«وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِّنكُمْ ۖ فَإِن شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّه لَهُنَّ سَبِيلًا»(نساء/۱۵)

و آن دسته از زنان شما که مرتکب فاحشه می‌شوند، به سمت کارهای فاحشه می‌روند پس برعلیه آن‌ها چهار شاهد بگیرید پس اگر شهادت دادند آن‌گاه آن‌ها را در خانه‌ها نگه دارید  تا این‌که مرگ آن‌ها را بمیراند یا الله راه دیگر برای آن‌ها قرار دهد.

در رابطه با رابطه‌ی انسان و انسان، خداوند عزوجل چیزی به نام خانواده و ازدواج گذاشته منتهی این انسان می‌تواند ارتباطات دیگری را برای خودش تعریف کند که از صراط مستقیم خارج است، راه انحرافی است که وارد انحرافات جنسی می‌شود و این آیه در مورد این انحرافات صحبت می‌کند (این آیه و آیه بعدیش) یک زن و یک مرد امکان دارد به نحوه‌‌های مختلفی باهم ارتباط بگیرند زن و مرد در قالب خانواده و ازدواج  که می‌شوند همسر و تنها این گزینه در دین اسلام درست است آن چیزی که موافق مرام و فطرت انسان است. یک وقتی ارتباط زن و مرد هست منتهی در غیر از قرارداد خانواده که می‌شود زنا، نحوه‌ی دیگر ارتباط زن با زن هست که این آیه در موردش صحبت می‌کند و ارتباط بعدی ارتباط مرد با مرد که آیه بعدی در این موضوع هست حالا می‌فرماید که آن خانم‌هایی که به سمت فاحشه می‌آیند (البته این فاحشه کلمه عامی هست، شامل زنا هم می‌شود  منتهی ما از  سوره مبارکه نور می‌فهمیم که آن‌جا ان‌شا‌الله خواهیم رسید می‌خوانیم، می‌فهمیم که آن ارتباط زنا که برقرار می‌شود آن‌جا تکلیفش مشخص شده پس این‌جا منظورش زنا نیست.)  می‌فرماید که: «اگر به سمت کارهای فاحشه رفتند (ارتباط زن با زن) بر علیه آن‌ها چهار شاهد بگیرید یعنی اگر قبح این برای‌شان آن‌قدر از بین رفته بود که به سادگی بدون لحاظ شرم و حیا این کار را انجام دادند پس بر علیه آن‌ها چهار شاهد بیاورید یعنی امکان ندارد که این قضیه با حضور چهار شاهد رخ بدهد! و معلوم است که دین اسلام خواسته قبح این کار را برای مردم نگه دارد؛ علی‌رغم تبلیغاتی که می‌شود قبح این کار (انحرافات جنسی)  از بین برود و منطقی و عقلانی دوست دارند که غیر مسلمان ها جلوه بدهند،قرآن می‌خواهد هم‌چنان قبح این کار و غیر منطقی بودن این کار و غیر عقلانی بودن این کار را در بین بشر حفظ بکند (با این آیه) و این فرهنگ را بین مسلمان‌های جا بیندازد که این کار زشت و قبیح است و اگر چهار نفر بر انجام این کار گواهی دادند آن‌ها را در خانه‌ها نگه دارید دیگر اجازه به آن‌ها ندهید از خانه بیرون بروند تا این که مرگ‌شان فرا برسد یا که خداوند راه دیگری را برای‌شان قرار بدهد حالا بالفرض اگر مسئله‌ی زنا بود راه دیگری (که می‌خوانیم در سوره‌ی مبارکه‌ی نور) با، اگر مجرد باشد به چه شکل می‌شود، اگر متأهل باشد! (آن‌جا ان‌شاءالله مفصل توضیح خواهیم داد.) خب باز هم یک نکته این‌جا اضافه کنیم که در کارایی این آیه در زندگی امروز ما هست حتی اگر خانمی مرتکب فاحشه بشود از انواع فاحشه هر نوع ارتباطی و امکان  اجرای حد آن چیزی که در سوره مبارکه‌ی نور آمده یا بحث رجم هست که به آن می‌رسیم. اگر آن‌ها قابل اجرا نبود به مثل امروزه که به خاطر یک موانعی که وجود دارد ناعدالتی‌هایی که وجود دارد که آن حد و حدود اجرا نمی‌شود لااقل این یکی اجرا بشود یعنی پای آن از رفتن به بیرون از خانه بند شود که خیلی راحت هر جا و هر کار دلش خواست انجام بدهد  می‌فرماید: «ای مردم جامعه‌ی مسلمان! اگر خانم‌های جامعه‌ی شما برخی از آن‌ها اگر هم‌چنین کاری انجام دادند این کار را انجام بدهید؛ آن‌ها را از این که از خانه بیرون بروند اجازه به آن‌ها ندهید، در خانه نگه‌شان دارید تا زمینه‌ی انجام آن کارهای فحشا برای‌شان کم‌تر وتنگ‌تر بشود.» و قشنگ این آیه امروزه هم کارایی دارد.

«وَٱلَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِيمًا»(نساء/۱۶)

و آن دو مردی از شما که به سمت فاحشه می‌روند پس آن‌ها را مورد اذیت قرار بدهید «فَـَٔاذُوهُما» پس اگر توبه کردند و راه اصلاح را در پیش گرفتند پس از آن‌ها رو بگردانید (دست از سرشان بردارید)، بدون شک که الله بسیار توبه‌پذیر و مهربان است .

در انحرافات جنسی مرد به همین شکل می‌فرماید: «آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار بدهید.» یعنی بگویید یعنی آن‌ها را تقبیح بکنید یعنی آن‌ها را به خاطر این کار سرزنش بکنید با زبان‌تان آن‌ها را مورد اذیت قرار بدهید چه بسا امکان دارد تنبیه بشوند هم زباناً، ممکن است هم حتی تعزیری برای‌شان باشد تا باز عرض کردم قرآن می‌خواهد علی‌رغم این‌که کل جهان (جهان غیر مسلمان) کل جهان برای عادی سازی هر نوع ارتباطی که انسان می‌تواند انجام بدهد آن‌ها دارند برای عادی کردنش تلاش می‌کنند حالا قرآن می‌خواهد با این آیات بایستد مقابل تمام آن هجمه‌ها که ذهنیت شما این باشد که این کار را تقبیح بکنید وکسی‌که این کار را انجام می‌دهد آن را سرزنش بکنید، هیچ وقت تو ذهن شما هم‌چنین چیزی عادی نشود، ساده جلوه داده نشود که این‌ها مسیرهای شیطانی است پس آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار بدهید یعنی قضیه را رها نکنید دنبالش را بگیرید و انجام دهندگان این ‌کار را سرزنش بکنید. الله بندگانش را آفریده و خوبی بندگانش را می‌خواهد، می‌خواهد که بندگانش در آرامش زندگی بکنند، ارتباطات جنسی انحرافی (که در دو آیه قبل خواندیم)  آرامش را از آدم می‌گیرد چون  هم‌چنین شخصی وقتی دقت می‌کند هیچ ارزشی در زندگی خودش مشاهده نمی‌کند، زندگیش هیچ خروجی‌ای ندارد، هیچ نتیجه‌ای ندارد، نه خانواده‌ای، نه فرزندی، نه از نظر معنوی، کسب رضای خدا، آخرت هیچ کدام از این‌ها را مشاهده نمی‌کند به همین خاطر وارد تعارضاتی می‌شود که آن‌ را به مشکلات روحی و روانی مبتلا می‌کند چه بسا  امکان دارد شخص به سمت اعتیاد کشیده بشود و حتی ممکن است شخص به فکر خودکشی هم بیفتد  به همین خاطر الله ما را از این نوع ارتباطات انحرافی منع می‌کند «فَإِن تَابَا» منتهی هدف این نیست که فقط آن‌ها را آزار و اذیت قرار بدهیم هدف این است که این کار تقبیح شود، این کار کوبیده بشود پس اگر آن‌ها مسیرشان را عوض کردند و راه درست و زندگی سالم (ارتباطات سالم انسانی در زمینه‌ جنسی) ارتباطات سالم را در پیش گرفتند که همان ازدواج باشد در این صورت دیگر «فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا»  دیگر چیزی به آن‌ها نگویید، سرزنش نکنید با زبان‌تان آن‌ها را آزار ندهید، یک وقتی از نظر روحی مورد سرزنش قرار نگیرند که آسیب به آن‌ها وارد بشود   در این صورت رهایشان بکنید «اِنَّ اللَّهَ کَانَ تَوَابًا رَّحِیمَا» که الله توبه‌پذیر است، بسیار هم مهربان است، خدا بخشیده دیگر مابقی به خدا مربوط می‌شود شما حق آزار آن‌ها را ندارید حتی غیبت پشت سر آن‌ها حق ندارید انجام بدهید.

«إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُولَـٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا»(نساء/۱۷)

قطعاً پذیرش توبه بر الله است برای کسانی که عمل گناه را از روی جهالت انجام بدهند بعد زود توبه بکنند؛ پس این‌ها کسانی هستند که الله گناهان را برای‌شان می‌بخشد و الله بسیار دانا و باحکمت است.

قطعاً پذیرش توبه بر الله است یعنی قبول کردن توبه بر الله لازم است، خود الله دارد می‌گوید: «پذیرش توبه بر الله است.» برای چه کسانی؟ قول دارد می‌دهد ، که من می‌بخشم صد درصد می‌بخشم؛ برای کسانی که عمل گناه را از روی جهالت انجام بدهند، از روی بی‌عقلی انجام بدهند جهالت یعنی فکر عاقبت کار را نمی‌کند، می‌فهمد گناه است ولی در مقابل آن گناه شکست می‌خورد به خاطر خشم، به خاطر شهوت، به خاطر عجله، به خاطر وسوسه، به خاطر هر زمینه‌ای که در  انسان ایجاد می‌شود آن گناه را انجام می‌دهد و فکر نمی‌کند که این عصیان خدا دارد می‌کند، امکان دارد به چه مجازات‌هایی مبتلا بشود و عقوبت‌ این گناه بعد از مرگ چی می‌شود! فکر نمی‌کند و آن گناه را انجام می‌دهد هر نوع گناهی حالا خصوصاً از گناهانی که گذشت (دو آیه‌ی قبل) و کسی که چهار شاهد برایش پیدا نشد در دنیا مجازات نشد یا هر نوع گناه دیگر که انجام داده باشد می‌فرماید که: «پذیرش توبه بر الله لازم است.» کسانی که بعد از گناه از  روی جهالت گناه بکنند بعد زود توبه بکنند، «ثُمَ یَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ» خیلی زود توبه بکنند، وقتی متوجه شدند توبه بکنند، بربگردند، «فَأُولَـٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ» پس این‌ها کسانی هستند که الله گناهان را برای‌شان می‌بخشد «وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا» و الله بسیار دانا و با حکمت است خوب می‌فهمد چه کسی صادقانه توبه کرده، ته دلش چیست، آیا ظاهری هست یا نه ؟ و  حکیم است این حکم را گذاشته که همه‌ی گنهکارها راه برگشتی داشته باشند و هیچ کس به ناامیدی نرسد، به خط پایان نرسد به همین خاطر این توبه را گذاشته حتی برای بدترین گناهکاران!

«وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا»(نساء/۱۸)

و توبه نیست برای کسانی که گناهان، (کارهای بد) انجام می‌دهند تا وقتی که یکی از آن‌ها مرگش فرا می‌رسد می‌گوید: «الان من توبه کردم.» و نه هم توبه هست برای کسانی که می‌میرند در حالی که کافرند؛ این‌ها الله برای‌شان عذاب دردآوری آماده کرده است.

و توبه نیست یعنی خدا بر خودش قرار نداده، بر خودش پذیرش توبه واجب نکرده برای چه کسانی؟ برای کسانی که گناهان، کارهای بد انجام می‌دهند «یَعمَلُونَ ٱلسیِّـَاتِ»، «حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ» تا وقتی که یکی از آن‌ها مرگش فرا می‌رسد، توبه نمی‌کند تا لحظه‌ی مردن! «قَالَ إِنّیِ تُبْتُ ٱلْـٔـٰنَ» می‌گوید الان من توبه کردم (وقت رفتن)، می‌گوید این دیگر بر خدا نیست، هم‌چنین قولی برای این آدم نداده که گناهانش را ببخشد که توبه را بیندازد برای لحظه‌ی آخر! این یکی و دسته‌ی دوم «وَ لَا ٱلَذِینَ یَمُوتُنونَ وَ هُم کُفَار» و نه هم توبه هست برای کسانی که می‌میرند در حالی که کافرند، با کفر از دنیا می‌روند برای این‌ها توبه نیست  «أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا» این‌ها الله برای‌شان عذاب دردآوری آماده کرده است.

«يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا»(نساء/۱۹)

ای کسانی که ایمان آوردید برای شما حلال نیست که زنان را به اکراه به ارث ببرید. آن‌ها را تحت فشار قرار ندهید که به بعضی از آن چیزی که شما به آن‌ها داده‌اید پس بگیرید مگر این که مرتکب کار زشت واضح شود اما در حالت عادی با آن‌ها به نیکی برخورد کنید، پس اگر از آن‌ها خوش‌تان نمی‌آید؛ پس چه بسا شما از چیزی بدتان بیاید و الله در آن خیر زیادی قرار داده باشد.

«يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا» ای کسانی که ایمان آوردید برای شما حلال نیست که زنان را به اکراه به ارث ببرید یا زنان را به اکراه پیش خودتان نگه دارید انگار به مثل یک شئ ماده‌ای، یک کالایی به زور پیش خودتان نگه‌دارید این برای شما حلال نیست؛ بدون رضایت زن با او ازدواج بکند، پیش خودش نگه دارد، پدرش بدهکار هست، پدر به خاطر بدهکاریش راضی بشود دخترش را به زور به ازدواج کسی در بیاورد یا به خاطر فامیل بودن یا به هر دلیلی دیگر  و زن انگار یک کالایی به زور با او ازدواج می‌شود و به ارث کسی در می‌آید، به عقد کسی در می‌آید، یا زن خواهان زندگی نیست، شوهرش را دوست ندارد، خواهان جدایی است منتهی چون پول دارد آقا هم راضی به جدایی نیست فقط چون پول دارد طلاقش نمی‌دهد که دست آخر اموالش را به ارث ببرد ( اموال زنش را )  زن‌ها را به اکراه به اجبار به ارث نبرید یا  خانوادگی پول‌دار هستند (با دختر آن خانه) دوست‌شان ندارد به خاطر پول با آن دختر ازدواج می‌کند یا با آن زن ازدواج می‌کند به خاطر پول ، این پول‌ها برای‌تان حلال نیست، این ازدواج هم برای‌تان حلال نیست «يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا یَحِلُّ لَکُم» حلال نیست برای شما که زن‌ها را به زور پیش خودتان نگه دارید یک وقتی طلاق دادن اذیت است، یک وقتی طلاق ندادن اذیت است خدا می‌خواهد که اگر زن خواهان طلاق هست و این زندگی را دوست ندارد، این چالش‌های زندگی را نمی‌توانند حل بکنند راحت از هم جدا بشوند و مرد ، زن را اذیت نکند به زور در زندگی نگه‌اش دارد به خاطر اذیت یا به خاطر اموالش! خب اگر یک‌جا الله طلاق گذاشته که دست مرد هست این سو استفاده‌های این حق طلاق را هم از مرد گرفته که این سو استفاده‌ها را نکند. «وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ» مانع‌شان نشوید، آن‌ها را تحت فشار قرار ندهید که به بعضی از آن چیزی که شما به آن‌ها داده‌اید پس بگیرید؛ شما ازدواج کردید، مهر دادید، مهریه را پرداخت کردید، خرج عروسی کردید، به زن هدیه دادید الان زندگی‌تان بهم خورده چالش‌هایی هست که لا‌ینحل ، یک ماه، دوماه، یک سال، دو سال، چند سال گذشت، انواع راه‌ها رفتید، این زندگی سر نمی‌گیرد، زندگی نیست می‌خواهند جدا بشوند، مرد تحت فشارش قرار می‌دهد طلاق نمی‌دهد تا این‌که زن مجبور بشود بگوید: «مهرم حلال و جانم آزاد»، زن‌ها را تحت فشار قرار ندهید که آن چیزهای را که به آن‌ها داده‌اید را پس بگیرید «لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ» حق ندارید به زور زن را نگه دارید یا شکنجه‌اش بدهید به خاطر این‌که راضی بشود مهریه‌اش را ببخشد یا مازاد مهریه از او پس بگیرید، «إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ» مگر این‌که مرتکب کار زشت واضح شود؛ آن زن با یکی دیگر ارتباط بگیرد در آن صورت می‌توانید آن مهریه را پس بگیرید، خرج و مخارج‌تان را پس بگیرید در صورتی که از اعمال بالا (آیه‌ی پانزده و شانزده) آیه‌ی پانزده مثلاً زن مرتکب بشود می‌توانید پس بگیرید یا با یک مرد دیگری مخفیانه ارتباط بگیرد، به سمت مرد دیگر برود، هم‌چنین کارهایی انجام بدهد آن موقع شما حق دارید که خرج ومخارج‌تان را از زن بگیرید آن موقع طلاقش بدهید  «إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ» چون زن این‌جا دیگر زندگی را خراب کرده  «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» اما در حالت عادی با آن‌ها به نیکی برخورد کنید، اخلاق نیک با آن‌ها داشته باشید «فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا» با آن‌ها به نیکی معاشرت بکنید پس اگر  از آن‌ها خوش‌تان نمی‌آید؛ حالا ازدواج کردید  می‌بینید که از نظر زیبایی خوش‌تان نمی‌آید، از نظر برخی اخلاق‌ها خوش‌تان نمی‌آید، پس بدانید که چه بسا «فَعَسیٰٓ اَن تَکْرَهُوا شَيْئًا» پس چه بسا امکان دارد که شما از چیزی بدتان بیاید و الله در آن خیر زیادی قرار داده باشد درست یک‌سری چیزهای منفی می‌بینی منتهی آن‌ور قضیه را نگاه بکن که خیلی وقت‌ها یک خیراتی در آن هست که به آن خیرات اگر توجه بکنی با همین خانم راحت زندگی می‌کنی یعنی فکرت را عوض بکن، به مسائل  مثبت‌ این زندگی به مثبت‌های این خانم نگاه بکن اگر فلان قضیه (در زیبایی و چیزهای دیگر) مشکل دارد، نگاه بکن به نمازش، به ایمانش، به حیایش، به اخلاقش، به آن‌ها نگاه بکن که امکان دارد الله یک چیزی شما خوش‌تان نمی‌آید در حالی که خیر زیادی در آن‌ها قرار داده شما مثبت اندیش باشید و به مثبت‌ها نگاه بکنید که واقعاً الله در همه چیز مثبت‌هایی قرار داده است.