دانلود فایل تصویری  دانلود فایل صوتی 

موضوع ۳۷۵: ایجاد شکاف بین ملت‌ها.

وقتی یهودیان به ملت‌شان می‌گفتند که به حرف دیگران گوش ندهید آن‌ها را تایید نکنید خدا در جواب فرمود که تو به آن‌ها بگو: «قُلْ إِنَّ الْهُدي‏ هُدَي اللَّهِ» بگو هدایت واقعی هدایت الله است. این‌جوری نیست که آن‌ها راه درست را به شما بگویند، اینجوری نیست که راه درست همان راهی باشد که آن‌ها برای ملت‌شان معرفی می‌کنند نه! تعیین راه درست و غیر درست توسط آن‌ها هیچ تاثیری ندارد، راه درست راهی است که الله معرفی کرده باشد:

 «قُلْ إِنَّ الْهُدي‏ هُدَي اللَّهِ» بدون شک که هدایت واقعی هدایت الله است.

بعد می‌فرماید: «أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ» به قول ثمین الحلبی در درالمصون: «أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ»: برمی‌گردد به «وَلَا تُؤْمِنُوا». و به‌قول ابن عتیه در محرر الوجیز و ابن عاشور در تحریر التنویر می‌گویند عبارت: «أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ» تألیلی هست برای عبارت «وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ» البته این یک قول است و اقوال‌ دیگر هم در این زمینه وجود دارد.

 با این تفاصیل به این می‌رسیم که این قسمت آیه:

 «أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ» دارد آسیب شناسی می‌کند و ریشه یابی می‌کند که چرا آن‌ها می‌گفتند به حرف دیگران گوش ندهید؟ چرا می‌گفتند به حرف دیگران اعتماد نکنید؟ چرا؟ «وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ» چرا؟؟ تا چیزی که گیر شما آمده گیر کسی دیگر نیاید «أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ» مبادا داده شود به کسی «مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ» مثل چیزی که به شما داده شده.

 اگر کسی ادعا کرد چیزی از جانب خدا به او داده شده شما ایمان نیاورید به حرفش باور نکنید، این اوج حسادت و خودخواهی را می‌رساند، حسادت با آدم چه کار‌ها می‌کند، «أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ» یا اگر حرفی زد که می‌تواند نزد پروردگارتان با شما محاجّه بکند آن حرف‌ها را باور نکنید، چون اگر شما هم به درستی دین‌شان اقرار کردید، رعایت نکردید «وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ» پس چه اتفاقی می‌افتد آن وقت؟  آن موقع شما برای خودتان در این دنیا رقیب درست کردید.

شما دارای دین آسمانی هستید و آن‌ها هم دارای دین آسمانی می‌شوند و رقیب برای شما درست می‌شود، این می‌شود «أَنْ يُؤْتَی أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ» در آخرت هم گرفتار می‌شوید، آن‌ها شما را محکوم می‌کنند و بیچاره می‌شوید و سرازیر جهنم می‌شوید، چون علیه شما نزد پروردگار محاجّه می‌کنند، با شما بحث و جدل می‌کنند، علیه‌تان دلیل می‌آورند «أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُم» این حرف‌ها را به ملت‌شان می‌زدند

 این همان استدلال‌هایی است که آن‌ها را بتوانند قانع کنند تا بین ملت‌ها شکاف ایجاد کنند

 و ملتی را در حصار خودشان بگیرند هم می‌خواستند حس رقابت در دنیا در آن‌ها ایجاد کنند که صاحب دین آسمانی غیر از شما کسی نشود، حرف آن‌ها را باور نکنید که صاحب دین آسمانی‌ هستند، باور نکنید که قرآن دارد از جانب خدا برایشان می‌آید این‌ها را رد کنید، باور نکنید و هم آن‌ها را از خدا می‌ترسانند

 در روز قیامت که به این شکل احتمال این که مسلمان شوند، احتمال اینکه تحت تاثیر دین اسلام و قرآن بگیرند را کاملا منتفی کنند. بزرگان‌شان و علمایشان حساب همه چیز را کرده بودند آن‌ها متفکر بودند، به هر شیوه‌ای می‌خواستند ملت‌شان را برای خودشان حفظ کنند و قرآن کریم  نقشه‌ی آن‌ها، فکر آن‌ها و یک کلام روان‌شناسی‌ آنها را برای ما در قرآنش بیان کرده است