صفحات ۳۱

《الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْر يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ》 ﴿بقره/۱۹۷﴾

حج ماه هایی است معلوم در هر ماهی نمی‌شود حج انجام داد، ماه‌های حج معلوم است می‌شود: شوال، ذیقعده و اوایل ذی الحجه.

پس کسی که در آن حجی را قطعی کرد بر خودش واجب کرد که می‌خواهد حج برود، پس نه سخنان رکیک است و نه کارهای فاسقانه و نه جدال و ستیز، در حج هیچ کدام از آنها وجود ندارد؛ یعنی نباید وجود داشته باشد از صحبت های ناشایست.

زبانش را نباید آلوده بکند، نه کاری که گناه است نباید در ایام حج انجام بدهد.

هیچ نوع ظلمی، هیچ نوع ناحقی و هیچ نوع گناهی (فسوق) و نه هم میتواند در حج ستیز بکند، جر و بحث بکند، بگو مگو بکند با کسی، این کارها در حج وجود ندارد.

همین که حجش قطعی شد باید بفهمد که این ها را باید رعایت بکند، این جزء آداب حج است، واجبات حج است پس از اینجا بفهمیم که حالا چرا الله حج را گذاشته است، می‌خواهد آدم را تغییر بدهد از همین اول حج دارد هشدار می‌دهد که هدف از حج همین است، تو باید اصلاح کنی اخلاقت را، زبانت را، فکرت را و اصلا اولویت‌های شخص را می‌خواهد تغییر بدهد،《وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ》و آنچه که از کارهای خیر انجام می‌دهید از هر کار خیری《 مِنْ خَيْرٍ》از هر خیری که شما انجام بدهید الله آن را می‌داند.

در راستای تغییر زبان، در راستای تغییر رفتار که دیگر نه با کسی جر و بحث بکند، آدمی که جر و بحثی بوده است نه عصبانی و پرخاش بکند، عصبانی نشود، آدمی که همیشه عصبانی بوده است پرخاشگر بوده، آدمی که در افکار گناه بوده است صحبت های گناه، صحبت های شهوت آلود《رَفَثَ》 در روزه هم به همین شکل بیان کرده است. از ایام روزه شما حق ندارید حتی، صحبت‌های رکیک بکنید با همسران‌تان، تا این اندازه خویشتن داری، تا شخص تمرین بکند که فکرش و زبانش عوض بشود؛ چون وقتی دارد زبانش را عوض میکند اینجور نیست که تحت فشار فکری است، فقط نمی‌گوید نه، فکرش هم دارد عوض می‌شود و از درون دارد تغییر می‌کند.

ایام حج به بزرگی هم به همین شکل دارد خودش را عوض می‌کند و این فشار می‌آید بر او. خیلی باید خویشن‌داری بکند تا از درون آرام بشود و این افکار شهوت آلود و این حرف‌ها و گناهان و زورگویی و تمام این ها را رها بکند، می گوید حتی آن کسی که مثلا اعتیاد دارد به چیزی، سیگار می‌کشد یا چیز های دیگر، حالا ایام حج این ها را دیگر باید کاملا رها بکند چون این ها نقص وارد می‌کند در حج. می‌گوید شما تمام آن چیزهای خیری که انجام می‌دهید تا این‌ها را رعایت بکنید《يَعْلَمْهُ اللَّهُ》 الله آن ها را می‌داند، می‌فهمد که شما دارید تلاش می‌کنید و خدا وقتی که دارد آنها را می‌بیند و می‌داند قشنگ و به نحواحسن هم از شما تشکر می‌کند و به شما مزد و اجر می‌دهد، دارد انگیزه می‌دهد که این ها را الله دارد می‌بیند زحمات‌تان را.《وَتَزَوَّدُوا》 و برای خودتان توشه بگیرید که بهترین توشه تقواست، نمی‌گوید حالا که شما می‌خواهید حج بروید توکل کنید بروید برای خدا دارید حج می‌روید، همه چیزتان با من، میتوانست الله این را بگوید ولی نگفت.

گفت تمام اسباب را فراهم کنید، توشه بگیرید، مخارج همراه خودتان بردارید، این‌ها را انجام بدهید ولی بدانید که بهترین توشه که همه جا همراه‌تان است تقوا است. مراعات الله، در همه حال آن هم را فراموش نکنید که از همه مهم‌تر است《وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ》.( بقره/۱۹۷)

و من را لحاظ کنید همه جا تقوای من را داشته باشید، ای اهل خرد، ای خرد ورزان، ای باهوشان، تیزهوشان، شما من را همه جا ملاحظه کنید هرکسی که باهوش است. الله همه‌جا ملاحظه می‌کند و اگر الله را ملاحظه نکند آن شخص باهوش نیست، خرد ورز نیست.

《لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ》.(بقره/۱۹۸)

حالا قرار است شما توشه بگیرید امکان دارد یک نفر در مسیر حج، یک مقدار از توشه اش را جبران بکند، مخارج و هزینه حج را کار بکند در سفر همین سفر برایش درآمد داشته باشد، جواب می‌دهد که 《لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ》 گناهی بر شما نیست که روزی‌ای را از جانب پروردگارتان جستجو کنید، تلاش کنید به دست بیاورید.

《فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ 》 پس هر گاه که سرازیر شدید از عرفات، اسم مکانی است صحرای عرفات، سرازیر شدید و رفتید کنار 《الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ 》(مُزدَلَفه) آنجا الله را فراوان ذکر بکنید یاد الله کنید با زبان و در قلب‌تان.

وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (بقره/۱۹۸) و الله را یاد کنید همانطوری که به شما یاد داده است، همانطوری که به شما هدایت داده است و اگرچه قبل از آن شما از گمراهان بودید، بدون هدایت های الله، شما گمراه بودید به شکرانه این هدایت، الله را بسیار یاد کنید و این‌ها را به یاد خودتان بیاورید، این الطاف الله را.

《ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ 》(بقره/۱۹۹).

سپس سرازیر شوید از همان طرفی که مردم سرازیر می‌شوند و می‌روند شما همراه مردم بروید این قسمت، کار مردم و حاجیان از همان نزول قرآن، مردم کار درست را انجام می‌دادند، حالا دارد می‌فرماید که شما از همان طرف که مردم می‌روند، شما هم بروید.

همین کار درست است و دارد تایید می‌کند 《وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ》 از الله طلب استغفار کنید 《إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ》بدون شک که الله غفور و رحیم است.

《فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا 》(بقره/۲۰۰).

پس زمانی که مناسک حج شما به اتمام رسید، آنهایی که باید انجام میدادید انجام دادید و تمامش کردید مناسک را، الله را یاد کنید به مثل یاد کردن‌تان، پدران‌تان و بلکه بیشتر از آن. چطوری شما نسبت به پدرانتان معرفت دارید، می‌شناسید، در یادتان است.

اگر قرار باشد جایی بگویید از پدرانتان‌، از فامیلتان، از خانوادهایتان، اگر قرار باشد که شما بگویید چه‌قدر شما مسلط هستیدپ و معرفت دارید نسبت به پدران و فامیل و خانواده‌هایتان، چه‌قدر می‌فهمید، روی همه چیز مسلط هستید.

همانطور الله را یاد کنید و آنقدر نسبت به معرفت الله، علم حاصل کنید، معرفت حاصل کنید به نسبت الله، به مثل اینکه معرفت دارید، به مثل پدرانتان الله را بیشتر از پدرانتان بشناسید و الله را یاد کنید مدام و در ذهنتان اینطور واضح و بارز و ظاهر باشد الله.

و الله شناس باشید بیشتر از اینکه پدرانتان را می‌شناسید و از آنها یاد می‌کنید.

《فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ》 (بقره/۲۰۰).

و از مردم کسانی هستند که می‌گویند《 رَبَّنَا》 پروردگارا! به ما در دنیا بده دنیا و دنیا و دنیا و دنیا

پول، ماشین و خانه، از اموال دنیا به ما بده.

اما در آخرت هیچ بهره ای ندارد اصلا آخرت جزء اولویتش نیست، جزء دغدغه اش نیست، الان حج آمده که اولویت‌ها را عوض بکند به سمت ارزش.

عده ای از مردم اینگونه هستند اولویتشان.

《وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ》 (بقره/۲۰۱).

و از آن‌ها کسانی هستند که می‌گویند پروردگارا! به ما در دنیا حسنه بده، در دنیا نیکی ها به ما بده. از دنیا، مسائل نیکش را‌، آنچه که به سمت آخرت و رضای خودت هست و در آخرت هم به ما نیکی بده‌، آنچه که به منفعت‌مان است و ما را از عذاب آتش نجات بده، اولویتشان این است. عده ای از مردم آن، عده ای از مردم این.

《أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (بقره/۲۰۲).

این‌ها برایشان نصیبی است سهمی است از آنچه که به دست آوردند، زحمت کشیدند، تلاش کردند، آنها بهره‌مند می‌شوند از این زحماتی که دارند می‌کشند برای تربیت خودشان، برای تغییر خودشان و الله سریع الحساب است، هم به نسبت آنها که دنیا و هم به نسبت اینها که دنیا و آخرت می‌خواهند. خداوند سریع الحساب است و خیلی زود آنها را به مزدشان می‌رساند.