان‌ها و هر آن‌چه که در زمین است. هر کس را بخواهد می‌بخشد. و هر کس را که بخواهد عذاب می‌دهد. و الله غفور و رحیم است.

و برای الله است. مال خودش است هر آن‌چه که در آسمان‌ها و هر آنچه که در زمین وجود دارد. همه مال خودش هست. این‌ها، این کافران هم مال خودش هستند. هر کس را که خواست می‌بخشد و هر کس را که خواست عذاب می‌دهد. و الله غفور و رحیم است. با شما هیچ چیز نیست. این‌ها دیگر در حوزه شما نیست. این‌ها در حوزه الله است که برای آن تصمیم می‌گیرد؛ بنا بر نیت، و انگیزه، و استعداد. الله است که همه چیز را می‌فهمد که چگونه با آن‌ها تعامل کند.

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»(آل‌عمران/۱۳۰)

ای کسانی که ایمان آوردید ربا را نخورید. دو چندان و چند برابر رباخواری نکنید. و تقوای الله را پیشه کنید تا به فلاح و رستگاری برسید.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید. شما ربا را نخورید. دو چندان و چند برابر ربا خواری نکنید. و تقوای الله را پیشه کنید تا به فلاح و رستگاری برسید. خوب در آن موقعیت‌ها قرار بود برای خودشان محرم اسرار بگیرند. خوب چرا؟ چون می‌دانند امتیاز می‌گیرند. اگر امتیاز می‌دهند یعنی این حرف‌های الله و دستور قرآن را توجه نکرده و باز به سمت آن غیر خودی‌ها رفتند، به سمت کسانی که دینشان فرق می‌کند رفتند. اهدافشان، مقاصدشان فرق می‌کند. خوب چرا می‌روند؟ چون می‌خواهند امتیاز بگیرند. از آن طرف، برای خود شیرینی، از جامعه مؤمنین آن  اخباری که جزء اسرار جامعه مؤمنین است آن‌ها را مطلع می‌کنند تا از آن طرف امتیاز بگیرند. این امتیاز در اثر چیست؟

در اثر خرج کردن از منافع مؤمنین است.

«وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ»(آل‌عمران/۱۳۱)

بترسید از آن آتشی که برای کافران آماده شده است!

«وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»(آل‌عمران/۱۳۲)

و از الله و رسول اطاعت کنید تا مورد رحم قرار بگیرید.

پس شما ربا نخورید. به این شکل دنبال منافع باشید بعد بیایید مثلا از امتیازاتی که به شما می‌دهند از مسائل مادی، پول، دارایی در اختیارتان قرار می‌دهند. چه بسا موقعیت‌های بالاتر با پول و پارتی و این‌ها‌، بیایند که به شما امتیاز دهند. چون شما دارید این کار را انجام می‌دهید و از دیگران خرج می‌کنید و امتیاز را می‌خواهید شما بگیرید. یک سری چیزهایی یا حالا به هر شکلی امکان دارد امتیاز باشد که آن امتیاز می‌شود ربا خوردن! تقریبا ربای اجتماعی، غیر از ربای اموال که این‌ جا هر دو شامل می‌شود. بالفرض چیزی که حق شخص نیست. حال در پول، دارایی، مدرک، موقعیت ریاست و خیلی چیزهای دیگر که موقعیتش نیست. دیگران در آن موقعیت و بالاتر از آن هستند. چون این، این کارها را کرده، نصیب این می‌شود.«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا» ربا نخورید. رباخواری نکنید که دو چندان و چند برابر امتیاز به دست آورید و بخورید. تقوای الله را داشته باشید تا به رستگاری برسید.

«وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ»(آل‌عمران/۱۳۱)

بترسید از آن آتشی که برای کافران آماده شده است!

بترسید از آن آتشی که برای کافران آماده شده است.(برای کافران است) شما با کافران دوست شدید، آن آتشی که برای کافران است شما هم همراه با کافران، و همان آتشی که برای کافران است وارد می‌شوید. بترسید از آن آتشی که با کافران وارد شوید!

«وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»(آل‌عمران/۱۳۲)

و از الله و رسول اطاعت کنید تا مورد رحم قرار بگیرید.