«يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا» (نساء/۱۷۱)

ای اهل کتاب شما در دینتان افراط نکنید و بر الله، جزء حقیقت نگویید. همانا مسیح عیسی بن مریم، فرستاده‌ی الله است و کلمه اوست که آن را به سوی مریم القا کرد، و روحی است از جانب او، پس به الله و پیامبرانش ایمان آورید و نگویید سه، این برای شما بهتر است. همانا که الله معبودی یگانه است. الله پاک و منزه است که برای او فرزندی باشد.  تمام چیزهایی که در آسمان‌هاو چیزهایی که در زمین وجود دارد. متعلق به الله است. و کافیست که الله تکیه‌گاه تو باشد.

«يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ» ای اهل کتاب شما در دینتان افراط نکنید، غلو نکنید‌ و بر الله، جزء حقیقت نگویید. همانا مسیح عیسی بن مریم، فرستاده‌ی الله است و کلمه اوست که آن را به سوی مریم القا کرد، و روحی است از جانب او، پس ایمان آورید به الله و پیامبرانش و نگویید سه؛ بحث اهل کتاب است در ادامه مباحث قبل، و الان می‌پردازد به یک سری اساسیات انحرافی مسیحیان، مورد اول می‌فرماید که در دینتان غلو نکنید و غلو همیشه از محبت می‌آید از بغض نمی‌آید، وقتی کسی نسبت به چیزی علاقه شدیدی دارد، نسبت به آن غلو می‌کند و غلو آن‌ها سبب شده بود که خیلی چیزها به دینشان نسبت دهند، فقط خودشان را اهل بهشت ببینند، چیزهایی را که خدا به آنَها نگفته بود، آن‌ها ایجاد می‌کردند و بر آن سختگیری می‌کردند: «لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ» – «وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ» در مورد الله هم، وقتی می‌خواهید حرف بزنید، درست حرف بزنید؛ چیزی که الله نگفته را نگویید، نگویید که خدا به ما این چیزها را گفته و دارید به دروغ به خدا نسبت می‌دهید، این دو. و سوم: «إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ» مسیح عیسی بن مریم نیست جزء این که یک رسول‌الله است؛ فرستاده خداست، کلمه خداست که آن را به سوی مریم القا کرد که به وسیله آن کلمه، آن امر آسمانی، آن امر خدایی، مریم باردار شد، بدون این که همسری داشته باشد و سوم روحی از جانب خداست که در شکم مریم دمیده شد و تبدیل شد به پیامبر عیسی (ع)، فقط همین‌هاست عیسی بن مریم، دیگر فرزند خدا نیست، خدا نیست، دیگر بیشتر از این نیست، دیگر بیشتر از این غلو نکنید. «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ» پس ایمان بیاورید به الله و پیغمبرانش، مجموع پیغمبران، یکیش عیسی است. «وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ» و نگویید سه! که مشهور هست این سه‌گانه پرستی، پدر و پسر و روح‌القدس، در دین مسیحیت و عیسی را فرزند خدا می‌خواندند و به نحوی او را خدا می‌دانستند، که البته آیات دیگری هم می‌آید، در سوره بعدی ان‌شاءالله باز هم مبحث تثلیث یهودیان مطرح می‌کند (سوره مبارکه مائده)، شما سه نگویید؛ چرا که اگر سه بگویید و عیسی را فرزند خدا معرفی کنید برای مردم این مردم هستند که ضرر می‌کنند، پس «انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ» پس دست بکشید از این سه گفتن، سه خدا گفتن و تثلیث، این برایتان بهتر است. چون وقتی شما بگویید عیسی فرزند خداست و خدا را دو یا سه بنامید، خب در این صورت کسی که ضرر می‌کند خودتان هستید، به نفعتان است که این حرف‌ها را نزنید، چون با آوردن عیسی مسیح به عنوان فرزند خدا، شما خدای واقعی را از دست می‌دهید. عیسائی وقتی که می‌بینید دارد غذا می‌خورد، یک انسانی به مثل بقیه انسان‌ها است، دیگر بر خدای واحدالاحد نه می‌توانید ایمان درستی بیاورید، نه می‌توانید به او توکل کنید، پس به نفعتان است که از این دست بکشید و واقعیت را بپذیرید. واقعیت چیست؟ «إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ» همانا که الله معبودی یگانه است. «سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ» پاک و منزه است الله که برای او فرزندی باشد. «لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا» متعلق به الله است تمام چیزهایی که در آسمان‌ها و چیزهایی که در زمین وجود دارد. همه در ملکیت الله است، یکی از آن‌ها عیسی. «وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا» و کافیست که الله، تکیه‌گاه تو باشد. مگر بس‌تان نیست که الله تکیه‌گاه شما باشد؟ چرا بندگان صالح خدا را تبدیل به معبود و خدا می‌کنید تا بر آن‌ها تکیه کنید؟ مگر خدا کافی نیست؟ الله به عنوان تکیه‌گاه برای شما کافی است.

«لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا» (نساء/۱۷۲)

هرگز مسیح  اِبا نکرد که بنده‌ای برای الله باشد و نه ملائکه مقرب، امتناع نورزیدن. و کسی که از بندگی او اِبا بورزد و خود را بالاتر از آن بداند. پس به زودی الله آن‌ها را به نزد خودش گرد می‌آورد

«لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ» هرگز مسیح اِبا نکرد امتناع نورزید که باشد بنده‌ای برای الله باشد و نه حتی ملائکه مقرب، امتناع نورزیدند که اسمشان بنده الله باشد، وصف بنده الله بودن برایشان باشد، اِبا نورزیدند، استنکاف نکردند و استنکاف: یعنی یک کاری را نپذیرفتن، دوست نداشتن نکردند و وقتی کاری شخص دوست داشته باشد و آن را بر خودش بگذارد آن اسم را با کمال میل انجام دهد آن شخص دیگر استنکاف ندارد. می‌گوید: مسیح و نه ملائکه مقرب استنکاف نداشتند که بنده خدا باشند، آن‌ها علاقه داشتند که بنده الله باشند. «وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا» و کسی که از بندگی او اِبا بورزد، امتناع کند و خودش را بالاتر از آن بداند «وَيَسْتَكْبِر»، پس در آینده خیلی زود الله آن‌ها را به نزد خودش گرد می‌آورد، آن‌ها را نزد خودش جمعشان می‌کند. وقتی که جمعشان کرد چه اتفاقی می‌افتد؟

«فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا»(نساء/۱۷۳)

پس اما کسانی که ایمان آوردند و رفتار شایسته انجام دادند. پس پاداششان را به طور کامل می‌دهد و از فضل خودش هم چیزی به آن‌ها اضافه می‌دهد. و اما کسانی که امتناع بورزند و در خود، احساس تکبر داشته باشند پس الله آن‌ها را عذاب دردناکی می‌دهد و برای آن‌ها به غیر از الله یاور و یاری‌رسانی پیدا نمی‌کنند.

«فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» پس اما کسانی که ایمان آوردند و رفتار شایسته انجام دادند؛ کارهای خوب انجام دادند، پس پاداششان را به طور کامل می‌دهد، حقشان را به طور کامل به آن‌ها برمی‌گرداند و تازه از فضل خودش هم یک چیزی به آن‌ها اضافه می‌دهد، اضافه بر آن کارهایشان. «وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا» و اما کسانی که امتناع بورزند؛ خودشان را بالاتر از این تصور کنند که بنده الله باشند، در خودشان احساس تکبر داشته باشند، پس الله آن‌ها را عذاب دردناکی می‌دهد: «فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا» – «وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ» و پیدا نمبی‌کنند برای آن‌ها به غیر از الله، دلسوز و یاری‌رسانی، یاور و یاری‌رسانی، هیچ کسی را پیدا نمی‌کنند که به دادشان برسد و آن‌ها را از الله نجات دهد، از عذاب نجات دهد، آن‌هایی که تکبر داشتند.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا» (نساء/۱۷۴)

ای مردم قطعا دلیل‌های روشن از جانب پروردگارتان برایتان آمد. و به سوی شما نوری روشنگر نازل کردیم.

ای مردم! سراسر جهان، قطعا به نزد شما آمد برهانی از جانب پروردگارتان، برهان: مسائل مستدل برای پژوهشگران، برای اهل تحقیق، دلیل‌های روشن و مبرهن برایتان آمد از جانب پروردگارتان، و به سوی شما نوری روشنگر نازل کرد که در آن نور همه چیز روشن و واضح می‌شود، جواب همه سوالات در آن نور واضح می‌شود.

«فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا» (نساء/۱۷۵)

پس اما کسانی که به الله ایمان آوردند. و به فرمان‌های الله چنگ زدند، پس به زودی آنَها را در رحمتی از جانب خودش داخل می‌کند و ان‌ها را از فضلش برخوردار می‌کند. آن‌ها را به صراط مستقیم راهنمایی می‌کند.

پس آن‌هایی که ایمان آوردند به الله و چنگ زدند به فرمان‌های الله ، محکم آن را گرفتند: «وَاعْتَصَمُوا بِهِ» محکم آن را نگه داشتند؛ به صورت جدی، الله را، دستورات الله را نگه داشتند پس به زودی آنها را در رحمتی از جانب خودش داخل می‌کند و آن‌ها را از فضل او بر خوردار می‌کند و آن‌ها را به صراط مستقیم راهنمایی می‌کند.